Θεωρείο

Μια εφημερίδα δεν κλείνει όταν κάποιος νομίζει ότι κρατάει στα χέρια του το τελευταίο της φύλλο. Ούτε όταν υποθέτει πως οι εργαζόμενοί της αδειάζουν τα γραφεία τους. Κανονικά, ο μόνος λόγος για να κλείσει μια εφημερίδα θα έπρεπε να είναι η τραγική έλλειψη αναγνωστών. Κάτι που δεν συμβαίνει με τις εφημερίδες του ΔΟΛ. Και τότε […]

«Ανιστόρητος» και «αγεωγράφητος». Είναι οι χαρακτηρισμοί που επεφύλαξαν οι έλληνες ευρωβουλευτές στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι επειδή εκείνος πριν από μερικούς μήνες, και ως ευρωβουλευτής που ήταν τότε, δήλωσε σε μια επίσκεψή του στα Σκόπια ότι η «Μακεδονία είναι γνωστή χώρα επειδή χωρίς τον Μέγα Αλέξανδρο δεν θα υπήρχε Ευρώπη», αφού ο μακεδόνας πρόγονος […]

Ως μητσοτακικός νεολογισμός της περιόδου του σκανδάλου Κοσκωτά, η κάθαρση δεν είχε την ίδια τύχη με την επίσης μητσοτατικής έμπνευσης διαπλοκή. Γιατί μπορεί η δεύτερη να συνεχίζει να κυριαρχεί έως σήμερα στην πολιτική σκηνή, αλλά η πρώτη έσβησε πολύ γρήγορα ως έλασσον πολιτικό τρικ. Κι όμως. Αυτός υποτίθεται ότι ήταν ο διακηρυγμένος στόχος τότε. Κι […]

Για τα δικά μας «παιδιά», αυτά που σπάνε βιτρίνες, ανοίγουν κανένα κεφάλι στα γήπεδα, δεν αφήνουν να μιλήσουν στα πανεπιστήμια όσοι δεν τους αρέσουν ή καίνε κάδους και σημαίες ισχύει το τεκμήριο της ανωριμότητας. Ή το τεκμήριο της νεανικής ορμής –ακόμη κι αν έχει περάσει η πρώτη τους νιότη. Ή το ελαφρυντικό της προδομένης γενιάς […]

Η τυπική εκδοχή είναι ότι με τις προκριματικές τους εκλογές οι γάλλοι Σοσιαλιστές επιλέγουν υποψήφιο πρόεδρο. Η ουσιαστική, ότι επιλέγουν υποψήφιο μιας σφαγής. Γιατί όποιος και να είναι ο υποψήφιος, ο «αριστερός» Αμόν ή ο «δεξιός» Βαλς, αυτό που θα δει στις προεδρικές δεν θα είναι παρά η πλάτη όλων των υπολοίπων. Και κάτι τέτοιο […]

Στη διχαστική ομιλία που εκφώνησε στο Καπιτώλιο ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είπε ότι «κάποιοι εδώ γύρω δεν είναι και πολύ Αμερικανοί». Το είπε, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή για κάποιους συναδέλφους του που «δεν είναι και πολύ Ελληνες». Χθες ο αμερικανός πρόεδρος είπε ότι οι δημοσιογράφοι είναι τα πιο […]

Στις επισκέψεις με γλυκά κυριαρχεί πάντα μια κάποια αμηχανία. Από τον κανόνα δεν εξαιρούνται ούτε τα πιο παραδοσιακά φοντανάκια ούτε τα πιο μοδάτα μακαρόν. Και φυσικά δεν εξαιρούνται τα σουτζούκ λουκούμ που προσέφερε ο Ιλχάν Αχμέτ στη Φώφη Γεννηματά όταν την επισκέφθηκε προχθές στη Χαριλάου Τρικούπη για να επισημοποιήσει την ένταξή του στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. […]

