Κραυγές και ψίθυροι

Οταν πήγα στο Δημοτικό είχαν περάσει 25 χρόνια από την Κατοχή. Οσα, δηλαδή, από την αρχή της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα. Με δεδομένο ότι έχω ακόμη στην ντουλάπα μου ρούχα από τα nineties, καταλαβαίνω ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, όταν εγώ ήμουν παιδί, ήταν για τους γονείς και τους παππούδες μου μια εκδοχή ενεστώτα […]

Το ανέκδοτο παλιό. Για τον τύπο που έπρεπε να αδυνατίσει και, όταν πήρε από τον διαιτολόγο το καθημερινό του μενού, ρώτησε αν αυτά θα έπρεπε να τα τρώει πριν ή μετά το κανονικό φαγητό. Κάτι αντίστοιχο έχω πάθει κι εγώ όταν ερμήνευσα, κατά πώς με βόλευε, την άποψη διατροφολόγου σύμφωνα με την οποία (τουλάχιστον έτσι […]

Φέτος συμπληρώθηκαν 24 χρόνια από τότε που το κινητό τηλέφωνο έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα. Ηταν, θυμάμαι, καλοκαίρι του 1993 όταν, σε σύσκεψη για τηλεοπτική εκπομπή, μας έδωσαν έναν κατάλογο διαφημιζομένων όπου, ανάμεσα σε γνωστές εταιρείες, είδα και κάποια Telestet. Με νοήματα ρώτησα κάποιον «Τι είναι αυτό;» και εκείνος, επίσης με νοήματα, μου απάντησε «άσε, θα […]

Εκεί βρισκόταν ένας από τους «ναούς» των παιδικών μου χρόνων. Στην αρχή της οδού Σταδίου, κοντά στο Σύνταγμα. Η Πανελλήνιος Αγορά, το πιο φαντασμαγορικό κατάστημα παιχνιδιών στον κόσμο όπως μου φαινόταν τότε. Λίγο παρακάτω, λοξοδρομώντας στην Κοραή, το βιβλιοπωλείο Ατλαντίς με όλα τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα». Απέναντι, προχωρώντας προς την Ομόνοια, στο Αφοί Τσιτσόπουλοι – Ατενέ […]

Αφωνη μένω. Διότι μπορεί να ψηφίστηκε σε ζωντανή σύνδεση το νομοσχέδιο αναγνώρισης ταυτότητας φύλου αλλά δεν ήξερα ότι υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι. Οτι κυκλοφορούν κάτω από το φως του ήλιου και δεν είναι κρυμμένοι σε τίποτα λαγούμια. Οτι φοράνε κανονικά πουκάμισα και κανονικά παντελόνια. Αφού δεν είναι κανονικοί άνθρωποι, πώς φοράνε κανονικά ρούχα; Αφήστε που κάνουν […]

Διασάλευση της ισονομίας; Στοχοποίηση του πλούτου; Ιδεολογικοποίηση της φτώχειας; Γραφικές εμμονές; Επικοινωνιακό τρικ της κυβέρνησης στα πλαίσια του «να σε κάψω Γιάννη μου, να σ’ αλείψω λάδι;». Αριστερή κολυμβήθρα του Σιλωάμ; Αντιστάθμισμα στην περικοπή των κοινωνικών επιδομάτων; Λαϊκισμός που γκαζώνει; Το νομοσχέδιο για τον νέο ΚΟΚ, σύμφωνα με το οποίο το ύψος των προστίμων για […]

Δεν θα σταθώ στα non paper του Μαξίμου που θεωρούν την επιβολή της τάξης «επίδειξη σιδερένιας πυγμής που δεν ταιριάζει σε δημοκρατικές δυνάμεις». Διότι δεν κατάφερα να ανακαλύψω τίποτα δημοκρατικό στο να στήνεται κάθε τόσο ένα αντιεξουσιαστικό πάρτι καταστροφής γύρω από το Πολυτεχνείο που αποκλείει ολόκληρα τετράγωνα στο κέντρο της πόλης. Επίσης, όσο και να […]

