Θεωρείο

Ο τρόπος μπορεί να είναι πράγματι μπρούτος. Συγχρόνως, όμως, δεν θα μπορούσε να είναι λιγότερο κοντά στην αλήθεια: αυτό που θέλει η κυβέρνηση Ερντογάν είναι να «βρει τους Oκτώ, να τους πακετάρει και να τους γυρίσει στην Τουρκία». Ο Μπεκίρ Μποζντάγ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και κυβερνητικός εκπρόσωπος που έκανε τις σχετικές δηλώσεις, δεν θα […]

Αδεια; Και γιατί όχι αποφυλάκιση; Γιατί το «χαρτάκι», όπως θα έλεγε και ο Νίκος Τόσκας, να γράφει «άμεση χορήγηση άδειας, άμεση κατάργηση του εισαγγελικού βέτο» και όχι «άμεση απελευθέρωση (ή “λευτεριά” όπως θα επέβαλλε το ιδίωμα), άμεση κατάργηση του εισαγγελέα»; Γιατί ο μαξιμαλισμός της πράξης, η βίαιη εισβολή στο υπουργείο Ανάπτυξης υπέρ του Κουφοντίνα, είναι […]

Οποτεδήποτε άλλοτε, θα ήταν δείγμα πολιτικής ωριμότητας: μια κυβέρνηση και ο επικεφαλής της να καταρρέουν δημοσκοπικά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να μην έχουν ανεβεί στα κάγκελα ζητώντας εκλογές, να μην λέει κανένας ότι «είναι εμφανής η δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα» ή ότι «η κυβέρνηση έχει χάσει την δεδηλωμένη στην κοινωνία». Να μην επαναλαμβάνεται […]

Εχει δίκιο ο Πάνος Καμμένος. Οχι και να τον ρωτάνε για τις πόζες του στο Μονακό «αυτοί που παριστάνουν τους συνοδούς τέως μοντέλων για να καλύπτουν εραστές, οι τρόφιμοι σε κότερα εμπόρων ναρκωτικών και τα ψώνια της Μυκόνου που γδύνουν τις γυναίκες τους για ξαπλώστρα 3.000 ευρώ». Αλλά όλοι οι υπόλοιποι; Δικαιούνται να ρωτούν, να […]

Η καγκελάριος το έθεσε με όρους σαιξπηρικής κωμωδίας. Υπενθυμίζοντας, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις εξελίξεις στην Ιταλία, τα «δύσκολα ζητήματα» που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα και την κατάληξή τους έπειτα από «πολλά πολλά βράδια» συζητήσεων μαζί του, υπέδειξε ουσιαστικά μια στρίγκλα που έγινε αρνάκι. Η Ανγκελα Μέρκελ πιστεύει με άλλα λόγια ότι είναι ένας […]

Είναι σαν ένα μπρος – πίσω στον χρόνο. Και διατυπώνεται με τη μορφή ερωτήματος: Αν η Ιταλία απέφυγε ένα ελληνικό ’15, γιατί η Ελλάδα δεν έζησε ένα ιταλικό ’18; Γιατί παρασύρθηκε στη δίνη της υπερήφανης διαπραγμάτευσης, των ζουρνάδων που θα έκαναν τις αγορές να χορεύουν, της φενάκης των δανεικών από τη Ρωσία ή την Κίνα, […]

Λένε ότι τις εκλογές δεν τις ζητάς όταν δεν μπορείς να τις επιβάλεις. Αλλά τα αξιώματα στην πολιτική είναι για να ανατρέπονται. Το αξίωμα Γεννηματά, ας πούμε, λέει ότι εκλογές ζητάς ακόμη κι όταν δεν μπορείς να τις επιβάλεις. Ακόμη κι όταν το αίτημά σου ταρακουνάει περισσότερο το ίδιο σου το κόμμα παρά την κυβέρνηση, […]

Το είπε και ο Πρωθυπουργός στο Twitter: η βία δεν είναι πολιτικά ουδέτερη. Μπορεί να είναι ακροδεξιά, όπως εκείνη που υπέδειξε ο ίδιος, όπως μπορεί να είναι και ακροαριστερή. Nα είναι μαύρη ή κόκκινη. Να εκδηλώνεται από στοιχεία που διαβιούν στα άκρα της Νέας Δημοκρατίας ή άλλα που θάλλουν στις παρυφές του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που […]

Δεν είναι και τόσο λεπτό το νήμα που τους συνδέει. Είναι, τηρουμένων των αναλογιών, χοντρό σαν καραβόσκοινο: τα μέλη του αριστερού Podemos καλούνται από τον αρχηγό τους να αποφασίσουν με ψηφοφορία εάν ο αρχηγός τους δικαιούται να είναι αρχηγός με βίλα, ενώ οι ψηφοφόροι του Κινήματος των 5 Αστέρων και της ακροδεξιάς Λέγκας στην Ιταλία […]

