Tabula rasa

Η σκηνή είχε κάτι το ανησυχητικά κωμικό. Ο άντρας που μάλλον αμέριμνος περπατούσε επί της, όπως πάντα, πολυσύχναστης οδού Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη άρχισε ξαφνικά να κάνει περίεργους χορευτικούς ελιγμούς, σλάλομ στην κυριολεξία, για να αποφύγει όχι μία, ούτε δύο, αλλά τρεις κοπέλες που βάδιζαν προς το μέρος του χωρίς να κοιτάζουν μπροστά. Ευτυχώς, δεν συγκρούστηκε […]

Φύσαγαν οι αληγείς άνεμοι της Πεντηκοστής ή του πενηνταήμερου εκείνη την άνοιξη του 1992 στο Μισίρι, όπου βρισκόμασταν, τα χαμσίνια, από το χάμσα, που πάει να πει πέντε στα αραβικά! Μύριζε το χαμσίνι, λοιπόν, όταν βγήκαμε από το αεροπλάνο. Ζεστό, ξηρό και αμμώδες αγέρι που αν σε πετύχει στην έρημο θα σε ραπίσει με τη […]

Πώς ο Τραμπ, που έχει κριθεί ένοχος για εξαπάτηση της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, κατάφερε να επανεκλεγεί Πρόεδρος; Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κατόρθωσε, επίσης, να ελέγξει τόσο τη Γερουσία όσο και τη Βουλή των Αντιπροσώπων, ενώ ήδη η πλειοψηφία του Ανώτατου Δικαστηρίου είναι ευνοϊκή προς τις συντηρητικές απόψεις. Τρεις φαίνεται να είναι οι κυριότεροι λόγοι:  Πρώτον, […]

Οσο καλοπροαίρετα και αν έχεις την ανάγκη να πλησιάζεις τον τρόπο που διαχειρίζονται συγγραφείς και σκηνοθέτες τη ζωή και το έργο καλλιτεχνών – κυρίως τραγουδιστών – δεν μπορείς να μένεις βουβός όταν διαβάζεις για «τον παγκόσμιο και αιώνιο Μανώλη Χιώτη», ή ότι αν μας αφορά η ιστορία του Στράτου Διονυσίου είναι γιατί μέσα της υπάρχει […]

Μια φράση έγκυρου αναλυτή μού κόλλησε πρόσφατα στο μυαλό. «Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν ανέλυσε το πώς του προέκυψε ο Κασσελάκης». Αναρωτήθηκα αν είναι όντως έτσι. Μια πρόχειρη έρευνα με έπεισε πως όντως, στο ερώτημα του πώς προέκυψε αυτό το είδος αρυτίδωτου influencer στην πολιτική σκηνή του τόπου [με όσα τραγελαφικά και γελοία συμβαίνουν έκτοτε] απάντηση […]

Οι σχολιαστές σε όλη την Ευρώπη που γράφουν για τις αμερικανικές εκλογές τονίζουν κυρίως τη βαθιά διαίρεση που υπάρχει στις ΗΠΑ, προεξοφλώντας πως όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα αυτή θα ενταθεί. Η παρατήρηση αυτή ομολογώ πως με οδήγησε σε ένα μάλλον μελαγχολικό συμπέρασμα για την αδυναμία της ίδιας της πολιτικής – όχι, δεν πιστεύω […]

Τα κόμματα διαβάζονται από τους πολίτες ως αναγκαίο κακό μιας κεκτημένης δημοκρατίας - Τι θα πρέπει να αλλάξει

Oι νέοι ψηφοφόροι στις ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει νέα καμπάνια στο Tik-Tok υπέρ της Κάμαλα Χάρις: «Εξουδετερώνω την ψήφο του πατέρα μου». Παραδέχονται πως στο σπίτι τους υπάρχει ένας οπαδός του Ντόναλντ Τραμπ και αφού δεν μπορούν να κερδίσουν τη μάχη μαζί του, αφού δεν μπορούν να τον πείσουν να αλλάξει γνώμη, επιλέγουν την ισοπαλία στην […]

Το ανά χείρας κείμενο, ενδεχομένως δεν θα προσφέρει κάτι καινούργιο, όμως είναι πολύ πιθανόν να βοηθήσει κάποιους να αντιληφθούν με διαφορετικό μάτι σοβαρά φαινόμενα της καθημερινότητας που ίσως τους απασχολούν, προκαλώντας τους, ενίοτε, πραγματικές απορίες. Φέρνω ως παράδειγμα τον ίδιο μου τον εαυτό: ανέκαθεν απορούσα πώς γίνεται και για ένα συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας (δικό μου […]

