Tabula rasa

Συνάντησα πριν από λίγο καιρό μια φίλη, συμμαθήτρια στο λύκειο, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Δεν κάναμε ποτέ ιδιαίτερη παρέα, αλλά ένα κοινό μας στοιχείο ήταν ανέκαθεν το διάβασμα, βιβλιοφάγοι και οι δύο, με πλούσια βιβλιοθήκη και ατελείωτους τίτλους προς ανάγνωση καθώς ο χρόνος δεν είναι αρκετός για να τα διαβάσεις όλα, όσο και αν […]

Αν ήταν ταινία, οι ηθοποιοί θα πλησίαζαν στο νησί μέσα σ’ ένα βαρκάκι και θα τους ακούγαμε να μιλάνε, να γελάνε, και κάπου ανάμεσα στις κουβέντες τους να πέφτουν οι σκόρπιες φράσεις: «Το χτικιό από την Κίνα…», «Ακουσα ότι στο Μιλάνο…», «Στο Παρίσι λένε…». Τα πρόσωπά τους θα ήταν ανέμελα κι οι λέξεις τους θα […]

Εχει ενδιαφέρον ότι σύσσωμη η πολιτική σκηνή ζητωκραύγασε για τα τέσσερα  Οσκαρ της τελευταίας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου, λες και υψώθηκε κάποια ελληνική σημαία στη σκηνή της 96ης τελετής για την απονομή των βραβείων ενός θεσμού όντως με παγκόσμια εμβέλεια. Σχεδόν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί έστειλαν και προσωπικά τα συγχαρητήριά τους στον σκηνοθέτη από το […]

Εφυγε πριν από λίγες μέρες από τη ζωή ο έξοχος σκηνοθέτης με διεθνή καριέρα Σταύρος Ντουφεξής (1933 – 2024). Ο Ντουφεξής γεννήθηκε στο Ναύπλιο, σπούδασε Νομικά, πήγε στη Γερμανία και σπούδασε υποκριτική στο Σεμινάριο «Μαξ Ράινχαρτ» στη Βιέννη. Παράλληλα παρακολούθησε σπουδές Ιστορίας Τέχνης και Θεατρολογίας και στο Βερολίνο, ενώ θήτευσε και στο διάσημο «Μπερλίνερ Ανσάμπλ», […]

Δεν μπορεί να ξέρει κανείς αν πρόκειται για μια πραγματική αλλαγή, ή για κάτι που πραγματοποιήθηκε τόσο σταδιακά ώστε να συνιστά μια αναπόφευκτη μετάβαση. Και αν δεν είναι πολλοί, σίγουρα θα είναι αρκετοί που, παρατηρώντας και μελετώντας τα πολιτικά πράγματα των τελευταίων δεκαετιών, ή ίσως και ενός πολύ πρόσφατου παρελθόντος που προεκτείνεται ως το ασυμμάζευτο […]

«Μπαμ! Μπαμ! Χρειάζομαι περισσότερους νεκρούς!» «Μπαμ! Μπαμ! Πάρε!» Οι φωνές είναι γλυκές, όπως είναι όλες οι παιδικές. Τα αγοράκια, 6-7 χρονών, κρατούν σφιχτά τα τάμπλετ τους, κοιτούν τις φωτεινές τους οθόνες και με τα στρογγυλά δαχτυλάκια τους (ένας απ’ αυτούς κάνει ακόμα το βράδυ, κρυφά, πιπίλα) πατούν με ενθουσιασμό ό,τι πρέπει να πατήσουν για να […]

Mια μέρα μετά την ψήφιση του νόμου για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Κυριάκος Πιερρακάκης σε συνέντευξή του εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «σε 18 μήνες θα λειτουργήσει το πρώτο μη κρατικό πανεπιστήμιο στην Ελλάδα». Δεν ανησυχεί για την πιθανότητα ακύρωσης του νόμου, μολονότι κάποιοι συνταγματολόγοι το επισημαίνουν. Για να είμαι […]

Το μακρινό 2009, δεκαπέντε χρόνια και τρεις Ελλάδες πριν, το πανεπιστημιακό τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας στεγαζόταν επισήμως σε μια μακρόστενη πολυκατοικία, πλάι στην Καπνικαρέα. Μεσοτοιχία με ένα πασίγνωστο κατάστημα ρούχων από τη μια και ένα καφέ-μπαρ από την άλλη, είχε γείτονες τα υφασματάδικα της Καλαμιώτου. Απέναντι από την είσοδο, η οποία […]