Το μέτρο του εθισμού μιας κοινωνίας στη βία δεν το δίνουν οι τραμπούκοι που χτυπάνε –πότε στα πανεπιστήμια και στις διαδηλώσεις και τώρα σε εκδηλώσεις μνήμης. Το δίνουν όλοι οι υπόλοιποι. Το δίνει η ανοχή, η αφασία, η ένταξη των επεισοδίων βίας στη σφαίρα του φυσιολογικού, η ταύτισή τους με απλά «συμβάντα» της καθημερινότητας. Το […]

Τώρα πια ξέρουμε τι σε τι κόσμο θα ήθελε να ζήσουν τα παιδιά μας. Σε έναν κόσμο σαν κι αυτόν που θα ζήσουν τα παιδιά του: σε ένα ευρύχωρο σπίτι μακριά από τους θορύβους της πόλης, με έναν τεράστιο κήπο και μια ωραία πισίνα. Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας δεν είναι ανακόλουθος από αυτήν την άποψη. Το […]

Δεν του απάντησε «κι εσείς σκοτώνετε τους μαύρους», όπως στο ανέκδοτο, αλλά το νόημα είναι ακριβώς το ίδιο: «Ο άνθρωπος που στέλνει χιλιάδες τούρκους στρατιώτες να κρατούν σε κατοχή τη Βόρεια Κύπρο και εισβάλλει στη Συρία», είπε ο Νετανιάχου για τον Ερντογάν, «δεν θα κάνει κήρυγμα σε εμάς όταν υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας από τη […]

Ηταν θέμα χρόνου. Κάποιος κάπου θα έλεγε ότι όχι μόνο ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει συναντηθεί δύο φορές με τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και ότι έχει κλείσει και θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Και γιατί όχι ότι έχει συμφωνήσει να είναι ο υποψήφιος του κόμματος για τον δήμο της Αθήνας, ότι θα πάρει κανά δυο […]

Ετσι απλοϊκά όπως το λέει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, σαν να περιγράφει το γεγονός στο καφενείο, ακούγεται απλό: «Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησαν την ανατροπή, αλλά σπάσαμε τα μούτρα μας». Είναι ένα «ό,τι έγινε έγινε» αυτό του Κουρουμπλή. Και όπως όλα του είδους, είναι ένα «ό,τι έγινε έγινε» ακοστολόγητο, απαλλαγμένο από τις επιπτώσεις του, […]

Είναι κι αυτό ένα σύμπτωμα της πασοκοποίησης: σε ένα κόμμα που από μεγάλο γίνεται μικρό, οι τάσεις είναι πάντα φυγόκεντρες σε όλες τις φάσεις του –ακόμη και στη φάση της υποτιθέμενης ανασύνταξής του. Το ΠΑΣΟΚ έχει πάψει να είναι πια «μαντρί», σύμφωνα με τον ορισμό που έδινε στον όρο ο Αβέρωφ. Και είναι απίθανο η […]

Είπε ό,τι είπε στο δείπνο για την τιμή των όπλων; Το είπε επειδή έπρεπε να το πει –ή μάλλον για να μην πει κάποιος κακεντρεχής ότι τα Γλυπτά έπεσαν θύμα της σφυρίδας; Ή πραγματικά ελπίζει, όπως είπε, ότι τα Γλυπτά του Παρθενώνα θα επιστρέψουν κάποτε για να «αποκατασταθεί η ενότητα αυτού του υπέρλαμπρου λίκνου του […]

Δεν είναι κομψό να παρεισφρέει στον δημόσιο διάλογο η διαπίστωση ότι «γίναμε χειρότεροι από την Ουγκάντα». Θα είναι πάντα αστείο να χαρακτηρίζεται η ΠΓΔΜ «κρατίδιο» από μια χώρα που, τουλάχιστον ως προς το μέγεθος, είναι πράγματι χειρότερη από την Ουγκάντα. Αλλά θα υπάρχει πάντα λόγος να απασχολεί τον δημόσιο διάλογο η περίπτωση της Βενεζουέλας –ακόμη […]

Σε ποιο σημείο του χάρτη των δικαιωμάτων τοποθετεί την Ελλάδα η αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια; Εξαρτάται από την απόσταση που βλέπει κανείς τον χάρτη. Από μακριά, η ελληνική Βουλή μοιάζει να ανταποκρίθηκε σε μια στοιχειώδη υποχρέωση. Πλησιάζοντας όμως κανείς πιο κοντά, βλέπει ότι η εικόνα δεν είναι αυτό που φαινόταν. Οτι όσο πιο καθαρή γίνεται […]

