Λιμνούπολη

Μ’ αυτή τη ζέστη το λουμπάγκο είναι σκέτη τυραννία. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του κυρίου Λαφαζάνη που από το μακρινό 2015 βρίσκεται ακόμα καρφωμένος σε στάση επίκυψης. Περασμένη ξεχασμένη η βαθιά υπόκλιση που έκανε τότε στον Αλεξέι Μίλερ. «Διότι διευθύνων σύμβουλος της Gazprom είναι ο άνθρωπος, Πόπη μου. Βάλε μου και τις μεταξωτές μπιτζάμες στη […]

Δεν είναι τυχαίο που στους γάμους πλαντάζουν στο κλάμα. Τρία χρόνια τώρα βαρέθηκα να μοιράζω χαρτομάντιλα στους τάχαμου απαρηγόρητους. Κι όμως ο υμέναιος Σύριζα – Ανέλ δεν είναι τόσο αταίριαστος, ούτε και συντρέχει λόγος να σώσουν τον γαμβρό από μια ανάρμοστη νύμφη. «Ανύπαντρος προξενητής, για λόγου του γυρεύει» λέει μια παροιμία, ποιος δεν το ξέρει […]

Είναι γραφτό σ’ αυτή τη χώρα, την τελευταία λέξη να την έχει πάντα η Ρίτα Σακελαρίου, ακόμα και μετά θάνατον. Τον θυμάστε φαντάζομαι τον «κοντό με τη γραβάτα». Εκείνη ήταν που τραγούδησε με τέτοια εντυπωσιακή ενόραση το συγκεκριμένο σουξεδάκι του Νίκου Καρβέλα, από το 1986 κιόλας, τότε που δεν υπήρχαν και πολλοί κοντοί πολιτικοί άντρες […]

Το μόνο που αναγνωρίζω στους μνηστήρες της Κινάλ είναι που δεν αφήνουν την αξία του ακινήτου να πέσει εντελώς στα τάρταρα παρά του κάνουν πού και πού κάνα μερεμέτι, επιτιθέμενοι ο καθένας με διαφορετική νταβανόβουρτσα. Είναι σαφές ότι ο χώρος έχει ακόμα ψωμί, αλλιώς προς τι όλα αυτά τα σούρτα – φέρτα; Σα να με […]

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν θα ήθελα καθόλου να είμαι στην θέση του Μητσοτάκη αλλά ούτε και στη δική μου. Αληθεύει άραγε ότι αν τοποθετηθώ υπέρ της πρότασης τότε είμαι με το στανιό συριζαία κι ότι αν προτιμώ γενικώς τον Μητσοτάκη από τον Τσίπρα περνάω αυτομάτως στην πλευρά των εθνικιστών; Αγνώριστους μας έκανε αυτή […]

Σας κάνει εντύπωση η σιωπή της κοινωνίας απέναντι στο αποτρόπαιο; Εμένα καθόλου. Δεν χρειάζεται να είσαι από τη Λέρο, τη Ζάκυνθο ή από νησί γενικότερον για να κρατάς το στόμα σου κλειστό, ιδίως όταν δεν σου το έχουν ζητήσει. Το κάνεις κι από μόνος σου γιατί η ελληνική οικογένεια είναι θεόκλειστη, πιο κλειστή κι από […]

Κι εγώ σας λέω πως υπάρχει Θεός της Ελλάδος κι ότι έχει πάρει κατ’ αποκοπή το έργο της σωτηρίας μας. Για ακούστε. (Οσοι δεν ξέρουν ιταλικά, να φορέσουν τα ακουστικά της μετάφρασης). Το ιταλικό δράμα μας το ‘στειλε η Θεία Πρόνοια για να ‘χει αύριο – μεθαύριο ο Τσίπρας τα μούτρα να μαζέψει τα περί […]

Καλό είναι πότε – πότε, να σκεφτόμαστε και λιγάκι πρακτικά. Με τέτοια εθελοντική προσέλευση «σοσιαλδημοκρατών» που παρατηρείται εσχάτως στον, δημοσκοπικά, διαρκώς συρρικνούμενο συριζαϊκό χώρο, πλησιάζει ο καιρός να δούμε ποιος/ποιος/ποιος θα φαγωθεί από τα ψηφοδέλτια. Μην ξεχνάμε ότι τα πιο πολλά έδρανα της σημερινής συμπολίτευσης τα ζεσταίνουν εκλεγμένοι με λίγες εκατοντάδες ψήφους. Πώς να τους […]

Κι ενώ σε όλα τα σπίτια τέτοια εποχή τα μαζεύoυν, στο βίντεο του Τσίπρα βάζουν το υπηρετικό προσωπικό να τα φρεσκάρει με την ηλεκτρική και μετά, μ’ έναν κλώτσο, παπ, ξετυλίγονται και στρώνονται από μόνα τους στα σκαλοπάτια. Στο σημείο αυτό εντοπίζεται το μεγαλύτερο, κατά τη γνώμη μου, σεναριακό παράδοξο από καταβολής προπαγανδιστικής κινηματογραφίας: ο […]