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ανακοίνωσε προσφάτως χρηματοδοτήσεις σχεδίων  κινηματογραφικών ταινιών αλλά και για πρώτη φορά στην ιστορία του χρηματοδοτήσεις οπτικοακουστικών σχεδίων στο πλαίσιο των πέντε νέων χρηματοδοτικών προγραμμάτων του που είναι ενταγμένα στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ). Τα προγράμματα αυτά έγιναν επισήμως γνωστά το περασμένο καλοκαίρι – και από ό,τι φαίνεται υλοποιούνται με ακριβή […]

Το γνώριζα σαν ένδειξη αισθητικής και «καλών τρόπων» ότι τα λουλούδια που προσφέρονται πρέπει να είναι σε μονό αριθμό, αλλά στη Ρωσία αυτό δεν έχει καμία σχέση με καθωσπρεπισμούς: εκεί  πιστεύουν πως τα λουλούδια σε ζυγό αριθμό φέρνουν γρουσουζιά στους ζωντανούς – και γι’ αυτό είναι μόνο για κηδείες. Ομως η Αναστασία, όπως και πολλοί […]

Οταν ξημέρωνε πέρυσι 1η Μαρτίου, πολλοί δεν είχαν κοιμηθεί καθόλου παρακολουθώντας όλο το βράδυ τη συνεχή ροή για το δυστύχημα στα Τέμπη. Με το πρώτο φως της μέρας, τα τηλεοπτικά πλάνα αποκάλυπταν το αδιανόητο. Την απόλυτη εθνική τραγωδία, το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της χώρας, τη μέρα και την ώρα που, όπως είπε ο […]

Ξέρω με ακρίβεια την απουσία της ποίησης από τη ζωή, ιδιαίτερα των νέων Ελλήνων. Εγγονός δασκάλου, γιος Γυμνασιάρχη, σύζυγος φιλολόγου μεγαλώσαμε εγώ και η γενιά μου, κυρίως μέσα στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, με ταμένους δασκάλους που δεν έκαναν επάγγελμα και ωράριο. Μας έμαθαν γράμματα γερά και κυρίως μας έμαθαν να διαβάζουμε. Να διαβάζουμε τα […]

Αν η πολιτική δεν «δουλεύει» με τις αποχρώσεις, είναι γιατί αν δεν υπάρξουν άπλετα και εκτυφλωτικά φωτισμένα όσα λέγονται ή όσα γίνονται, είναι σαν να μην έχουν ειπωθεί και να μην έχουν επιτευχθεί. Μια προϋπόθεση που μεταβάλλει άρδην τη σημασία των πραγμάτων καθώς η αναγνώριση του «άσπρου-μαύρου» ως μιας αποκλειστικής συνθήκης προκειμένου να διεξαχθεί μια […]

«Περί το συλλέγειν προσήλυτους ήτο άριστος ο Κωλέττης», γράφει στις Ιστορικές Αναμνήσεις του ο Νικόλαος Δραγούμης (1874). «Δοξάζων και μετά πολλών άλλων ότι τα μηδενικά συντελούσιν εις κατάρτισιν αριθμών, συνεσώρευε τοιαύτα μετ’ απαράμιλλου αριθμητικής τέχνης και εσχημάτιζε αθροίσματα, άμοιρα μεν αξίας εσωτερικής, έχοντα όμως την της δυνάμεως και την των αριθμών, ην κυρίως εθήρευεν υπέρ […]

Το να παρακολουθείς το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ βοηθά να καταλάβεις καλύτερα τη σημερινή Ελλάδα – για την ακρίβεια βλέπεις μια κρυμμένη Ελλάδα. Δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους κοινωνικά περιθωριοποιημένους: δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Ισα ίσα που οι πιο πολλοί ομιλητές είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, που όμως μικρή σχέση μοιάζουν να έχουν με κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις, νεολαιίστικους […]

«Βλέπουμε άλλα κόμματα να έχουν μικρά ζητηματάκια και σκέφτομαι πόσο σημαντικό είναι για τη ΝΔ να έχει αυτήν τη συμπαγή οργανωτική δομή». Το κράτησα από την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην κοπή της πίτας του οργανωτικού της ΝΔ. Και ίσως συνοψίζει γιατί η ΝΔ αποδεικνύεται πιο ανθεκτική σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, […]