Ποιου είναι αυτή η εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας; Των ιδιοκτητών της ή των εργαζομένων της; Της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης; Των συμφερόντων του κεφαλαίου ή του λαού; Των κομματικών εγκάθετων ή των σκοτεινών κέντρων; Το ερώτημα δεν θα έπρεπε καν να μας απασχολεί. Γιατί σαν τη γυναίκα που δεν είναι του ανδρός της, […]

Το λένε οι Αγγλοσάξονες: δεν μπορείς να διδάξεις νέα κόλπα σε γέρικα σκυλιά. Αλλά τα νέα; Γιατί επιμένουν στα γερασμένα κόλπα; Τι κάνει, ας πούμε, τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να πιστεύουν ότι αν αλλάξουν τον εκλογικό νόμο και διορίσουν μερικές χιλιάδες στο Δημόσιο θα αποτρέψουν τη συντριβή που προοιωνίζονται οι δημοσκοπήσεις στις εκλογές; Το τελευταίο γέρικο σκυλί […]

Στη συνέντευξή του στους «Τάιμς» ο Ντόναλντ Τραμπ είπε ότι η ΕΕ θα διαλυθεί, ότι το ΝΑΤΟ είναι απαρχαιωμένος θεσμός, ότι το Brexit είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στους Βρετανούς και ότι ο επόμενος μεγάλος σύμμαχος των ΗΠΑ είναι η Ρωσία. Αυτή όμως είναι η μισή εικόνα του κόσμου που αλλάζει. Την άλλη μισή […]

Τι κάνει περισσότερο εφέ στην κοινή γνώμη; Η ακαδημία νέων στελεχών της ΝΔ ή το reunion των παλιών του ΠΑΣΟΚ; Το μήνυμα της ανανέωσης ή το ρετρό της νοσταλγίας; Το κλείσιμο του ματιού στο μέλλον ή το αδρό νεύμα στο παρελθόν; Κι αν θέλει να το προσωποποιήσει κανείς: ποιοι θα μετρήσουν περισσότερο στους ψηφοφόρους; Ο […]

Στην «Ανθρωποκτονία» του δανού σκηνοθέτη Περ Φλι η ηθοποιός Μπεάτε Μπίλε υποδύεται μια ακροαριστερή ακτιβίστρια, εξαιτίας της δράσης της οποίας κάποια στιγμή σκοτώνεται ένας αστυνομικός. Ο θάνατός του δεν της προκαλεί και κανένα ιδιαίτερο ηθικό δίλημμα, θέλει μόνο να κρυφτεί για να μην καταστραφεί η ζωή της, ενώ στο πλευρό της έχει τον εραστή της […]

Αν για τους υπευθύνους του λεξικού της Οξφόρδης η λέξη της χρονιάς ήταν η «μετα-αλήθεια», για τους γερμανούς φιλολόγους η δική τους ήταν ο «προδότης του λαού». Και ήταν η χειρότερη. Ο χαρακτηρισμός Volksverräter, λένε στην ανακοίνωσή τους, είναι προσβλητικός και μειωτικός, ενώ αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη του δημόσιου διαλόγου, ο οποίος είναι απαραίτητος […]

Ιδανικά, καλά μέσα ενημέρωσης είναι τα κλειστά μέσα ενημέρωσης. Αλλά, όπως στη ζωή, έτσι και στην πολιτική οι συνθήκες είναι σπανίως ιδανικές. Και κάπως έτσι προέκυψε η απαγόρευση στους δημοσιογράφους να κάνουν τη δουλειά τους στον προσφυγικό καταυλισμό της Λέσβου. Τα χιόνια στη Μόρια μπορεί να δημιουργούν ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό από τις ανοιξιάτικες λάσπες […]

