Tabula rasa

Υπάρχουν «δεύτερες ευκαιρίες» στην πολιτική; Φυσικά και υπάρχουν. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει μπροστά του μια τέτοια – μια αληθινά μεγάλη ευκαιρία να αλλάξει τα δεδομένα του πολιτικού χάρτη της χώρας: τις ευρωεκλογές. Το αποτέλεσμα του ΠΑΣΟΚ σε αυτές θα είναι καθοριστικό κυρίως για τον ίδιο. Ο Ανδρουλάκης δεν «έκαψε» την πρώτη ευκαιρία, αυτή που του […]

Ο Ηλίας Πετρόπουλος δεν ήταν απλώς ένας ακόμη λαογράφος, ούτε καν ακόμη ένας του άστεως. Ηταν ένας πυρετικός παρατηρητής και διασώστης των λαϊκών συνηθειών. Του χρωστάμε πολλά. Από τα Ρεμπέτικα, μέχρι τις ιδιάζουσες αργκό που κατέγραψε όπως τα Καλιαρντά ή τις λέξεις των φυλακισμένων, των παρανόμων, των ημικόσμων, τα νεκροταφεία, τα παράθυρα, τον καφέ, τους […]

Τον τελευταίο καιρό έχει πέσει στην αντίληψή μου ότι μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας έχει μείνει συγκλονισμένο από την αρνητικά τοποθετούμενη επιλογή λέξεων και εκφράσεων που προσδιορίζουν σεξουαλική «ταυτότητα» αλλά και από την ευκολία με την οποία αυτές οι λέξεις και εκφράσεις χρησιμοποιούνται δημοσίως. Κάποτε η χρήση εκφράσεων που προσδιορίζουν με ακραίο τρόπο τη σεξουαλικότητα […]

Το έργο είναι ακατάλληλο. Αυστηρώς. Ομως παίζεται κάθε μέρα στο σαλόνι μας, ενώ ετοιμάζουμε το βραδινό και τα παιδιά μαζεύουν τα παιχνίδια τους. Απότομα σταματούν ό,τι κάνουν και μένουν να κοιτούν την οθόνη της τηλεόρασης «με μάτια σαν κι αυτά»: να κοιτούν τις εικόνες των καμένων, αποκεφαλισμένων, βιασμένων μωρών, των ματωμένων, τρομοκρατημένων, απελπισμένων ανθρώπων. Το […]

Το 1966 η επιλογή της Σουηδικής Ακαδημίας για το Νομπέλ Λογοτεχνίας είναι άκρως συμβολική – με σημερινούς όρους, «πολιτική». Το σημαντικότερο βραβείο μοιράζονται ο Ισραηλινός Σμουέλ Γιοσέφ Αγκνόν (1888-1970) και η γερμανίδα ποιήτρια Νέλι Ζακς (1891-1970). Στο πρόσωπό τους η Επιτροπή έβλεπε χαραγμένο το τραύμα του μεταπολεμικού κόσμου, που άφηνε πίσω του ναζιστικούς δαίμονες, ενοχές […]

Χρειάζεται κατά καιρούς για ό,τι κάνουμε, είτε στις καθημερινές μας σχέσεις είτε εντός του θεσμικού πλαισίου της κοινωνίας, όσο ζούμε να επιστρέφουμε και να αξιολογούμε μεθόδους, αρχές, σκοπούς, ακόμη και σκοπιμότητα των απόψεων που εκφέρουμε, είτε στην καθημερινότητα είτε στο επαγγελματικό είτε και στο κοινωνικό εν γένει πεδίο. Ας μη λησμονούμε πως και στις Γραφές, […]

΄Η, ακριβέστερα ακόμη, το κενό που προκαλεί η πολιτική στη ζωή των ανθρώπων καθώς με την τεράστια επικάλυψή της στη δημόσια σφαίρα κάνει τον καθένα να φαντάζεται πως με το να ασχολείται μαζί της αποκτά ένα ουσιαστικό σημείο αναφοράς για την ίδια την προσωπική του ζωή. Στην πιο εσωτερική της μάλιστα εκδοχή. Πώς θα ήταν […]

