Αστάθμητος παράγων

Στην έκθεση GR80s η οποία μόλις εγκαινιάσθηκε στην Τεχνόπολη στο Γκάζι ολόκληρη η Ελλάδα της δεκαετίας του 1980 παρελαύνει από μπροστά σου. Αφίσες του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΚΕ, τεύχη των περιοδικών «Ταχυδρόμος», «Κλικ», «Φαντάζιο» αλλά και «Κράξιμο», που ήταν το πρώτο μανιφέστο ομοφυλόφιλης απελευθέρωσης και το εξέδιδε η τραβεστί Πάολα. Πρωτοσέλιδα των […]

«Κάποιος εχθρός θα καμαρώνει την ασπίδα μου, που εγώ την πέταξα για να γλιτώσω πλάι στον θάμνο. Αρκεί που γλίτωσα! Και η ασπίδα χάρισμά του. Γρήγορα θα αποκτήσω άλλη, πιο φίνα». Αυτά μάς λέει ο μέγας λυρικός Αρχίλοχος. Με ένα του ποίημα –τέσσερις στίχοι όλοι κι όλοι –δυναμιτίζει, από τον 7ο κιόλας αιώνα προ Χριστού, […]

Κατά τη διάρκεια της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας –όπως επιστημονικά καλείται η Μεταπολίτευση –παρήλασαν από τα έδρανα του Κοινοβουλίου μας χιλιάδες εκλεγμένοι αντιπρόσωποι «του λαού και του έθνους». Εναλλάχθηκαν στα υπουργικά γραφεία εκατοντάδες στελέχη τής εκάστοτε κυβερνώσας παράταξης. Πόσοι άφησαν το ίχνος τους στη ζωή του τόπου; Πόσοι αξιώθηκαν κάποια υστεροφημία, πόσων τα ονόματα θυμόμαστε μία […]

«Από τα σημάδια που σου αφήνει ο χρόνος καθώς περνάει σαν οδοστρωτήρας από πάνω σου, ποιο είναι το οδυνηρότερο;» αναρωτιόταν μια παρέα πενηντάρηδων σε εορταστικό τραπέζι. Οι αρχικές απαντήσεις υπήρξαν οι αναμενόμενες. Κάποιος ανέφερε τα προβλήματα υγείας που ολοένα πληθαίνουν –πόνοι εδώ, πιασίματα εκεί –ή αναπτύσσονται ύπουλα και σκάνε ένα πρωί με τη μορφή καρκίνου […]

Επαψα να πιστεύω στον Αϊ-Βασίλη το 1971, σε ηλικία πέντε χρονών, όταν διασταυρωθήκαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας μας. «Φέρατε το δώρο μου!» ενθουσιάστηκα –για χατίρι μου είχε πετάξει με το έλκηθρό του από τον Βόρειο Πόλο στην οδό Δροσοπούλου 4, δεν υπήρχε άλλο παιδάκι στους έξι ορόφους. Απέφυγε να με κοιτάξει –έψαχνε νευρικά μέσα στις […]

Παλιά, απ’ την απώτατη αρχαιότητα έως τον προπερασμένο αιώνα, οι πόλεις ήταν φρούρια κανονικά. Τείχη τις προεφύλασσαν από επίδοξους εισβολείς. Πύλες άνοιγαν με το πρώτο φως και αμπάρωναν με τη δύση του ηλίου, ώστε οι κάτοικοί τους να αισθάνονται τη νύχτα ασφαλείς. Οσοι από την ύπαιθρο είχαν βρεθεί για υποθέσεις τους στο άστυ βιάζονταν –καθώς […]

Τη βρήκα προχθές το μεσημέρι, μες στην ηλιόλουστη κουζίνα του διαμερίσματός της στο Παγκράτι, να πλάθει μελομακάρονα. Αρχοντική κι αφράτη σαν ζεστή φραντζόλα, με τον κόκκινο κότσο ασορτί με τα νύχια της, με το γάργαρο γέλιο και τα ηδυπαθή της μαύρα μάτια, η Ελενάρα ευωδιάζει Μικρασία και ας μιλάει σπάνια για την καταγωγή της, κι […]

Στις 18 Οκτωβρίου απεβίωσε ο πατέρας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το γεγονός πέρασε στα ψιλά –λογικό -, ο εκλιπών δεν αποτελούσε δημόσιο πρόσωπο. Εκείνος ωστόσο, μαζί με την κάποτε σύζυγό του, υπέστησαν όχι μονάχα το χειρότερο πλήγμα που μπορεί να σε βρει στον κόσμο, να πεθάνει το παιδί σου, μα έζησαν και τα όσα επακολούθησαν ως […]

Πουθενά αλλού στον κόσμο –με την εξαίρεση ίσως του Μαϊμάμι και κάποιων χωρών της Λατινικής Αμερικής –ο θάνατος του Φιντέλ Κάστρο δεν απασχόλησε τόσο την κοινή γνώμη όσο στην Ελλάδα. Δεν αναφέρομαι μονάχα στα έντυπα και ραδιοτηλεοπτικά αφιερώματα, τα οποία φιλότιμα επικαιροποιούσαν οι δημοσιογράφοι επί δεκαετίες. (Για κάθε επιφανή ηγέτη ή καλλιτέχνη υπάρχουν έτοιμες νεκρολογίες, […]

Στο σπαρακτικό ποίημα με τίτλο «Αποστρατευμένος», ο Ντίνος Χριστιανόπουλος μιλάει με τη φωνή ενός χωριατόπαιδου κατά τη δεκαετία του ’50 ή του ’60, το οποίο ολοκληρώνει ευδοκίμως τη θητεία του και ξαναγίνεται «καλός πολίτης»: «Αυτό που πέρασε δεν ήταν τίποτα μπροστά σ’ αυτό που θα ‘ρθει. Αναδουλειά, ξηρασίες, καταστροφή της σοδειάς, η καθημερινή αγωνία για […]