Στην ανάπαυλα

Καταλαβαίνει κανείς τι γίνεται; Αν ναι, θα ‘θελα να μου εξηγήσει και μένα γιατί τα έχω χαμένα. Εντελώς. Βέβαια γράφω Τετάρτη πρωί πρωί και δεν γνωρίζω τι θα γίνει μέχρι το Σάββατο, αλλά πώς έχω την αίσθηση ότι το συγκρότημα Καμμένος Ανεξάρτητοι Ελληνες (εξαρτώμενοι απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ) θα έχει κι άλλες αποδράσεις; Με μπέρδεψε και […]

Δεν θέλω να υπεισέλθω στις λεπτομέρειες της Συμφωνίας για το Μακεδονικό, γιατί δεν τις γνωρίζω, άλλωστε με τι στοιχεία, εδώ αυτοί που την έκλεισαν δεν ξέρουνε την τύφλα τους, εγώ από πού κι ώς πού. Αγνοώ επίσης αν είναι για τον καλό ή για τον κακό μας τον καιρό. Εκείνο όμως που με άφησε άφωνο, […]

Ισως ήταν τα σουβλάκια που αργούσανε, ίσως που σφίξανε οι ζέστες, πάντως το διάγγελμα μάς βρήκε στη βεράντα σε πολύ άσχημα κατάσταση. Ολοι καταλάβαμε άλλα. Αν καταλάβαμε και τίποτα. Διότι το νον πέιπερ που βγήκε το βράδυ το πρωί έκανε αλλαγή φύλου κι εμφανίστηκε αγνώριστο. Επρεπε να ξανασυστηθούμε. Εγώ εκεί που είχα κολλήσει και επαναλάμβανα […]

Δεν χρειάζεται να δεις καμία φωτογραφία, έτσι και περάσεις από το Πεδίον του Αρεως οποιαδήποτε ώρα της ημέρας θα απολαύσεις ένα πολυσυλλεκτικό θέαμα κατά τη γνώμη της κυρίας Δούρου («Κάντε ένα βήμα πίσω», ανέκραξε στην εμφάνιση μετά τον θρίαμβό της στις εκλογές). Ενα θέαμα που αποτελείται από ναρκομανείς σε ημιθανή κατάσταση, σύριγγες διάσπαρτες στο αποξηραμένο […]

Δεν είναι η πρώτη φορά, και φοβάμαι πως θα ανατρέξω πολλάκις στο μέλλον στη φράση αυτή του Εγγονόπουλου: «Μένω εμβρόντητος μπρος την ευρυμάθεια αυτής της κόρης»: έτσι προχθές, βράδυ πνιγηρό, λάμνοντας από κανάλι σε κανάλι ψάρεψα ο δυστυχής ένα θαλάσσιο τέρας, να σπαρταράει στο αγκίστρι μου προκαλώντας φόβον και δέος. Ητο λοιπόν μια ευρυμαθής κόρη […]

Αφού δεν του πάνε τα ξενύχτια του παιδιού, τι τα θέλει; Πήγε στη Σόφια, έκατσε με τον Ζάεφ μέχρι το πρωί κι απάνω στην κουβέντα του ρίχνει ο άλλος ένα Ιλιντεν εκεί, σου λέει ο δικός σου, καλό ακούγεται, για να πάρω και τ’ αφεντικά. –Αλό αλό δις ιζ Τσίπρας. Γκιβ με Πάιατ πλιζζζ. Ο […]

Εφταιγε που δεν είχα προετοιμαστεί καταλλήλως, έφταιγε που είχα μαστόρους στο μπάνιο, δεν ξέρω, αλλά μόλις είδα τα κόκκινα χαλιά πορφύρα να ξετυλίγονται μπροστά στα «πανέμορφα μάτια μου» που λέει και η αοιδός Αντζελα αναφερόμενη στους οφθαλμούς της, είπα ποιον πρίγκιπα; Ποιον βασιλέα προετοιμάζει το πλάνο; Ουδέ κανέναν πρίγκιπα κι ουδένα βασιλέα. Παρά τον έναν […]