Το μαχαίρι, το ματωμένο τσεκούρι, ο κλειδωμένος στο υπόγειο πατέρας, οι φωνές, τα αμυντικά τραύματα, το κορίτσι με τα ράστα, οι φωτογραφίες στο Ινσταγκραμ, το τελευταίο μήνυμα. Αν αποσυνθέσεις την προχθεσινή τραγωδία στο Μαρκόπουλο, με αυτά που θα μείνουν δεν θα μπορείς να την ξαναφτιάξεις. Δεν υπάρχει άξονας, σχέση αιτίου και αιτιατού, πάθος που να […]

Πριν από λίγα χρόνια ξανάβλεπα στην τηλεόραση, παρέα με έναν παιδικό μου φίλο, το «1900» του Μπερτολούτσι. Θυμάμαι πως όταν είχε πρωτοπαιχθεί στην Ελλάδα, τη δεκαετία του 1970, έφηβοι και οι δύο εκείνη την εποχή, πηγαίναμε να το δούμε ίσαμε τρεις φορές την εβδομάδα. Ημασταν συνεπαρμένοι από τη νεωτεριστική, όπως νομίζαμε τότε, κινηματογραφική γραφή, τα […]

Ο θάνατος της Λούλας Αναγνωστάκη υπήρξε η πιο πρόσφατη αφορμή ώστε να αναδυθεί και πάλι το φαινόμενο. Το να συμμετέχουμε δηλαδή στο πένθος για την απώλεια μιας σημαντικής προσωπικότητας με οικειότητα που θα δικαιολογούνταν μόνο σε πρώτου βαθμού συγγενείς. Το know how βέβαια έχει αναπτυχθεί στα social media. Εκεί όπου ο σπαραγμός για τον πεφιλημένο […]

Θεωρητικά, ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία όπου η ελευθερία του λόγου είναι θεμελιώδης αρχή. Και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, σύμφωνα με τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, όπως διατυπώθηκε στη Γαλλική Επανάσταση το 1789 και από τον ΟΗΕ το 1948. Με απλά λόγια, όλοι δικαιούμαστε να εκφέρουμε τη γνώμη μας όταν αυτή δεν […]

Η Μπάρμπαρα Χάτσινσον, που σε πρώτο γάμο είχε παντρευτεί τον Βίκτορ Ρότσιλντ και σε δεύτερο τον Νίκο Χατζηκυριάκο – Γκίκα, είχε πει ότι ποτέ, καμία γυναίκα δεν θα είναι τόσο αδύνατη και τόσο πλούσια όσο θα ήθελε. Σήμερα θα έλεγα ότι καμία γυναίκα δεν θεωρεί πως είναι τόσο αδύνατη ώστε να γίνει όσο πλούσια ή […]

Εικόνες από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980. Σε επιθεώρηση της Ελεύθερης Σκηνής η Μίνα Αδαμάκη και ο Γιάννης Μπέζος υποδύονται ένα ζευγάρι που έχει πάει για διακοπές στην Κρήτη. Τους έχουν συμβεί τα μύρια όσα –από αυτά που συμβαίνουν οπουδήποτε –και το νούμερο τελειώνει με τους δύο ηθοποιούς να τραγουδάνε το γνωστό τραγούδι […]

Μιας και διανύουμε περίοδο Νομπέλ, έχω έναν ακόμη λόγο να αναφερθώ στον 90χρονο αμερικανό βιολόγο και γενετιστή Τζέιμς Γουότσον, ο οποίος το 1962 βραβεύτηκε με το Νομπέλ Ιατρικής για την ανακάλυψη της δομής του DNA. Πριν από έξι χρόνια αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, μπήκαν στο […]

Η είδηση επανακυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες, την επομένη πήγαν να τη μαζέψουν, μας είπαν ότι δεν είναι ακριβώς αυτό που νομίζουμε, πάντως, η ουσία της παραμένει έτσι όπως αναφέρεται στο δελτίο Τύπου. Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, σε συνεργασία με την Ελληνική Ομοσπονδία Πάλης, συνεχίζει για τρίτη χρονιά το πρόγραμμα Φυσικής Κατάστασης και Αυτοάμυνας […]