Εχει αρχές και ευαισθησίες ο αριστεροδεξιός λαϊκισμός; Ναι, αλλά, όπως θα έλεγε και ο Γκράουτσο Μαρξ, όταν δεν τον βολεύουν αυτές έχει κι άλλες. Το υπενθύμισε με κωμικό τρόπο ένας συνάδελφός του στην Ιταλία: ο Μπέπε Γκρίλο θέλει λιγότερη ΕΕ και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να εγκαταλείψει τους αντιευρωπαϊστές για […]

Είναι, από μια άποψη, το δημόσιο πρόσωπο που ακόμη και αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να ανακαλύψουμε. Γιατί ο άνθρωπος που έπεισε χιλιάδες έλληνες πολίτες αλλά και λειτουργούς της ελληνικής Δικαιοσύνης ότι θα διαθέσει 600 δισ. για να εξαφανίσει το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος, είναι απλώς η πιο ανορθολογική εκδοχή ενός ήδη ανορθολογικού πολιτικού […]

Ακόμη και την εποχή των μολυβένιων χρόνων που είχε γίνει κάπως εκδικητικό, το ιταλικό κράτος δεν ήταν λιγότερο δημοκρατικό από το γαλλικό. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε τη Γαλλία του Μιτεράν να παρέχει ένα είδος πολιτικού ασύλου στους Ιταλούς που καταζητούνταν στη χώρα τους για τρομοκρατία. Το Παρίσι αναγνώριζε τότε μια πολιτική διάσταση στην αντιεξουσιαστική δράση […]

Στις κανονικές δημοκρατίες οι κυβερνήσεις κάνουν τη δουλειά για την οποία εκλέγονται. Στις περίπου δημοκρατίες καταγγέλλουν συνεχώς τον Τύπο ως όργανο σκοτεινών συμφερόντων. Και στις μη δημοκρατίες προσπαθούν να τον ελέγξουν. Σε ποια από τις τρεις κατηγορίες κατατάσσεται η ελληνική δημοκρατία; Από την υπεραντίδραση του Μαξίμου στο δημοσίευμα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» σχετικά με το μαρκάρισμα […]

Στο βιβλίο της με το οποίο διηγείται τα έργα και τις ημέρες της ως οικονομική υπουργός, η Νάντια Βαλαβάνη αφιερώνει πολλές σελίδες στην αβάσιμη, όπως αποδείχθηκε, καταγγελία ότι η μητέρα της είχε αποσύρει τις καταθέσεις της από την τράπεζα λίγες ημέρες πριν από τα capital controls, έπειτα από υπόδειξη της ίδιας της κόρης της. Στις […]

Το ύφος δεν κάνει μόνο τον άνθρωπο, κάνει και την εξουσία. Η ανακοίνωση του Μεγάρου Μαξίμου για την υπόθεση της Ολγας Γεροβασίλη λέει πολλά για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τον θεσμικό τους ρόλο: οι άνθρωποι που μιλούν εκ μέρους του Πρωθυπουργού αδυνατούν να διακρίνουν τη διαφορά και τα όρια ανάμεσα στην […]

Το ερώτημα έχει δυο-τρεις πατέρες. Αλλά η ουσία του είναι μία: όταν θέλει να μιλήσει κανείς με τις Βρυξέλλες ποιον αριθμό πρέπει να σχηματίσει στο τηλέφωνο; Απάντηση δεν δόθηκε ποτέ ακριβώς. Αυτό πάντως που κάποτε είχε διατυπωθεί ως γνήσια απορία στην Ουάσιγκτον επικαιροποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στην Αθήνα. Με ποιον μίλησε η ΝΔ στις […]

Το είχε επισημάνει κάποτε η «Μοντ» για τον Ντόναλντ Τραμπ: η χειρότερη υπηρεσία που είχε προσφέρει στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ ήταν ότι η ρητορική του, από τα ψεύδη και τους παραλογισμούς του έως τις έξαλλες επιθέσεις και τα ρατσιστικά του σχόλια, είχε γίνει μέρος της πολιτικής κανονικότητας. Ακόμη και η μεγαλύτερη παραδοξολογία ή η […]