Ηταν μεγάλο το ατόπημα που έκανε η Δούκισσα της Κορνουάλης να έρθει εδώ πέρα να μας αναστατώσει, ενώ δεν έχει προβληθεί ακόμη η τρίτη σεζόν του Crown. Μα πιο πολύ κι από σπόιλερ, ήταν χωριατιά μεγάλου διαμετρήματος η υποδοχή που της επεφύλαξαν και τα πιο έγκριτα δελτία ειδήσεων, αναγγέλλοντάς την ως Καμίλα «Πάρκερ Μπόουλς». Δεν […]

Θα έβλεπε πολλές ταινίες με τον Βασιλάκη Καΐλα ο κύριος Γαβρόγλου, δεν εξηγείται αλλιώς. Ή και με τον Παπαμιχαήλ, εκεί που τον λέγανε κύριο Φλωρά κι ήταν γιατρός, δικηγόρος, πολιτικός μηχανικός whatever. Τότε που το όνειρο της ελληνικής οικογένειας ήταν γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός, ασχέτως αν της προέκυπτε πάντα ένας λουστράκος. Ή κάνας έρμος φιλόλογος, να […]

Γλάρο τη λέγανε, κάνε μια ψαλιδίτσα. Να είναι βαθιά – βαθιά όμως, να μην τον τσιγκουνεύεσαι τον πόνο. Στις ψαλιδιές σε θέλω κιμπάρη. Να τις σκορπάς, να κάνει κέφι η παρέα. Κι αν γίνει καμιά στραβή και ισιώσουν αίφνης τα πράγματα; Θα ξαναθυμηθούμε άραγε πώς είναι να γελάει κανονικά ο άνθρωπος ή θα μας βρουν […]

Οι μηχανικοί λένε πως ξέρουν τη φύση των πραγμάτων για να μην πουν ότι ξέρουν τη φύση των ανθρώπων και μουτρώσουν οι φιλόσοφοι. Μ’ αυτούς θα πάω. Με τους μηχανικούς. Γιατί αυτοί θα έδιναν, μου φαίνεται, τις σωστές απαντήσεις για το αποτρόπαιο της Σκύρου αν τους αφήναμε να πουν όσα ξέρουν, χωρίς τον φόβο των […]

Οταν πρόκειται για το φλέγον ζήτημα του δυτικισμού, δεν παίρνω μέρος στις μικρές παρανοήσεις μεταξύ φίλων. Από πότε παλεύουμε μ’ αυτό το θεματάκι; Από τα βάθη του χρόνου, τότε που η Δύση αισθανόταν ακόμα Ανατολή, και κατά κάποιον τρόπο ήταν, αφού η ανύπαρκτη ακόμη θέσμιση έδινε στον καθένα το ελεύθερο να κάνει όπως βολευόταν. Μετά, […]

Μαθήματα αυτοάμυνας στα ΚΑΠΗ, πρότεινε ο βουλευτής των ΑΝΕΛ και αντιπρόεδρος του ελληνικού Κοινοβουλίου Δημήτρης Καμμένος, αμέ. Τον πληροφορώ ότι αν η γιαγιά μου είχε καρούλια δεν θα ήταν τώρα τρόλεϊ αλλά ο Μουρούτσος. Οχι έτσι όπως είναι σήμερα στο Survivor που τον κερδάει κι η Ροδάνθη αλλά όπως ήταν το 2000 στο Σίδνεϊ, τότε […]

Ηταν δίκαιο κι έγινε πράξη να την γλιτώσουν τα γατάκια από το νομοσχέδιο και να την πληρώσουν τελικά οι μη καπνιστές. Να, ορίστε. Πρώτη εγώ, απιθώνω παραδειγματικά την κεφαλή μου στη χαντζάρα του ΣτΕ κι ας είμαι άκαπνη από το 2015. Ε και; Μια φορά καπνίστρια, για πάντα καπνίστρια, λέω στην αφεντιά μου, που κοιτάει […]

Ξέχασα το «Σώζων», το βαφτιστικό, το άκλιτο, αλλά τι σημασία έχει; Ολο αυτό το μακρινάρι είναι κατά πάσα πιθανότητα ψευδώνυμο, όπως άφησε να εννοηθεί το κανάλι που σιτίζεται από το Survivor, λησμονώντας προφανώς ότι μια μαγιά φιλοευρωπαίων εκπολιτισμένων τηλεθεατών ήταν αυτή που στις δύσκολες ώρες τον βοήθησε να σταθεί στα πόδια του και να εμπεδωθεί […]