Πρόγραμμα αντί για πόλωση. Λελογισμένη παροχολογία απέναντι σε μια σκανδαλολογία που δεν εξαιρεί ούτε τα γυναικόπαιδα. Οπως και να το πει κανείς, η ηγεσία της ΝΔ φαίνεται να έχει τη σωστή επιλογή: ένας εν αναμονή πρωθυπουργός δεν κάθεται να κυλιστεί στη λάσπη. Εχει ήδη προβάρει το κοστούμι του για το Μαξίμου. Και έχει κάθε λόγο […]

Η «καθαρή έξοδος» δεν έχει περισσότερη σχέση με την πραγματικότητα απ’ όση είχε εκείνος ο νόμος που θα καταργούσε το Μνημόνιο με ένα άρθρο –δηλαδή καμία. Κι έπειτα, ως αφήγημα είναι εξίσου επικό, εξίσου εθνεργετικό, εξίσου λαϊκιστικό. Ο Αλέξης Τσίπρας, ένας λαϊκιστής πολιτικός που πόνταρε πολλά στην επική διάσταση της πολιτικής δράσης για να συγκινήσει […]

Δεν είναι το άτοπο της σύγκρισης. Οτι, ας πούμε, ο υπεύθυνος του γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού συγκρίνει μήλα με πορτοκάλια όταν λέει πως «οι διμοιρίες των ΜΑΤ δεν είναι σε καμία περίπτωση όσες και οι offshore της κυρίας Μαρέβας Μητσοτάκη». Είναι το ανοίκειο του ύφους, το αντιθεσμικό, φανατικό, μισαλλόδοξο ύφος. Είναι και η αλαζονεία του […]

Μπορεί να δει κανείς τις δεκαεπτά διμοιρίες των ΜΑΤ που θα ακροβολιστούν στην Λέσβο για την επίσκεψη Τσίπρα σε σχέση με το παρελθόν. Με την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ διατράνωνε ότι αστυνομική παρουσία ήταν απτή απόδειξη, ακόμη μία απτή απόδειξη, της λαϊκής δυσαρέσκειας, του κοινωνικού ρεύματος που γινόταν χείμαρρος από την οργή και οι κλούβες […]

Πόσο φιλελευθερισμό σηκώνει η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη; Ενδεχομένως περισσότερο από τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά. Αλλά πάντα λιγότερο, πολύ λιγότερο, από τις ίδιες τις καταστατικές του αρχές. Από εκείνη την αρχή, στην περίπτωση της αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια, που λέει ότι στο πεδίο των δικαιωμάτων η βούληση κι ακόμη περισσότερο οι φόβοι και οι […]

Αν και κάπως μακάβρια, παράλογα μακάβρια, ως ατάκα θα μπορούσε να είναι υποφερτή για έναν καβγά που έχει θεατές. Αν υποθέσουμε δηλαδή ότι ο Χριστόφορος Βερναρδάκης τσακώνεται με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για την κομματικοποίηση της Δημόσιας Διοίκησης ενώ όλοι οι υπόλοιποι παρακολουθούμε τη διαμάχη όχι ως κάτι που μας αφορά άμεσα αλλά ως […]

Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δεν έχει το καθεστωτικό μπακγκράουντ του Ντενγκ Σιαοπίνγκ. Εχει όμως το πρακτικό πνεύμα και κυρίως το ταμπεραμέντο για να πει «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια» –ή έστω να το εννοήσει. Και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ανεξαρτήτως χρώματος, πιάνουν το ένα μετά το άλλο τα ποντίκια των μνημονιακών […]

Δεν είναι αρχαϊκός μόνο ο τρόπος της διαμαρτυρίας. Είναι το ίδιο το υλικό της διαμαρτυρίας: ο λιγνίτης, που σκόρπισαν οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Είναι αρχαϊκή η μέθοδος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που υπερασπίζονται οι μαχητικοί συνδικαλιστές ως ένα προνόμιο που φαντάζονται ότι μπορούν να διατηρήσουν στον αιώνα τον […]

Κι αν έχει δίκιο αυτός ο Μπουλούτ; Αν πράγματι ένας πόλεμος της Τουρκίας με την Ελλάδα θα ήταν «σαν να χτυπάει ένας ενήλικος ένα μωρό μέσα στην κούνια»; Αν η «νέα τουρκική πρόκληση» είναι μια «νέα τουρκική πρόκληση» που δεν είναι σκέτη, αλλά περιέχει και μία ή περισσότερες δόσεις αλήθειας; Αλλά ακόμη και αν ο […]

