Σκηνές και παρασκήνια

Μια άδεια σκηνή, με ξύλινη επένδυση στις τρεις πλευρές της, κλείνει μέσα της τον τόπο δράσης και συνάντησης των δύο ηρώων του «Brokeback Mountain», στο πλήρως ανακαινισμένο θέατρο Κνωσός. Μια σκηνή που παραπέμπει σε έναν κλειστό χώρο, ένα δωμάτιο, μέσα στο οποίο κρύβονται και κρύβουν τα μυστικά τους. Εκεί θα ζήσουν την ιδιαίτερη ιστορία τους, […]

Αινιγματικό και σαφές, με μια φόρμα αυστηρή που ωστόσο γεννά μια σπάνια ελευθερία, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ (Samuel Beckett, 1906-1989), στη σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου, βρίσκει μια από τις πληρέστερες σκηνικές του εκδοχές. Κάπου ανάμεσα στην κλοουνερί και το αρχαίο δράμα, την κωμωδία και την τραγωδία και με τη διαρκή συνομιλία της […]

Ενα «κλουβί» καταλαμβάνει όλη τη σκηνή: περιστρεφόμενο και με εξωτερικές σκάλες, δεσπόζει και φιλοξενεί το «Σχολείο των γυναικών» του Μολιέρου, στη σκηνοθετική ανάγνωση του Αλέξανδρου Μυλωνά. Η ζωντανή ορχήστρα και η πολυχρωμία καθορίζουν την ιδιαίτερη αισθητική της παράστασης (έξοχα τα κοστούμια του Αγγελου Μέντη), στην οποία δεσπόζει ο λόγος, στην έμμετρη μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη. […]

Το άδειο σκηνικό της Φρυνίχου «κατοικείται» από τη φιγούρα του Τενεσί Ουίλιαμς: Η τεράστια φωτογραφία του αμερικανού συγγραφέα δίπλα στη γραφομηχανή του καλύπτει την πλάτη της σκηνής και δεσπόζει. Ο Ουίλιαμς είναι εκεί, επιβλέπει, παρατηρεί, υπενθυμίζει: είναι ο δημιουργός, είναι ο πατέρας, κυρίως αυτός. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που οι ήρωες του «Γυάλινου Κόσμου» […]

Η Βόρεια Ιρλανδία του 1989 είναι το ιστορικό σκηνικό του έργου της Μέγκαν Τάιλερ (Meghan Tyler) «Ο τρόμος του κροκόδειλου» («Crocodile Fever») που το τοποθετεί στην εποχή των ταραχών. Απ’ έξω μαίνονται οι συγκρούσεις των Ιρλανδών με τον βρετανικό στρατό ενώ μέσα στο σπίτι εξελίσσεται μια οικογενειακή σύγκρουση, μια αιματηρή αναμέτρηση με την πατριαρχία από […]

Ογδόντα σχεδόν χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα (1946) από τον θίασο Κοτοπούλη στο θέατρο Rex και πρωταγωνιστή τον Βασίλη Λογοθετίδη, το έργο «Η Δεξιά, η Αριστερά και ο κυρ Παντελής» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου επιστρέφει στη σκηνή του Μικρού Παλλάς. Καθαρόαιμη κωμωδία με έντονο πολιτικό στοιχείο, διαχειρίζεται τη μόνιμη αντιπαράθεση του Ελληνα που […]

Κριτική «Η Φάλαινα» του Σάμιουελ Ντ. Χάντερ

Κατάθεση ψυχής, ίσως και μια μορφή αυτοψυχανάλυσης. Εκρηξη θυμού ή διάθεση καταγραφής μιας προσωπικής κατάστασης, άλλοτε με βαθιά συναισθηματικό χαρακτήρα, άλλοτε με τη μορφή καταγγελίας ή μαρτυρίας – τι είδα, τι ένιωσα, τι συνέβη. Σε κάθε περίπτωση ένας μονόλογος δεν είναι παρά μια υπόθεση απόλυτης σκηνικής έκθεσης για τον ηθοποιό, με όποιες λέξεις κι αν […]

Κριτική «Κανόνια και τρομπέτες» του Γιάννη Τσίρου

Ισως ο καλύτερος τρόπος για να διαβάσει κανείς τη σύγχρονη ιστορία του τόπου του να είναι τη δει (και) από την κωμική της πλευρά. Μια που τα γεγονότα παραμένουν γεγονότα, και οι ειδικοί, που τα καταγράφουν, τα αντιμετωπίζουν με τη δέουσα σοβαρότητα, υπάρχει χώρος και για ένα άλλου τύπου σχόλιο. Ετσι κι αλλιώς η ιστορία […]

Κριτική «True West» του Σαμ Σέπαρντ

Κριτική «Ορνιθες» του Αριστοφάνη

Βία, ενδοοικογενειακή βία, βία ανηλίκων, γυναικοκτονίες, ετερότητα, διαφορετικότητα, αποδοχή του άλλου, ισότητα των δύο φύλων… Δεν είναι μόνο η σύγχρονη δραματουργία που πραγματεύεται αυτά τα θέματα, θέματα που κατακλύζουν την επικαιρότητα και μας θυμίζουν πόσα πολλά πρέπει να γίνουν ακόμα για να ζήσουμε σε μια πιο ισότιμη, δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία. Είναι και η σκηνοθετική […]

Κριτική «Ικέτιδες» του Αισχύλου

Στα τριάντα χρόνια που το Εθνικό Θέατρο λειτουργεί ως ΝΠΙΔ, στην καρέκλα του καλλιτεχνικού διευθυντή έχουν καθίσει επτά συνολικά επικεφαλής, ξεκινώντας από τον Νίκο Κούρκουλο, που παρέμεινε ως τον θάνατό του (1993-2007) και καθόρισε το τοπίο της νέας εποχής. Ακολούθησε ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο μόνος με δύο θητείες στο ενεργητικό του (2007-2010 & 2010-2013). Μετά […]