Μικρή ανακεφαλαίωση: η κυβέρνηση εξαγγέλλει ένα εφάπαξ βοήθημα για τους συνταξιούχους χωρίς προηγουμένως να έχει συνεννοηθεί με τους δανειστές, όπως προβλέπεται από το Μνημόνιο που η ίδια έχει υπογράψει. Οι δανειστές αντιδρούν αναστέλλοντας κάποια μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους. Αλλά η κυβέρνηση επιμένει. Πρώτον, για να δείξει στην κοινή γνώμη ότι δεν φοβάται τη […]

Στον χώρο αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ ένας άλλος κόσμος συνεχίζει να είναι εφικτός. Και φλύαρος: στην παρουσίαση του βιβλίου της Νάντιας Βαλαβάνη «Τρίτο Μνημόνιο, Η ανατροπή μιας ανατροπής» (Εκδ. Λιβάνη) χρειάστηκαν περισσότερες από τρεις ώρες για να περιγραφεί. Χρειάζεται πολύ λιγότερο για να κωδικοποιηθεί: ο Αλέκος Αλαβάνος ζήτησε ρήξη με την ΕΕ, ο Μανώλης Γλέζος είπε […]

«Η επιτυχία είναι επιλογή». Είναι ο τίτλος ενός μπεστ σέλερ που υπογράφει ο Ρικ Πιτίνο, ένας από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ. Εκεί ο συγγραφέας περιγράφει τα δέκα βήματα τα οποία πρέπει να ακολουθήσει κάποιος για να επιτύχει τους στόχους του όχι στο παρκέ αλλά γενικώς στη ζωή. Οπως συμβαίνει με […]

Απαιτείται μια κάποια έρευνα για να βρει κανείς σε ποιες χώρες αποτελεί αδίκημα η προσβολή της σημαίας. Αλλά είναι απείρως πιο εύκολο να εντοπίσει τις χρήσεις: τουλάχιστον στη Δύση, η σημαία δεν είναι μόνο εθνικό σύμβολο που ανεμίζει σε δημόσια κτίρια, γήπεδα, προεκλογικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις εθνικιστών. Ούτε μόνο ένα πανί που καίγεται σε άλλου […]

Είναι ένα είδος πολιτικού «κουλέρ λοκάλ»: τα κόμματα ζητάνε πολλά από τους άλλους όταν κυβερνούν, αλλά δεν προσφέρουν τίποτε όταν αντιπολιτεύονται. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι το τελευταίο δείγμα του χρυσού κανόνα. Ως αντιπολίτευση, και με την αίσθηση της αντιμνημονιακής υπεροχής, δεν υπήρχε πέτρα που να μην είχαν σηκώσει από κάτω για να την πετάξουν στην κυβέρνηση. […]

Δεν λες στυγνό δικτάτορα τον Ερντογάν για να το ακούσουν η διεθνής κοινότητα, οι σύμμαχοί σου ή ο ίδιος. Τον λες για να σε ακούσει η εκλογική σου πελατεία. Το λες επειδή πιστεύεις ότι ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσεις την πολιτική σου επιβίωση είναι ακόμη μερικές παραστάσεις εθνικοφροσύνης –ίσως και μερικά ακόμη δάκρυα συμπαράστασης […]

Ο Φραντσέσκο Μέρλο της «Ρεπούμπλικα» αναρωτιόταν στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας του πώς είναι δυνατόν εκείνο το συμπαθητικό παιδί, που πήγε να ορκιστεί κάποτε πρωθυπουργός με μια παλιά Τζουλιέτα, έγινε ένας άνθρωπος της εξουσίας ο οποίος χρησιμοποιούσε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος για να πάει την οικογένειά του για σκι. Και πώς οι ανέμελες σέλφι που ανέβαζε […]