Δεν είναι από εκείνες τις επετείους που αντέχουν στον χρόνο. Κι ο λόγος δεν είναι ότι αυτή η επέτειος θυμίζει ένα άσχημο γεγονός, τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας. Είναι ότι αυτή η χρεοκοπία δεν εγγράφηκε ως τέτοια ούτε στον δημόσιο λόγο ούτε στο συλλογικό υποσυνείδητο. Γιατί μπορεί να ήταν η οικονομική κατάρρευση που έστειλε τον […]

Γίνεται από ντουντούκα του ανορθολογισμού να γίνει κανείς φωνή της λογικής; Γίνεται. Αλλά το ερώτημα σε ό,τι αφορά τον Νίκο Φίλη και τη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», όπου είπε ότι «καθαρή έξοδος με κόψιμο των συντάξεων δεν υπάρχει», δεν είναι αυτό. Δεν είναι εάν μπορεί ο Φίλης που υπηρέτησε κάποτε την τσιπραϊκή αυταπάτη […]

Το ύφος, η σύνταξη και η ορθογραφία είναι εντελώς πολακικά –η απάντηση ξεκινάει με τη φράση «λοιπόν Καμένε άκου πριν ξεκινήσεις να λες οτιδήποτε για εμένα για τους ακρίτες και ολόκληρη την εθνοφηλακί θα βουτάς την γλώσσα σου μέσα στο μυαλό σου και μετά θα μηλαας» σε άπταιστα κεφαλαία. Η ουσία είναι όμως ότι ο […]

«Εδώ δεν ήρθα για να βγάλω κάποιο διάγγελμα, αν και θα μπορούσα να έρθω, αυτό το φόντο πίσω μου δεν το βρίσκεις εύκολα». Είναι η φράση που αξίζει να συγκρατήσει κανείς από το Καστελλόριζο του Αλέξη Τσίπρα. Γιατί είναι η φράση που υπενθυμίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι κυρίως αυτό: σκηνοθέτης του εαυτού του. Οτι […]

«Τους διώξαμε από τη Ρω και κατασκεύασαν μια είδηση». Δεν είναι το άλμα λογικής που εντυπωσιάζει. Δεν εντυπωσιάζει ούτε ο βαθύς καφενειακός λόγος, αλλά ούτε και το γεγονός ότι την επομένη μάζεψε τη δήλωση όπως θα μάζευε την μπουγάδα που προκάλεσε καβγάδες σε μια ταράτσα. Είναι ότι η δήλωση του Φώτη Κουβέλη αναίρεσε τον λόγο […]

Στη δημοσιογραφική σλανγκ είναι αυτό που λέμε «άδειασμα». Και είναι όταν ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ καλείται να πάρει θέση για το ζήτημα των δύο ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης, για να απαντήσει ότι «αυτό είναι κάτι που πρέπει να λύσουν αποκλειστικά η Ελλάδα και η Τουρκία». Είναι αυτές οι «ίσες αποστάσεις» […]

Γιατί να ηχεί σήμερα παράταιρα; Γιατί τότε δεν ήταν παρά το απόσταγμα της αγανάκτησης, ενώ τώρα είναι απρέπεια; Γιατί να έχει σημασία εάν τότε ήταν πολύ περισσότεροι εκείνοι που φώναζαν «να καεί να καεί το μπ** η Βουλή» ενώ τώρα ήταν λιγότεροι αυτοί που φώναζαν «να καεί να καεί η πουτ** η Βουλή» και ανάμεσά […]

Οι εναλλακτικές δεν είναι και πολλές. Οπως εκείνος που απατά σε μια σχέση, έτσι και το Κίνημα Αλλαγής αρνείται το προφανές. Δεν πρόκειται, λέει, να συνεργαστεί με κανέναν, η στρατηγική επιλογή του κόμματος είναι αυτή της «αυτόνομης πορείας». Το Κίνημα Αλλαγής θα συνεχίσει να αρνείται το προφανές όχι μόνο μέχρι να στηθούν οι κάλπες, αλλά […]

Πρώτα είπε ότι πρέπει να πέσουν οι τόνοι –η κατάσταση αυτή, όπως εξήγησε, δεν ωφελεί την Ελλάδα από τουριστική άποψη. Για να μην εκληφθεί όμως η έκκληση για μετριοπάθεια ως αδυναμία, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής πήρε αμέσως μετά τ’ όπλο του: «Ο ελληνικός Στρατός είναι αποφασισμένος σε όποιον επιχειρήσει κατά της Ελλάδας να δώσει συντριπτική απάντηση. […]