Στην ανάπαυλα

Δεν το θέλω με την καμία, αλλά με τρώει η γλώσσα μου να το πω. Τέλος πάντων ας αλλάξουμε κουβέντα κι ας πάμε προς Αμερική μεριά και στη στελέχωση του θιάσου Τραμπ για τη μεγάλη πρεμιέρα του Ιανουαρίου. Οσο εντυπωσιακό κι αν είναι το ότι οι βασικοί ρόλοι του έργου μοιράζονται σε συγγενείς και φίλους […]

Πάει κι ο Ναυαρχούκος. Καπνός ο κύριος Αποστολάκης. Πέταξε ένα πουλί, πάει στη στεριά την αντικρινή. Οπου φύγει φύγει από τη Φαμελλοπολακία. Πώς την κάνουν έτσι ένας ένας; Τι φυλλόρροια είναι αυτή. Κι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ πια (ό,τι έχει μείνει από δαύτον) τι δένδρο φυλλοβόλον απεδείχθη. Είπαμε φθινόπωρο αλλά όχι κι έτσι. Δεν πρόλαβα να […]

Δεν θα ήθελα να σας κουράσω κι εγώ με την ανάλυσή μου απέναντι στον τυφώνα Τραμπ που ενέσκηψε για δεύτερη φορά στον Λευκό τον Οίκο. Αρκετά ακούσαμε, αρκετά διαβάσαμε αρκετά είδαμε. Το γυρίσαμε από δω, το γυρίσαμε από κει, το αναλύσαμε από αριστερά, απ’ τα δεξιά, απ’ τα μπρούμουτα κι από τ’ ανάσκελα. Σώνει πια. […]

Ξεχάστε τα πάντα. Πλημμύρες, θανάτους, εκλογές ΣΥΡΙΖΑ, Κάμαλα, Τραμπ, τρουμπ Λίβανο, Ισραήλ, Αγιατολάχ και ΣΙΑ. Μία είναι η είδηση που ξορκίζει τα πάντα. Ενα είναι το γεγονός. «Υπόθεση μαύρης μαγείας στην Κύπρο». Οπως διαβάζω στο iefimerida (να ‘ναι καλά το site, ο Θεός να του δίνει χρόνια) «Σύμφωνα με το cyprustimes, μια γυναίκα, που ισχυρίζεται […]

Πήρε μια φίλη μου προχθές, τι τo ‘θελε, μια χύτρα ταχύτητος. Αφού δεν το ξέρεις το άθλημα τι το παιδεύεις;  Με το που την έβαλε στη φωτιά, είχε βάλει μέσα και κάτι φακές να βράσουνε με όλα τα συμπαρομαρτούντα, άναψε στο φουλ το μάτι, στρώθηκε στην τηλεόραση και περίμενε να γίνουν. Και γίνανε. Oλα χάλια. […]

Μα τι ωραίο. Τι γλυκό, τι παυσίλυπον αυτό το μικρό μικρό διάγγελμα του αποτυχημένου (προς το παρόν) Δημάρχου αλλά και εν δυνάμει προέδρου του ΠΑΣΟΚ κυρίου Δούκα με τ’ όνομα ή μάλλον κατ’ όνομα. Διαβάστε το, έτσι ακριβώς όπως βγήκε απ’ τον λάρυγγα κι αφού διαμορφώθηκε στη γλώσσα γλίστρησε απαλά από τα χείλη του και […]

Εκανα την καρδιά μου πέτρα και τόλμησα να δω στο λάπτοπ έναν λόγο του κυρίου Δούκα. Αλαλα τα χείλη των ασεβών (εκ του Μεγαλυναρίου της Παναγίας, ήχος τρίτος). Τι άνεσις, τι κομπορρημοσύνη, τι υψυπέτεια, και τι κενότης. Δεν υπήρχε ούτε μία ιδέα ούτε μία πρόταση ούτε ένα σχήμα λόγου που να μην το έχω ξανακούσει […]

