Tabula rasa

Μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της σεζόν που διανύουμε είναι η γερμανική υποψήφια για το Οσκαρ μη αγγλόφωνης ταινίας «Στο γραφείο των καθηγητών» όπου παρακολουθούμε την περίπτωση μιας νέας δασκάλας (Λεόνι Μπένες) η οποία έχοντας αναλάβει τα πρώτα καθήκοντά της σε σχολείο, θα βρεθεί στη δίνη του κυκλώνα: μια κλοπή μέσα στην τάξη της […]

«Ενας άντρας επιστρέφει στην πατρίδα του προβλέποντας ότι θα τον σκοτώσουν, και τον σκοτώνουν». Αυτή ήταν η απάντηση του Τ. Σ. Ελιοτ όταν ερωτήθηκε για την πλοκή του έργου του «Φονικό στην Εκκλησιά» – για τη δολοφονία δηλαδή του αρχιεπισκόπου Τόμας Μπέκετ από ανθρώπους του βασιλιά Ερρίκου ΙΙ, το 1170. Γιατί πηγαίνουν και ξαναπηγαίνουν κάποιοι […]

Οι μάχες για τις μεταρρυθμίσεις κερδίζονται κυρίως εντός του Κοινοβουλίου. Οι «Αγανακτισμένοι» δεν κέρδισαν καμία μάχη, όταν ήθελαν «να καεί, να καεί». Στις μάχες αυτές τα όρια ανάμεσα στη μεταρρύθμιση και τη στασιμότητα θολώνουν ακόμη και για την αποδεκτή διχοτόμηση Κεντροδεξιάς – Κεντροαριστεράς ή για όσους επαγγέλλονται αταβιστικά τη σοσιαλδημοκρατία. Σε πείσμα όσων διέβλεπαν νέο […]

Το πιο ενδιαφέρον θέμα που θέτει ο «διάλογος» του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον δήμαρχο του Βόλου (δεν χρειάζεται να τον επαναλάβουμε αφού έχει γίνει ήδη και μάλιστα πανελλήνια γνωστός) δεν έγκειται ασφαλώς στην επιφύλαξη, την αποστροφή ή την αηδία σε σχέση με τις λέξεις που τον συγκροτούν. Είναι πως αν παλαιότερα συνέβαινε να […]

Μια μέρα, περίπου δεκαπέντε χρόνια πριν, ήρθε και μου είπε «περιμένουμε παιδί». Η καρδιά μου σφίχτηκε· πάλι; Πάλι ελπίδα, πάλι φόβος και μετά πάλι η απόλυτη απελπισία; Η φίλη μου έμενε έγκυος ξανά και ξανά, αλλά δεν μπορούσε να κυοφορήσει μέχρι το τέλος. Κάθε εγκυμοσύνη τελείωνε με το πένθος που δεν λέει το όνομά του, […]

Γιατί έχουν ξεσηκωθεί οι αγρότες σε όλη την Ευρώπη; Ακόμα κι αν οι διεκδικήσεις τους είναι διαφορετικές από χώρα σε χώρα, οι αγρότες ζητάνε παντού μια μεγαλύτερη κρατική μέριμνα. Πολύ σωστά ισχυρίζονται πως εδώ και χρόνια είναι θύματα ενός αθέμιτου ανταγωνισμού που γίνεται με όρους παγκοσμιοποίησης και τους ροκανίζει τα εισοδήματα. Το κόστος παραγωγής στην […]

Ποιος θα κερδίσει στο μέτωπο των μη κρατικών ΑΕΙ; Οι ραντιέρηδες και όσοι περιμένουν με ανοιχτές μασέλες να στήσουν παραρτήματα ξένων σχολών στην Αθήνα (δηλαδή να στήσουν μια μεγάλη βιομηχανία), οι φοιτητές που διαμαρτύρονται πρωτοφανώς μαζικά ή οι γονείς τους που απενοχοποιημένα μιλούν για το θέμα και δεν κακοβλέπουν μια νέα ανταγωνιστική εκπαιδευτική δομή εν […]

«Το προόριζα για άλλον αλλά μια και σας είδα και γνωρίζω πόσο εκτιμούσατε τον πατέρα μου, το δίνω σ’ εσάς» είπε ο νεαρός με τον σκούφο και αφού απέθεσε ένα βιβλίο πάνω στο τραπεζάκι του καφέ στη στοά της Πλατείας Κοραή όπου καθόμουν με τον φίλο μου, εξαφανίστηκε σαν σίφουνας. Ο φίλος μου, συνάδελφος και […]

Στις 12 Ιανουαρίου χάθηκε ο Τουίξ. Ο Τουίξ ήταν ένας 4χρονος κανελής γάτος που ο ιδιοκτήτης του είχε εμπιστευτεί σε κάποιον συγγενή για να τον μεταφέρει με το τρένο. Οταν το τρένο έκανε στάση στον σταθμό της πόλης Κίροφ όμως, ένας υπάλληλος που νόμισε ότι ο Τουίξ ήταν αδέσποτος τον πέταξε έξω. Από εκείνη τη […]

Η τουρκική διπλωματία έχει μια διαχρονικότητα που δεν την υποτιμούν οι εγχώριοι διπλωμάτες και αναλυτές στρατηγικής. Με βαθιές ρίζες στους αιώνες που η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε κεντρικό ρόλο στο μεγάλο τραπέζι με τους ισχυρούς της εποχής της –Αγγλους, Γάλλους, Ρώσους, ακόμη και Αυστριακούς– έχει δημιουργήσει μια δική της σχολή με βασικό στοιχείο το παζάρεμα. Οι […]

Εχω στο γραφείο μου τρεις πρόσφατες ποιητικές συλλογές, μια σημαντική διαπίστωση πως η αρχαιότερη τέχνη του ανθρώπου, μαζί με τη ζωγραφική, όχι μόνο αντέχει σε μια εποχή που πέρασε εδώ και πολλά χρόνια στον αιώνα της οπτικής εμπειρίας, αλλά συνεχίζει, έστω και πιο αραιά, αλλά χωρίς κενά, τη γενναία πορεία της, αποτυπώνοντας τα ανθρώπινα πάθη […]

Φανταζόμαστε πως με όσο περισσότερους μπορούμε να μοιραστούμε τις αναμνήσεις μας τόσο περισσότερο συγκλονιστικές γίνονται αυτές. Αναμνήσεις που δεν συνδυάζονται με την ύπαρξη έστω και ενός μόνον ανθρώπου, μοιάζουν σαν ανυποστήρικτες μέσα σ’ έναν κόσμο που σαν προορισμένος να τις πολλαπλασιάζει ανεξέλεγκτα, ταυτόχρονα τις απειλεί έως εξαφανίσεως. Ισως αυτή η αυτόματη και ασύνειδη συνάρτησή τους […]

Τον διασκεύασαν ο Σκαλκώτας και ο Χατζιδάκις. Μίλησαν γι’ αυτόν και τον αγαπούσαν ο Παπανδρέου, ο Τσαρούχης, ο Χρίστος Καράς. Εκανε μια πορεία από το προπολεμικό, το κατοχικό, το μετεμφυλιακό τραγούδι μέχρι και μετά τη Μεταπολίτευση – που δεν δίσταζε να βάζει και ντραμς στις ορχήστρες του. Ελαβε υπόψη του όλες τις αλλαγές και τους […]