Μια συνάντηση γιγάντων, μια συνάντηση κορυφής θα πραγματοποιηθεί, όχι στην Αθήνα, αλλά στο Λονδίνο, στις αρχές του 2025. Μια ξεχωριστή θεατρική συνάντηση. Κι αυτό γιατί όχι μόνον η Κέιτ Μπλάνσετ (φωτογραφία) θα συνεργαστεί με τον Τόμας Οστερμάγιερ αλλά γιατί αυτή η συνεργασία θα γίνει με αφορμή τον «Γλάρο» του Αντον Τσέχοφ – στη σκηνή του […]

Κριτική «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη

Κριτική «Ηρακλής Μαινόμενος» του Ευριπίδη

Αν και εκδόθηκε στη Νορβηγία (1890), το πρώτο ανέβασμα της «Eντα Γκάμπλερ» του Ερρίκου Ιψεν πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία έναν χρόνο μετά. Ωστόσο η επιτυχία ήρθε το 1902 με την παράσταση στο Μπρόντγουεϊ. Εκεί, μισόν αιώνα μετά, έκανε πρεμιέρα το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς, τον Δεκέμβριο του 1947. Αυτές οι δύο κορυφαίες ηρωίδες του […]

Κριτική: «Μια άλλη Θήβα» του Σέρχιο Μπλάνκο

Κριτική «Αμλετ» του Σαίξπηρ

Ενα δικό του πέταγμα πουλιών επιχειρεί ο Αρης Μπινιάρης με τους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη, ένα πέταγμα που θα προσγειωθεί την προσεχή Παρασκευή (και Σάββατο) στην Επίδαυρο, έχοντας την υπογραφή ενός εκ των πλέον ευφάνταστων σκηνοθετών μας. Εξήντα πέντε χρόνια μετά την ιστορική παράσταση του Θεάτρου Τέχνης στο Ηρώδειο (29 Αυγούστου 1959) που προκάλεσε, τότε, πολιτική […]

Κριτική «Τα σκυλιά» του Ανέστη Αζά

Κριτική: «Τότε, τώρα, πάντα» του Σταμάτη Φασουλή

Κριτική «Μήδεια» του Σάιμον Στόουν

Δείγμα των καιρών; Μάλλον. Πώς αλλιώς εξηγείται το κλείσιμο γνωστών, παλιών χειμερινών κινηματογράφων και η μετατροπή τους σε θέατρα… Αν και το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο – στο παρελθόν το θέατρο Ιλίσια ήταν σινεμά, όπως και το Πόρτα στη Μεσογείων ή το Αλκυονίς και κάμποσα ακόμα, ωστόσο δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο: Πέρυσι μετατράπηκε σε […]

Κριτική - «50 χρόνια - Μια νύχτα» του Μάνου Καρατζογιάννη, Φεστιβάλ Αθηνών, Πειραιώς 260

Σε συνέχεια της έναρξης των φετινών Επιδαυρίων και του άτυπου εορτασμού που ξεκίνησε για τα 70χρονα του θεσμού και ουσιαστικά θα εορτασθεί το 2025, εγκαινιάσθηκε η έκθεση-αφιέρωμα στο δίπολο «Ιππόλυτος – Φαίδρα». Στον εκθεσιακό χώρο της Επιδαύρου ζωντανεύει μια αναδρομή με δύο παραστάσεις-ορόσημο, τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Ροντήρη το ΄54 και τη «Φαίδρα» […]

Ενα παραμύθι για μεγάλους, μια ιστορία για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, μια νουβέλα που από τις σελίδες του βιβλίου περνά στη σκηνή και γίνεται λόγος προφορικός, ζωντανός: αυτό και άλλα πολλά είναι «Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» του Φιλίπ Κλοντέλ που είδαμε πρόσφατα στην Πειραιώς 260, στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Γκι Κασίερς, με τον […]

Κριτική «Ενενήντα» της Βαλέριας Δημητριάδου

«Αίας» του Σοφοκλή και «Παίχτες» του Γκόγκολ

Εχοντας διασχίσει όλα τα είδη θεάτρου, άλλοτε γράφοντας, άλλοτε σκηνοθετώντας, άλλοτε παίζοντας κι άλλοτε κάνοντάς τα όλα μαζί, έχει ωστόσο αναπτύξει πιο στενές σχέσεις, ένα είδος οικογενειακού δεσμού με την επιθεώρηση, πρωτίστως, αλλά και με την κωμωδία. Ο Σταμάτης Φασουλής αποτελεί μια δυνατή και στέρεη μονάδα στον θεατρικό μας χάρτη, με μια ολιστική, βιωμένη γνώση […]

Κριτική «Αίμα στη σκηνή» του Τσαρλς Λάντλαμ

Κριτική: «Αλλες εποχές» του Χάρολντ Πίντερ

Κριτική: «Και λέγε λέγε» της Λένας Κιτσοπούλου

Λίγο πριν σηκωθεί η αυλαία του Φεστιβάλ και το θέατρο ξεκινήσει τις θερινές του περιοδείες. Λίγο μετά τις τελευταίες, ουσιαστικά, πρεμιέρες της σεζόν που εκτείνεται από το περασμένο φθινόπωρο ως το τέλος της άνοιξης… Λίγες σκέψεις και κάποια συμπεράσματα για το θέατρο, με πυξίδα και οδηγό όλα όσα είδαμε, ακούσαμε ή αποφύγαμε στις σκηνές της […]