Βλέπω φωτογραφίες του Μιχάλη Λεμπιδάκη πριν από την απαγωγή. Ενας συνηθισμένος άνθρωπος, χαμογελαστός, που η σωματοδομή και το παράστημά του παραπέμπουν σε αυτό που λέμε κιμπάρης. Με το βλέμμα κάποιου που έχει μάθει στη ζωή του να διαπραγματεύεται με την κανονικότητα. Με τα προβλήματα, τις δυσκολίες, τις προκλήσεις, τα διλήμματά της. Αλλά σε συνθήκες κανονικότητας. […]

Ακόμη και η διατύπωση του τίτλου-συνθήματος «Δεν εμβολιάζομαι» παραπέμπει στο ξεφουσκωμένο (αφού οι υποστηρικτές του πληρώνονται πλέον από το Δημόσιο) «Δεν πληρώνω». Και τα δύο κινήματα εξάλλου έχουν την ίδια ιδεοληπτική κοιτίδα. Αντίσταση στο συστημικό και ιατρικό κατεστημένο, σε αυτά που μας κρύβουν, στον ρόλο του πολίτη-πιόνι, στις διεθνείς συνωμοσίες. Αποτέλεσμα; Ενας πολίτης στη φυλακή […]

Το έχουν πει σε εμένα, μου το έχουν μεταφέρει συνάδελφοι που συνομιλούν με πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ, υπονοείται όμως (άλλοτε μέσω Λαμίας, άλλοτε με πιο ντιρέκτ φραστικές διαδρομές) και στον λόγο των ίδιων των κυβερνητικών υπουργών και βουλευτών. Οι οποίοι πετούν ή αφήνουν να διαρρεύσουν σπόντες για αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν, πιέσεις που δέχονται, ισορροπίες με τις […]

Η σκηνή έρχεται, αποσπασματική αλλά ολοζώντανη, από τα παιδικά μου χρόνια. Σκηνικό, η Σύρος. Εκεί όπου νεαροί μόρτες φώναζαν από τα μοτοσακό στα κορίτσια με τα σεμνά μίνι της εποχής.: «Α ρε Βιζαγαμπατάν». Η εξωτική άγνωστη λέξη σκορπούσε στον αέρα κύματα καταπιεσμένου ερωτισμού, δίνοντάς του, συγχρόνως, μια τόση δα διέξοδο. Τα κορίτσια κρυφογελούσαν, έκαναν ότι […]

Ας το δούμε ως θέαμα. Διότι, για πολλούς, το καλοκαίρι μπορεί να ήταν χαμηλότονο, ο Σεπτέμβριος ωστόσο μας επεφύλασσε υπερπαραγωγή. Το πρόγραμμα άνοιξε με επιδείξεις κομματικής γυμναστικής για την επένδυση της Eldorado Gold, με υπόκρουση τσακίδια και κατάρες που, τελικά, εξελίχθηκε σε κρεσέντο κυβιστήσεων. Παράλληλα, η πετρελαιοκηλίδα που άρχισε να βολτάρει στις ακτές του Σαρωνικού […]

Τελικά, τα νταούλια ηχούν. Εστω και ενδοκυβερνητικά. Τη μια τα βαράει ο Πάνος Καμμένος και χορεύουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, την άλλη ο Αλέξης Τσίπρας και χορεύει ο Καμμένος και οι δουλίτσες γίνονται. Τα παιδιά της πιάτσας αυτά τα έλεγαν νταλαβέρια και τους συμμετέχοντες νταλαβερτζήδες, αλλά ο Τσιφόρος δεν μένει πια εδώ. Οσο για την […]

Ολοι έχουμε να διηγηθούμε μια ιστορία με ταξιτζή. Με συνωμοσίες που έμαθε από ρώσο πράκτορα, απόκρυφες επιστημονικές ανακαλύψεις, κρατικά μυστικά που του είπε σύζυγος υπουργού σε one night stand, ερωτικές παρεκτροπές όλων των σελέμπριτις. Αυτά είναι τα γραφικά. Τα απαράδεκτα είναι τα ταξί – μπουζουξίδικα ή κοτέτσια, οι τσαμπουκάδες, οι παραβάσεις του ΚΟΚ, οι διαδρομές […]