Εφτασε λοιπόν ο αιώνιος διάδοχος του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και τον υποδεχτήκαμε καταλλήλως. Οχι βέβαια με τιμές αρχηγού κράτους. Σιγά. Τι είναι; Το άγιο φως; Ή η αγία ζώνη; Απλά. Ενα άγημα πρόχειρο εκεί, απ’ αυτά τα πλύνε – βάλε και έξω απ’ την πόρτα. Ολα ωραία και καλά. Ουδεμία αντίρρηση. Τα υπόλοιπα όμως; […]

Πες με αγράμματο, πες με αστοιχείωτο (άρα «φρονώ πως είμαι στα γεμάτα ενδεδειγμένος» για την εξουσία που λέει κι ο Μέγας Αλεξανδρινός), πες ό,τι θες, αλλά εγώ πάλι άλλα κατάλαβα. Ακουσα τον ευφραδή κυβερνητικό εκπρόσωπο να αποκαλεί κάποιον «ναρκέμπορα». Με το λίγο μυαλό που διαθέτω, σκέφτηκα από το «νάρκη – ναρκαλιευτικό – ναρκοσυλλέκτης – ναρκοπέδιο», […]

Ολα άρχισαν τόσο απλά, τόσο ανθρώπινα, τόσο καθημερινά. Με ένα τηλέφωνο στα Ηλύσια Πεδία. Το σηκώνει νωχελικά η Μπριζίτ. Πριν προλάβει να μιλήσει… –Αλό, αλό. Αλεξίς α λα παρέιγ. Αυτό ήτανε, πήραμε δυο φρεγάτες. Δυο φρεγάτες και τα ρέστα παγωτά. Τ’ ακούει ο αναπληρωτής του κυρίου Καμμένου, ο Φώτης Κουβέλης με τ’ όνομα, και το […]

Και να μη σχολιάσω την καθηγεσία της κυρίας Μπαζιάνα… Δεν ξέρω αν είδατε την εμφάνιση του υπουργού Εθνικής Αμυνας κυρίου κυρίου Πάνου Καμμένου στη Βουλή των Ελλήνων; Αν όχι, χάσατε. Να το αναζητήσετε αμέσως. Συλλεκτικό κομμάτι. Τι μεταμόρφωση του εθνικού Σωτήρος ήταν αυτή; Εγώ στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ντουμπλαρισμένος. Αλλά φευ. Ηταν η σκληρή […]

Βγήκε ο μάγκας παγανιά στα κανάλια πρωινιάτικα και μας είπε εις άπταιστον συριζαϊκή τα ακόλουθα. (Δεν αναφέρω το όνομά του, σιγά μην τον κάνουμε και φίρμα). Δήλωσε λοιπόν ο βουλευτής του συγκυβερνώντος κόμματος. Πρώτον, η όλη συμπεριφορά της κυβέρνησης και ειδικά του υπουργού Εθνικής Αμυνας όσον αφορά τα Ελληνοτουρκικά, δείχνει μαγκιά. Καλά διαβάσατε, έτσι φέρονται […]

Ο φίλος μου ο Γιώργος το Πακιό όταν ήρθε παιδί από τη Σίφνο στην Αθήνα, έψαχνε να βρει τη θάλασσα. Εμπαινε κάθε μέρα σ’ ένα λεωφορείο κι όπου τον βγάλει. Κανένα όμως δεν είχε για τέρμα του μια παραλία, έναν γιαλό. Μέχρι που μάζεψε μερικά λεφτά και είπε στο ταξί – «Πήγαινέ με θάλασσα». Πονηρός […]

Είναι στιγμές που βρίσκομαι «στον απάνω μπερντέ», «στο πάνω κυπαρίσσι», φράσεις που έμαθα μικρός από μια μακρινή μου θεία Αμπελακιώτισσα, και που δεν ήξερα γιατί τις κράταγε η μνήμη. Να, τώρα έμαθα. Κάτι τέτοιες λοιπόν στιγμές τα βλέπω όλα μαύρα κι άραχλα όπως χθες βράδυ. Εβλεπα τον κόσμο γύρω μου σαν ένα τεράστιο παζλ που […]