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας σκορπιός κι ένας βάτραχος, στην άκρη μιας λίμνης με καλαμιές και νούφαρα και γύρω γύρω σβιν και σβιν οι μπάμπουρες και τα μυγάκια. Με περνάς απέναντι; του λέει ο σκορπιός. Πριτς, του λέει ο βάτραχος. Κι άμα με τσιμπήσεις; Δεν θα σε τσιμπήσω του λέει ο σκορπιός. Για […]

Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών προχτές, και να που φτάσαμε στο μη παρέκει. Αν τουλάχιστον ήταν κάθε 29η Φεβρουαρίου, θα είχαμε λίγο χρόνο να αναστοχαστούμε. Ετσι όπως τα ‘φερε η ζωή και η κρίση, δεν ξέρω αν έχει και πολύ νόημα να διεκδικείς πράγματα που και να σου τα χάριζαν, αμφίβολο πια αν θα μπορούσες να […]

Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει. Δεν συμφωνώ. Το κλάμα δεν είναι ντροπή, ορισμένως μάλιστα λειτουργεί και σαν φάρμακο, σαν συντηρητική ή παρηγορητική θεραπεία αλλά τι τα θες; Σάμπως κι η ζωή του καθενός μας δεν είναι ένα είδος θητείας, κάτι σαν στράτευση, σαν «παρουσιάστε» και «έσο έτοιμος» […]

Δεν παίρνω κι όρκο, έχω όμως την εντύπωση ότι έχει αρχίσει να κόβει η μαγιονέζα στα πλήθη που συνηθίσαμε να τα λέμε «συριζαίους» ενώ, κατά βάθος, άνθρωποι είναι κι αυτοί. Και δεν το συμπεραίνω μόνον από την βαριεστημένη στάση τους στην τελευταία ολομέλεια της Βουλής. Εκεί που παλιά θ’ άχνιζαν οι μοκέτες και τα έδρανα […]

Εγώ λέω να κάνουμε ότι δεν τρέχει τίποτα. Να συνεχίσουν οι υπουργάρες μας να ρίχνουν στεφάνια με λουλούδια πάνω από τα Ιμια, κι όποιος είναι αποκάτω να τα παίρνει και να τα στεφανώνεται ή να τα περνάει γιορντάνι στο λαιμό του, όπως καλωσορίζουν οι αυτόχθονες στη Χονολουλού τους τουρίστες. Το χούλα χουπ, προαιρετικό, αναλόγως τη […]

Εντάξει. Εμένα το «Σαράφης», μου θυμίζει τον θρυλικό γκολτζή του ΜΠΑΟΚ. Το «Μάξιμος» όμως; Τι lapsus δυσθεώρητο ήταν αυτό, Παναγίτσα μου! Και μη μου πεις πως δεν το σκέφτηκες; Μπαμ κάνει ότι βγήκε από τα έγκατα του Μαξίμου. Δεν είναι η πρώτη φορά που το όνομα είναι δηλωτικό της προέλευσης κάποιου. Ο Γιάννης Πάριος μάνι […]

Το πολιτικό μας δόγμα ήταν πάντοτε το εξής: ακόμα κι όταν δεν έχουμε «εθνικά θέματα», καλό είναι να τα εφευρίσκουμε. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας δεν είναι όμως τα Φόκλαντ μας, η Ροδεσία μας, η Φορμόζα ή η Αλγερία μας, να χάσουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Γκέγκε; Είναι μια «πρώην» αλλουνού, […]

Το έριξαν τα μποφόρ; Το τράβηξαν με καλούμπα και το πήραν σβάρνα νύκτωρ με φορτηγάκι, έι οπ – έι όπ, όπως λέει ο Δήμαρχος, οι αυτόπτες και το ρεπορτάζ, ή μήπως του κοπάνησε καμιά με την σπάθα του, το βλοσυρό άγαλμα του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου που στέκεται μερικά μέτρα παρακάτω και σκέπει τους flâneurs, τους […]

Είμαι πεπεισμένη ότι η διαδικτυακή γλώσσα, προβοκατόρικη ως εκ της φύσεώς της, διόλου δεν απειλεί τον ορθολογισμό και το βάθος της σκέψης μας, με την προϋπόθεση αυτά τα δυο να υπάρχουν. Κι όμως, κοντέψαμε να ξεμαλλιαστούμε στο facebook. Είναι ή δεν είναι χρήσιμη η κόκκινη καρδούλα, που σύμφωνα με τον ρωμαλέο ψηφιακό μας πολιτισμό, συμβολίζει […]

