Χίμαιρες
Είμαι παιδί παιδιού της Κατοχής. Που σημαίνει ότι μεγάλωσα με κατοχικές ιστορίες. Συμπεριλαμβανομένης και της απειλής ότι, αν δεν φάω όλο μου το φαγητό, θα ξαναγίνει Κατοχή και δεν θα έχω τίποτα να φάω, θα τρέφομαι με λαχανίδες και, στην καλύτερη, καμιά μπομπότα που ανάθεμα κι αν, τότε, ήξερα τι είναι. Και θυμάμαι να καταπίνω […]