Τελευταία δεν ξέρω τι φταίει. Πώς; Γιατί; Τι; Αλλά μου είναι εντελώς αδύνατον να μεταβολίσω τη ζωή. Ετσι όπως την δέχομαι, έτσι και την αποβάλλω. Ωμή, χυδαία, σκοτεινή. Εχω και τη Δέσποινα, πλάσμα γενναίο, που ορμάει με το κεφάλι στο κάθε πρόβλημα και βγαίνει παλικάρι, πάω να της το πω, κι αυτή έχει άλλα ερωτήματα, […]

Και μετά το κυρίως πιάτο έρχεται το επιδόρπιο. Μετά την μπούκα του πιστολέρο στον αγωνιστικό χώρο βγήκε τσουπ στην οθόνη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ανακοίνωσε ότι ο κουμπουροφόρος είναι συνεργάτης του Σαμαρά κι εμείς καμία σχέση. Αμέσως μετά σηκώθηκε στη Βουλή ένας συγκυβερνήτης, των ΑΝΕΛ φοβάμαι, του οποίου αγνοώ επιμελώς το όνομα, και μας εξήγησε […]

Πρώτα διάβασα ποίηση και μετά πεζό. Ετυχε; Κάποιος, κάτι με έστρεψε προς αυτήν; Αγνοώ. Πάντως σε κάθε δύσκολη στιγμή σ’ αυτήν προσέτρεχα. Δεν ήξερα βέβαια να ξεχωρίσω τα πράγματα. Για μένα το «αναζητεί τον ήλιο που έχει χαθεί στα σκοτάδια να βρει» είχε το ίδιο αντίκρισμα με το «Αγγελικό και μαύρο φως», δηλαδή Τσιτσάνης – […]

Εμείς τότε στο Τρίτο Πρόγραμμα του Χατζιδάκι το τραγουδάγαμε και γελάγαμε στο «Εδώ Λιλιπούπολη». Το βρίσκαμε χαριτωμένο. Και δώσ’ του «Δεν είμαστε Ζουλού, δεν είμαστε Παπούα». Πού να φανταστούμε ότι θά ‘ρθει ο καιρός που το παιδικό παιχνίδι της Μαριαννίνας θα γινόταν άγρια κραυγή αγανάκτησης. Δεν ξέρω, ίσως να πέσανε πολλά μαζί και ωμά. Το […]

Αυτό το διαολόστελμα, της κυρίας Τασίας Χριστοδουλοπούλου μαζί με το «Παραχέσατε» που απηύθυνε βουλευτής στον πρώην πρωθυπουργό κύριο Σαμαρά νομίζω πως χαρακτηρίζει όσο τίποτα το κλίμα της προχθεσινής ολονυκτίας για το σκάνδαλο Novartis. Τέτοιος ευτελισμός, τέτοια χυδαιότητα μπορεί να μην έχει ζήσει μέχρι τώρα ο «Ναός» της Δημοκρατίας, αλλά πολύ φοβάμαι πως θα συνεχίσει να […]

Γιατί, κατάλαβα όλα τ’ άλλα και θα καταλάβαινα κι αυτό; Εδώ δεν έχουμε το θέατρο του παραλόγου, εδώ μιλάμε για το τσίρκο του παραλόγου. Περάστε, κόσμε. Εδώ το φιδάκι ο Γιακουμής που καταπίνει μαρμαρόσκονη και βγάζει αγαλματάκια. Περάστε, κόσμε. Κι άντε με δυο – τρεις κλόουν της Συριζανέλας να σκάσει λίγο το χείλι σου πριν […]

Σαν να μουρλάθηκε ο κόσμος όλος γύρω μου. Λόγια, λόγια, λόγια. Οι πολιτικοί απροετοίμαστοι για τέτοια καταιγίδα φτάνουν «στον έσχατο εξευτελισμό, να αντιφάσκουν με τον ίδιο τους τον εαυτό» ανά μία ώρα. Είδαν αυτή τη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης και περιμένοντας το αύριο δεν ξέρουν τι θέση να πάρουν. Εκεί που τους βλέπεις να αποφεύγουν το […]