Δουλειά δεν είχε ο διάολος, αναμόχλευε το Σκοπιανό του. Για να ξυπνήσει ο Καμμένος τους ψηφοφόρους του απ’ το βαθύ τους δημοσκοπικό λήθαργο και να κάνει μερικές διατασούλες ο Κοτζιάς ώστε να σφίξουν οι γλουτιαίοι και να ξυπνήσουν τα αίματα. Κουτί τούς ήρθε η πρεμούρα της γείτονος να αποκτήσει επιτέλους επίσημο όνομα, να μη γυρίζει […]

Δεν είχε περάσει ούτε ένα εικοσιτετράωρο από το αποτρόπαιο που έφερε εις πέρας ένας πάτερ φαμίλιας, όταν τα ψευτοmedia άρχισαν να μιλούν για τον παράγοντα «πεθερά». Και πολύ κρατήθηκαν, λέω εγώ, γιατί μια κοινωνία που μισεί τόσο τις γυναίκες, ορισμένες φορές πρέπει και να το δείχνει έμπρακτα. Με μαζικό μακελειό ή με μαζική υστερία, δεν […]

Μπορεί και να ‘ναι νευρογενής, αλλά και πάλι δεν εξηγείται. Φτωχότεροι από ποτέ και αποκαρδιωμένοι όσο δεν πάει άλλο, κι όμως κανείς δεν λιμπίζεται το περιττό που κάποτε φάνταζε απαραίτητο. Φάνταζε ή ήταν; Οποιος έχει εντοπίσει τη διαφορά, να έρθει εδώ να μου την πει κι εμένα. Προς το παρόν με απασχολούν μόνον τα φαινόμενα […]

Εδώ ο κόσμος χάνεται, θα αποτολμήσω ωστόσο μια μικρή παράκαμψη γιατί ο θάνατος της Κρίστιν Κίλερ με ξεκόλλησε από την οδυνηρή πραγματικότητα και με έστειλε σε μια άλλη, ένθα ουκ έτσι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος, δηλαδή στην παιδική ηλικία. Τα ‘χουμε ξαναπεί αυτά. Δεν συνέφερε καθόλου να είσαι παιδί στη δεκαετία […]

Κίνημα Αλλαγής λοιπόν, αλλά για μισό λεπτό. Με ποια νομιμοποίηση πήγε στο ληξιαρχείο για την ονοματοθεσία η κυρία Γεννηματά αλά μπρατσέτα με τον τέταρτο επιλαχόντα; Το ξέρουν άραγε ότι αν ζητήσω εξέταση DNA, θα βρεθούν και δικά μου γονίδια στο νεοφώτιστο; Δεν είναι δα και σπουδαίο πράγμα μια στους 210.000, θα μου πεις, και θα […]

Τι να τα ήθελαν τα τόσα φυσίγγια εκεί κάτω στην αραβική χερσόνησο; Πάνε μήπως πρωί – πρωί για τσίχλες και γυρνάνε το απόγευμα άπρακτοι μεν αλλά με το σακούλι τους γεμάτο ζοχούς, αντράκλα, περδικονύχι, καυκαλήθρες και άγρια ραδίκια; Μωρέ μπράβο χλωρίδα η Αραβιά! Κι εγώ που νόμιζα ότι εκεί κάτω φύονται μόνον χουρμαδιές και πετάνε […]

Σπανίως βλεπόμαστε με την κυρία Δούρου και ευτυχώς. Αλλιώς θα έπρεπε να την πάω καμιά βόλτα από το Πεδίον του Αρεως να μαζέψουμε σύριγγες, στον Κάλαμο αποκαΐδια, στη Γλυφάδα χταποδάκια πισσωμένα και στο Θριάσιο πτώματα. Πού ο παλιός καλός καιρός, τότε που η γλώσσα της πήγαινε ροδάνι στα πάνελ για τα σκουπίδια που θα τα […]

Λογικά, τώρα που μιλάμε, ο άνθρωπος θα έχει επιστρέψει στην προσωρινή του κατοικία, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ζημιά είπα, και ταράχτηκα. Ελπίζω ο χρόνος της αδείας του να ήταν αρκετός για να διορθώσει τυχόν ζημιές στη ντάτσα και στα μελίσσια του στον Βαρνάβα, περιοχή που υπέστη τα πάνδεινα από τις πυρκαγιές του τελευταίου καλοκαιριού, […]

Προχωρημένη νύχτα, την ώρα που βγαίνουν για ψάρεμα τα γριγρί, είδα απ’ το μπαλκόνι μου φωτάκια ν’ αρμενίζουν στον Αργοσαρωνικό αλλά πού να ξέρω αν κάνουν πουλάκια τα μάτια μου, αν ήταν όντως αλιευτικά ή τίποτα ψυχαγωγικά σκάφη για άυπνους βιτσιόζους; Μπορεί και να ‘ταν Σαρακηνοί και Απελάτες που επεδίδοντο σε κοντραμπάντο (λαθρεμπορικό δίκτυο μεταφοράς […]