Ηταν ωραία τα καλοκαίρια το βράδυ στην Επίδαυρο μετά την πρόβα κι αφού έκλεινε ο Λεωνίδας να πηγαίνουμε όλοι μαζί στην «Παραλία». Τώρα παραλία μη φανταστείς. Ετσι λέγαμε ένα καφεζαχαροπλαστείο στον κεντρικό δρόμο του Λυγουριού. Αυτοκίνητο να πάμε θάλασσα δεν βρίσκαμε πάντα, οπότε την ανάγκη φιλοτιμία ποιούντες βαφτίζαμε «Παραλία» το στενό πεζοδρόμιο και αράζαμε εκεί […]

Δεν ξέρω γιατί, παρότι εδώ ο κόσμος καίγεται, εγώ θα ήθελα να ασχοληθώ με το υπουργείο Τουρισμού και ειδικότερα με το θέμα της αγοράς των δύο χαλιών που θα στρωθούν στο γραφείο της υπουργού, έναντι 17.980 ευρώ, παρά είκοσι 18.000. Τι ψιλοπιτουριές είναι αυτές, καλέ; Βάλε ένα κοσάρι παραπάνω να δείξουμε και λίγο ανοιχτοχέρηδες, λίγο […]

Δύσκολες μέρες, δύσκολοι καιροί. Δεν ξέρω, βλέπεις, και κάτω από ποιον αστερισμό ανασαίνουν τα όνειρά μας. Ποτέ δεν πίστεψα στα άστρα εκτός απ’ το δικό μου κι άλλων τριών κοντινών μου ανθρώπων άλλο ζώδιο δεν ξέρω. Σε αστρολόγους δεν έχω προστρέξει (άλλωστε δεν μ’ ενδιέφερε η αλήθεια του μέλλοντος, παρά μόνο η αλήθεια του παρελθόντος […]

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι απ’ την αρχή. Δεν πρόκειται με κανέναν τρόπο να πω τη γνώμη μου για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Πάμε πάρα κάτω. Πάρα κάτω έχουμε αυτό το παιχνίδι θανάτου που αρχίζει από την Ουκρανία και αλλάζοντας θρησκείες γλώσσες και νεκρούς φτάνει μέχρι τα Εμιράτα και την Υεμένη, αφού βέβαια […]

Τριήμερη αργία, κι ίσως εν μέρει να ξεπλυθώ απ’ την επικαιρότητα κι εν μέρει να επιστρέψω σε κάτι αλλιώς δικό μου άνοιξα τις κουρτίνες να κόψω κίνηση «Πίσω από τζάμια θολά». Αυτός είναι ο τίτλος του δεύτερου βιβλίου του Δημήτρη Καταλειφού. Με τον πεζό λόγο μπορεί να ξεμπερδεύεις πιο εύκολα. Σου αρέσει; Πέφτεις με τα […]

Ανάθεμα αν έχω καταλάβει γιατί θέλουν όλοι αυτοί οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, σώνει και ντε, να μας αντιπροσωπεύσουν στις Βρυξέλλες. Επίσης έχω και τη φοβερή υποψία ότι ούτε αυτοί γνωρίζουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουν εκεί έξω, εκτός του να πάρουν έναν παχυλό, παχυλότατον μισθό και να βγάζουν σέλφι με το κοινοβούλιο για πλάτη. Είδα και […]

Είναι κάτι τύποι που αδύνατον να δούνε τη σκόνη σαν φυσικό φαινόμενο. Την ερμηνεύουν σαν φυσικό επόμενο. Οτι δηλαδή με όλα αυτά που βλέπει η φύση μας τιμωρεί στέλνοντας αυτό το πορτοκαλί νέφος να μας πνίξει, να μάθουμε να φερόμαστε.  Με λίγα λόγια (λες κι είπαμε πολλά) βλέπουν τη Φύση σαν ντουμπλίρ του Θεού, για […]