Δεν φταίνε οι μέρες που είναι γκαστρωμένες. Φταίμε εμείς που είμαστε στέρφοι. Φταίει που, ο καταπεπτωκώς κόκκινος άγγελος, το Μακεδονικό, το πολυνομοσχέδιο, ο φόνος ενός βαρυποινίτη και κάνα δυο σφαλιάρες που πέσανε σε κάτι καμαρίνια, έχουν τον ίδιο χρόνο στις ειδήσεις και πολύ φοβάμαι πιάνουν και τον ίδιο χώρο εντός μας. Στις παρέες η ίδια […]

Ωραίες μέρες μας ξημέρωσε ο νέος χρόνος. Προσπαθώ με κόπο να κρατήσω τη λογική στο μέρος της καρδιάς, που δεν την πιάνουν πια τα καταπότια για την αρρυθμία. Πάω να βάλω σε μια τάξη τις πληροφορίες που βομβαρδίζουν τη ζωή μας. Το θέμα «Πώς τα λέν’ τα Σκόπια πώς τα λέν’;» ξεπήδησε, φρέαρ αρτεσιανό, από […]

…μάγκα δεν είσ’ εντάξει». Παλιό το ρεμπέτικο αλλά μ’ έπιασα να το ψιθυρίζω έξω απ’ το σουπερμάρκετ. Βέβαια στη διάλεκτο του μάγκα, το ρήμα «σακουλεύομαι» έχει άλλη σημασία, πάει να πει «σ’ έχω καταλάβει», ή καλύτερα «την έχω πιάσει τη δουλειά». Καμία σχέση με το: – Πόσες σακούλες θέλετε; – Οσες χρειάζεται. – Οχι γιατί […]

Γύριζα στην Αθήνα και σε μια στροφή, ένα εκκλησάκι χρόνια το έβλεπα, ποτέ δεν είχα σταματήσει. Είπα χρονιάρες μέρες να κάνω μια στάση. Το φως λίγο πριν φύγει, πέφτοντας λοξά, αλλά με δύναμη ακόμα, έδινε στο τοπίο πέρα από τρεις διαστάσεις. Ολο σκιές κι ανοίγματα λαμπερά, τα πεύκα ακίνητα κι όμως τόσο ζωντανά σαν να […]

Είναι κι αυτά τα φωτάκια στο δέντρο. Τσακ, όλα μαζί. Τσακ, τα μισά. Κι άντε πάλι. Τσακ, όλα μαζί. Τσακ, τα μισά. Τσακ του τσακ. Ηθελα κάτι χριστουγεννιάτικο για σήμερα. Πήρα κουραμπιέδες (πιο βαριά η άχνη απ’ τον κουραμπιέ), μελομακάρονα (αντί για μέλι γλυκόζη), κατέβασα και το δέντρο απ’ το πατάρι (κάνεις κι αλλιώς, σ’ […]

Μα τι ωραία εικόνα. Ο κύριος Τσακαλώτος να βαράει τα κουδούνια στο Χρηματιστήριο της Wall Street. Τι ωραία εικόνα. Μαγική. Εμένα προσωπικά με ανακούφισε. Λέω έβαλε μυαλό. Αλλά ο κόσμος του Διαδικτύου όπως πάντα είχε διαφορετική γνώμη ο χρυσός μου. Κι αρχίσανε «Ντρίγκιντρίγκι τα κουδουνάκια τάκα τάκα τα πεταλάκια». Οχι. Εγώ δεν θα πω ότι […]

Ωραία η βίζιτα του τούρκου προέδρου, αλλά δεν βρίσκω τον λόγο της επισκέψεως. Ή μάλλον δεν κατάλαβα τον λόγο καλά. Κάτι υποψιάζομαι, αλλά άπτεται διεθνών θεμάτων, και στα διεθνή υστερώ, το ομολογώ. Βέβαια γράφω Παρασκευή βράδυ και αγνοώ τι θα γίνει το πρωί στην Κομοτηνή, ο Θεός να φυλάει. Πολύ φορτσάτος μάς ήρθε ο κύριος […]

Τέλειωσε αργά η παράσταση, βγήκα Πανεπιστημίου, η φίλη μου δείχνει με το βλέμμα έναν άνδρα καθισμένο στο σκαλί μιας φωτισμένης βιτρίνας του Αττικα. Εχει σκύψει το κεφάλι, τραντάζονται οι ώμοι. Μια κυρία τον προσπερνάει, έρχεται κατ’ απάνω μας, ψιθυρίζει. «Αυτός ο άνθρωπος κλαίει». Εκείνος σαν να άκουσε, σηκώθηκε αργά και πήρε τον δρόμο για το […]