Η αλβανίδα υπουργός Αμυνας Μίμι Κοντέλι δεν είναι η μόνη: είναι πολλοί αυτοί που δεν καταλαβαίνουν γιατί ο έλληνας ομόλογός της φοράει στρατιωτική στολή όταν επισκέπτεται στρατιωτικά φυλάκια. Οπως πολλοί είναι κι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν τι έκανε κάτι λιγότερο από τους μισούς Αυστριακούς να ψηφίσουν για πρόεδρό τους έναν ακροδεξιό. Γιατί μόνο πολιτικά δεν […]

Γίνεται να καίγεται το σύμπαν και να μιλάς για τρίχες; Το έκανε ο Φρανσουά Ολάντ στο «Ενας πρόεδρος δεν πρέπει να τα λέει αυτά» όπου απάντησε ακόμη και στην ερώτηση για το κατάμαυρο χρώμα των μαλλιών του. «Είναι φυσικό, το πήρα από τον πατέρα μου, με τόση βροχή που έχω φάει θα είχε ξεβάψει εξάλλου» […]

Στην αρχή της θητείας του στο υπουργείο Αμυνας και με την ψυχολογία του παιδιού που τα θεωρεί όλα δικά του, ο Πάνος Καμμένος πήρε ένα ελικόπτερο του στρατού και πήγε στα Ιμια για να ρίξει ένα στεφάνι στη μνήμη των θυμάτων. Τότε ήταν ένα εθνικιστικό μονόπρακτο εσωτερικής κατανάλωσης, ένας γραφικός λεονταρισμός της λάιτ Ακροδεξιάς. Σήμερα […]

Δεν υπάρχει πολιτική επιβίωση χωρίς βασικό αφήγημα. Και το αφήγημα στο οποίο ποντάρει εδώ και μήνες η κυβέρνηση για να επιβιώσει πολιτικά είναι η ελάφρυνση του χρέους. Το όραμα του Πρωθυπουργού δεν είναι όσα λυρικά είπε στην Αβάνα αποχαιρετώντας έναν άνθρωπο που έζησε λίγα χρόνια ως επαναστάτης και πολλά ως δικτάτορας. Δεν είναι «οι αγώνες […]

Είναι κάτι στεγνοί τύποι που ξέρουν μόνο από αριθμούς; Ή έχουν και οι τεχνοκράτες ψυχή; Η σχεδόν ανεξέλεγκτη οργή του Λαμπέρτο Ντίνι στη «Ρεπούμπλικα» υποδεικνύει μάλλον το δεύτερο. Επικεφαλής μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών την περίοδο ’95-’96, ο παλιός οικονομολόγος ένιωσε την αδικία να τον πνίγει όταν ο Ρέντσι επιχείρησε να δυσφημήσει τις κυβερνήσεις του είδους ως […]

Ο κόσμος είναι πια μικρός. Αλλά όχι τόσο μικρός για να μπορεί να πάει κανείς αυθημερόν από την Ελλάδα στην Κούβα. Κάτι που εξηγεί γιατί ο Αλέξης Τσίπρας, που πέταξε χθες για την Αβάνα, θα επιστρέψει στην Αθήνα την Πέμπτη. Στο μεταξύ, θα έχει αποχαιρετήσει τον Φιντέλ Κάστρο με υψωμένη την αριστερή του γροθιά –μπορεί […]

Τέτοιες ώρες την άλλη Δευτέρα ο Ματέο Ρέντσι θα διαχειρίζεται πιθανότατα μια οδυνηρή πολιτική ήττα. Μάλλον θα πει ότι η χώρα του έχασε μια ιστορική ευκαιρία απορρίπτοντας τη συνταγματική αναθεώρηση. Και θα έχει δίκιο. Η Ιταλία θα έχει χάσει κυρίως την ευκαιρία μιας θεσμικής ανανέωσης έπειτα από επτά δεκαετίες ασταθών κυβερνήσεων. Αν η ιταλική πολιτική […]