Η Δέσποινα είναι 38 ετών. Μια τυπική Ελληνίδα κοντά στον αναλογικό μέσο όρο, όχι τον ψηφιακό, εκεί όπου τα σώματα λεπταίνουν, ψηλώνουν, λειαίνονται κατά βούληση. Η Δέσποινα φέτος δεν πήγε διακοπές. Ολον τον Ιούλιο και τον Αύγουστο έκανε μπάνιο στον χιλιοτραγουδισμένο Μπάτη στο Φάληρο. Δεν νομίζω ότι ήθελε ποτέ να κυκλοφορήσουν, σε όλον τον κόσμο, […]

Ο φίλος από την παρέα των διακοπών δεν πολυασχολείται με τα πολιτικά. Λόγω της δουλειάς του όμως, που έχει να κάνει με την επικοινωνία, λειτουργεί ασυναίσθητα ως παλμογράφος της κοινής γνώμης. Κατά κάποιον τρόπο, αναγνωρίζει και αποκωδικοποιεί τα σήματά της. Η κουβέντα λοιπόν ξεκίνησε, μια μέρα του Αυγούστου, από τα… γεμιστά. Που τη μια ημέρα […]

Παρακολουθώ τις συνεντεύξεις, τις δηλώσεις, τις ανακοινώσεις, τα πολιτικά σχέδια των υποψηφίων για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς. Και ψάχνω έστω μία αναφορά στον πολιτισμό. Τίποτα. Ακόμη και σε αυτήν την ενδοπαραταξιακή αναμέτρηση (με την ημερομηνία διεξαγωγής της, προς το παρόν, στον αέρα λόγω τεχνικών δυσκολιών) που το αποτέλεσμά της δεν διαμορφώνεται από την παροχολογία των […]

Το είπε προχθές ο Πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο. «Καρφώνοντας» όχι μόνο την αντιπολίτευση στο σύνολό της, αλλά και την κοινή γνώμη. Ολους εμάς δηλαδή που δεν θεωρούμε την πετρελαιοκηλίδα εικαστικό δρώμενο στα νερά του Σαρωνικού. Και μετρήσαμε τον χρόνο από τότε που πρωτακούσαμε για κάποιο πλοίο που βυθιζόταν σε ακτή της Σαλαμίνας μέχρι το πρώτο […]

Τι τραβάμε κι εμείς οι χορεύτριες. Συγγνώμη, οι δημοσιογράφοι του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ ήθελα να πω. Κι εδώ που τα λέμε, ισορροπίες πρίμα μπαλαρίνας πρέπει συχνά να κρατάμε ακροβατώντας στην κορυφή του τείχους που χωρίζει τον πραγματικό κόσμο από την κοσμάρα κάποιων καλλιτεχνών. Βεβαίως και να σεβαστώ το δικαίωμά τους στην αυτοαναφορικότητα που μπορεί να αποτελεί […]

Δεν πρόκειται να αναλύσω επί της ουσίας την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Αφενός γιατί δεν είναι πρόθεσή μου να υπερασπιστώ τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και αφετέρου διότι σε αυτή την ανακοίνωση δεν υπάρχει πολιτική ουσία. Δεν θα σταθώ καν στο ότι εκτοξεύονται κατηγορίες για […]

Η πραγματικότητα είναι μία και αδιαπραγμάτευτη. Υπάρχει εδώ, εκεί, παραπέρα και υφίσταται ερήμην μας. Δεν θα χολοσκάσει δηλαδή αν δεν μας αρέσει ούτε θα φτιασιδωθεί για να γουστάρουμε. Η αλήθεια, πάλι, είναι υποκειμενική. Εξαρτάται από πού βλέπουμε την πραγματικότητα. Από ποια πλευρά της μολότοφ είμαστε κατά τον Πρωθυπουργό. Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι η πετρελαιοκηλίδα στις […]

Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε αλλά φέτος δεν έπαιξαν, σχεδόν καθόλου, διαφημίσεις παγωτών. Ενα ολόκληρο καλοκαίρι χωρίς εκείνες τις αρχετυπικές διαφημιστικές αναφορές που συνδέουν τη στρατσιατέλα με φλούο μπραζίλιαν που λικνίζονται ξέφρενα σε παραλίες και αισθησιακές μουλάτες που δαγκώνουν την επικάλυψη σοκολάτας με την ίδια αποφασιστικότητα που ο Μέγας Αλέξανδρος έκοψε τον γόρδιο δεσμό. Ο […]

Σχολιάζουμε, γελάμε, αναπαράγουμε τα λάθη του Πρωθυπουργού στον προφορικό και διαδικτυακό του λόγο, τα άθλια αγγλικά του, τις κοτσάνες, τις λεκτικές χοντράδες, τις αγαρμποσύνες στον χειρισμό της ελληνικής γλώσσας. Μερικοί τα σταχυολογούν, ίσως κάποιος βγάλει κάποτε σε βιβλίο τα «Τσιπρικά ανάλεκτα». Και την άλλη μέρα εμείς πάμε να πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ, τον ΕΦΚΑ και ό,τι […]

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις; Λάθος. Μια εικόνα, εκατομμύρια λέξεις. Συνωστίζονταν λαχανιασμένες τις τελευταίες μέρες στις στενωπούς του Διαδικτύου όπως, την Παρασευή τα απόγευμα, τα αυτοκίνητα στους φρακαρισμένους δρόμους της Αθήνας. Οι Μακρόν έφευγαν αλλά το παράλληλο σύμπαν του ελληνικού Ιντερνετ, όπως αυτό ορίζεται κυρίως από τα σόσιαλ μίντια, μηρύκαζε ακόμη τη γαρνιτούρα του φιλέτου της […]

Και ξαφνικά μοσχομύρισαν το Διαδίκτυο και οι καθημερινές μας κουβέντες φρεσκοτηγανισμένο λουκουμά. Η είδηση πως ύστερα από ενενήντα χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας έκλεισε το επί της οδού Πανεπιστημίου Αιγαίον με τους περίφημους λουκουμάδες του πυροδότησε τη νοσταλγία. Και βγήκαν στους πέριξ δρόμους σεργιάνι οι αναμνήσεις. Και τότε που μετά το Μινιόν, με τον ολοκαίνουργιο «Φωτεινό Παντογνώστη» […]

Συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Με ολόφρεσκη ακόμη τη Μεταπολίτευση. Σημαντικός θεατρικός σκηνοθέτης, με αμερικανική επαγγελματική κουλτούρα και, εν μέρει, καταγωγή, επρόκειτο να ανεβάσει κάποια παράσταση. Ο άνθρωπος επέλεγε τους ηθοποιούς του, ακόμη και τους πρωταγωνιστές, ύστερα από οντισιόν –όπως, δηλαδή, είχε συνηθίσει να δουλεύει στο εξωτερικό. Η διάσημη σύζυγός του είχε μεσολαβήσει […]

Υπάρχει μια φάση της εφηβείας που τα παιδιά αποθρασύνονται. Μπορεί να είναι στην αρχή, τη μέση ή το τέλος της. Πρόκειται για εκείνη την περίοδο που οι έφηβοι απαξιούν να κάνουν ερωτήσεις και συμπεριφέρονται σαν να ξέρουν όλες τις απαντήσεις. Ακόμη και αν έτσι προσπαθούν να κουκουλώσουν την ανασφάλειά τους. Είναι, σε ελεύθερη μετάφραση, το […]

Είναι σαν ξεχωριστή θεματική ενότητα στις ειδήσεις, όπως ο καιρός ή τα αθλητικά. Λέω για τις κλωτσοπατινάδες μεταξύ των ελεγκτών Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων και των καταστηματαρχών εστίασης. Ειδικά το καλοκαίρι. Η Ελλάδα άλλαξε σελίδα (όπως μας διαβεβαιώνει η κυβέρνηση) και η αλλαγή καταγράφεται ακόμη και σε αυτό. Εκείνα τα «Μύκονοοοοοος» που ξέρατε να τα […]