Ανίκανος πια να προλάβω τον καιρό. Τρέχει με αστρικά χιλιόμετρα, σαν κάποιο σύννεφο, από πού δεν ξέρω, να ρίχνει με το τουλούμι ειδήσεις, γεγονότα, ενημερώσεις, ανακοινώσεις και να γεμίζει λάσπη τους δρόμους της ζωής μας. Είναι τόσο καταιγιστικός ο ρυθμός, που λαχανιάζει η σκέψη, παγώνει ο νους, γίνεσαι και συ ένα σπασμένο ξύλο στο ορμητικό […]

Κάτω απ’ το βαρύ πένθος των τελευταίων ημερών μια ισχνή αχτίδα φάνηκε να φωτίζει το λασπωμένο εδώ και χρόνια πολιτικό τοπίο. Μια νότα πολιτισμού, σαν ο θάνατος να έδωσε τον τόνο, διαπέρασε τους πολιτικούς μας. Ισως είναι η πρώτη φορά που μια καταστροφή δεν έδωσε αφορμή για κομματική ή όποια άλλη εκμετάλλευση. Σκέφτεσαι πρέπει να […]

Ωραία. Ο κύριος Κουφοντίνας βγήκε για δυο μέρες σύμφωνα με τον νόμο. Ο ίδιος όμως έχει δηλώσει ευθαρσώς και επανειλημμένα ότι δεν αναγνωρίζει κανέναν νόμο αυτού του κράτους. Αφού δεν τον αναγνωρίζει, πώς τον επικαλείται και τον εκμεταλλεύεται καταλλήλως; Ο κύριος Κοντονής από το βήμα εξηγεί ότι είναι νόμος που θέσπισε η Νέα Δημοκρατία. Μα […]

Εχω μείνει speechless, που έλεγε η φίλη μου Ιοκάστη σε στιγμή μεγάλου παροξυσμού. Είδα τον Τσακαλώτο με τα μάτια μου, σε απευθείας σύνδεση με τον ναό της Δημοκρατίας να βάλλει κατά της αντιπολίτευσης ως εξής. «Εχετε βάλει τόσο χαμηλά το πήχη» (έτσι ακριβώς ΤΟ πήχη, γιατί στο μυαλό του αγγλοθρεμμένου ο πήχης είναι ουδέτερο και […]

Απ’ αυτό το πολύ, κατά πολλούς, σημαντικό ταξίδι του Πρωθυπουργού κυρίου Τσίπρα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μάθαμε αρκετά πράγματα που αγνοούσαμε εντελώς. Πρώτον και κύριον ότι ο κύριος Τραμπ με το ξασμένο κουνάβι στο κεφάλι «Μπορεί να είναι δαιμονικός αλλά ό,τι κάνει, το κάνει για το καλό». Βέβαια ποιο καλό δεν μας διευκρινίστηκε αλλά […]

Δεν έχει τέλος αυτό το πανηγύρι. Τα προβλήματα πριν καν, όχι λυθούν, πριν γίνουν απλώς κατανοητά αποσύρονται από τη σκηνή και πάνε στα καμαρίνια τους να ξεχαστούν με την ησυχία τους. Ή μάλλον ν’ αλλάξουν ρούχα, φάτσα, ρόλο και να περιμένουν να βγουν στο προσκήνιο κάποια άλλη φορά, εν καιρώ, για άλλους λόγους κι αλλωνών […]

Αφού το ξέρω, με ζαλίζει όταν διαβάζω στο ταξί, εγώ επιμένω. Προσπαθώ να διακρίνω σ’ έναν χάρτη του Ελληνικού στην εφημερίδα κάτι πιτσίλες. Εκεί λένε οι αρχαιολόγοι υπάρχουν αρχαία. Είναι σίγουροι. Μετά διαβάζω ότι τα κτίρια που θα χτιστούν να μην ξεπερνάνε το ύψος της Ακρόπολης. Βέβαια. Πολύ σωστά. Ολοι ξέρουμε πως για να δεις […]