Ξημερώματα της 20ης Ιουλίου 1974 οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο και κατέλαβαν μέρος της μεγαλονήσου διά περιπάτου. Ενα μήνα αργότερα ολοκλήρωσαν σχεδόν ανεμπόδιστα τη στρατιωτική τους επιχείρηση. Οι εισβολείς δεν πίστευαν στα μάτια τους καθώς διαπίστωναν την ευκολία με την οποία ευοδώθηκαν οι σχεδιασμοί τους. Πρόκειται για περίπτωση εισβολής και κατοχής που διδάσκεται ασφαλώς στις […]

Οσάκις κάποιος γονιός ισχυρίζεται ότι έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει με το έφηβο παιδί του που τον κάνει ό,τι θέλει, τον ακούω με σκεπτικισμό, εφόσον το παιδί του δεν γεννήθηκε… έφηβος. Η συνήθης εξήγηση πίσω από αυτόν τον ισχυρισμό είναι πως στα προσχολικά χρόνια και στις πρώτες […]

«Λιβελογραφίας εγκώμιον» τιτλοφορούσα ένα σύντομο κείμενό μου που δημοσιεύτηκε στο φιλόξενο περιοδικό «ΤΕΤΑΡΤΟ», του αείμνηστου φίλου Μάνου Χατζιδάκι, τον Απρίλιο του 1986. 38 χρόνια μετά οι απόψεις μου για αυτό το «είδος γραφής» δεν έχουν κατ’ ελάχιστον αλλάξει: «Λατρεύω τον λίβελο και πιστεύω πως είναι, στα χέρια ενός ταλαντούχου, υψηλό είδος λογοτεχνίας. Δεν αναφέρομαι, βέβαια, […]

Φαίνεται μάλλον αδόκιμος ο τίτλος, όταν πρόκειται να χαρακτηρίσεις ένα περιστατικό, ή μάλλον φαινόμενο, απόλυτα οπισθοδρομικό, με την έννοια ότι «ανασταίνει» μια εποχή βαρβαρότητας, σε βαθμό ώστε η λέξη «προοδευτικότης» που συνθέτει τον πλήρη τίτλο να ακούγεται σχεδόν ως υβριστική. Επιλέγεται ωστόσο η λέξη «προοδευτικότης», γιατί το φαινόμενο, όπως καταγγέλλεται, πρόκειται να χρεωθεί σε ανθρώπους, […]

Μες στην ευωχία για το πολιτισμένο πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ και τα θεωρητικώς βελτιωμένα δημοσκοπικά ποσοστά του, διέφυγε το στοιχειώδες: η πολιτική. Σημείο αναφοράς υπήρξε βεβαίως η τραγικομωδία ΣΥΡΙΖΑ, οπότε οι μπηχτές, τα υποτιμητικά βλέμματα και η άκομψη απόπειρα αποκαθήλωσης του αρχηγού εκ μέρους κυρίως του κ. Δούκα πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα. Κυριάρχησαν αναλύσεις για την ανάγκη […]

Μπορεί κανείς να διαφωνεί σε όλα με τον Πρωθυπουργό, πρέπει όμως να του αναγνωρίσει ότι το πρόσφατο ξέσπασμά του εναντίον των υπερπατριωτών ήταν απολύτως δικαιολογημένο: άργησε κιόλας. Ο υπερπατριωτισμός, έτσι όπως εκφράζεται από τους εγχώριους εκπροσώπους μιας Ακρας Δεξιάς με γραβάτα ή ταγέρ, είναι ένας άθλιος λαϊκισμός. Το πρόβλημα είναι ότι η χώρα μας, μολονότι […]

Στο ΠΑΣΟΚ νίκησε το ΠΑΣΟΚ. Στον ΣΥΡΙΖΑ (προς το παρόν) το καταστατικό. Και οι δύο όψεις των πολιτικών εξελίξεων στα κεντροαριστερά του χάρτη, επιβεβαιώνουν πως το κομματικό φαινόμενο είναι σε κρίση αλλά είναι και πολύ σκληρό για να πεθάνει. Τουλάχιστον μέχρι να επινοήσουμε νέες δομές οργάνωσης για τις πολιτικές μας εκφράσεις. Πάμε να τα δούμε […]