Η παντελής έλλειψη πόλωσης στις αυτοδιοικητικές εκλογές δημιούργησε ευκαιρία για μια μικρή αλλά σοβαρή συζήτηση (κυρίως με αρθρογραφία στις εφημερίδες) για το ζήτημα των αρμοδιοτήτων των δήμων αλλά και για την ίδια την οικονομική τους πολιτική. Τα δύο δεν είναι άσχετα μεταξύ τους. Αν μιλάμε για αρμοδιότητες, η περίπτωση του κέντρου της Αθήνας, όπου η […]

Πρέπει να είναι από την πρώτη πρώτη ταινία του «Σούπερμαν»: η κοπέλα πέφτει από το παράθυρο στο κενό, ο Σούπερμαν ορμάει πετώντας να τη σώσει. Την πιάνει σφιχτά στην αγκαλιά του και της λέει με φωνή ηρωική: «Μη φοβάσαι, σε κρατάω». Κι εκείνη έντρομη τον ρωτά: «Ναι, αλλά ποιος κρατάει εσένα;». Υπάρχει πάντα στις ζωές […]

Να συμφωνήσουμε στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, έπειτα από πέντε χρόνια, να ξοδέψουμε και να διακινήσουμε λιγότερα φυλλάδια ιλουστρασιόν; Είναι και περιβαλλοντικό πια το θέμα συν τοις άλλοις. Να αποστείλουμε λιγότερα αυτοματοποιημένα μηνύματα ή μέιλ για συγκεντρώσεις ή για ψήφο και λιγότερα τηλεφωνήματα από εκλογικά κέντρα – και δη σε δημότες άλλων πόλεων; Να συμφωνήσουμε πως […]

«Πρέπει να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ του να είσαι αρχιτέκτονας και πολιτικός. Η αρχιτεκτονική είναι ένα επάγγελμα επιμονής. Πρέπει να αντέχεις. Ο πολιτικός είναι εκεί για να κατηγορήσει κάποιον»: Τον Ιανουάριο που ο Σαντιάγο Καλατράβα έδωσε συνέντευξη στο «Fast Company» είχαν περάσει μόλις 6 χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Τέσσερις μήνες μετά, με […]

Βρέθηκε από το Τρίκερι της Μαγνησίας στον Βόλο όταν ήταν πολύ μικρός (Δ’ Δημοτικού) και παρέμεινε εκεί ως τα φοιτητικά του χρόνια, χημικός μηχανικός στη Θεσσαλονίκη (πτυχιούχος). Αλλά από πολύ νωρίς, το τραγούδι ήταν εκείνο που τον ενδιέφερε, το όνειρο του Λεμονή Σκοπελίτη ήταν να γίνει τραγουδιστής. Και το έκανε, ως φοιτητής πια, στην αρχή […]

Προσπαθώ να καταλάβω (και δεν τα καταφέρνω) γιατί να ενοχλείται κάποιος από τη δυνατότητα ομόφυλων ζευγαριών να παντρευτούν. Και το λέω γιατί δεν έχω δυσκολία να καταλάβω τη δυσανεξία/δυσφορία/ανησυχία/επιφύλαξη πολλών συμπολιτών μου για πολλά θέματα που άπτονται της κοινής μας συμβίωσης, του κοινού μας μέλλοντος ως κοινωνίας, των κοινών προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν στις […]

Το ενδιαφέρον των σύγχρονων συγγραφέων για την ανεξάντλητη δεξαμενή της αρχαιοελληνικής γραμματείας είναι δεδομένο και αρκετά συχνά οδηγεί σε νέες αναγνώσεις της Ιστορίας, η οποία, παρά τα φαινόμενα, δεν επαναλαμβάνεται. Δεν αποφεύγει, ωστόσο, τις αναλογίες και τις προτυπώσεις. Ενα από τα νεότερα βιβλία που συναντάμε στην εργογραφία του Ολλανδού Ilja Leonard Pfeijffer – ο οποίος […]