Στην ανάπαυλα

Στη Βουλή (των Ελλήνων πάντα) αριστεροδεξιοί όλοι μαζί αντάμα, ψηφίζουν με την ελάχιστη πλειοψηφία που διαθέτουν: «Αθώος Κουρουμπλής και Καμμένος». Η κυρία Καμμένου σε πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση δηλώνει ευθαρσώς ότι θα πατήσει ή μάλλον θα λιώσει με το τακουνάκι της κάθε σκουλήκι αυτής της συμμορίας που πιστεύει ότι ο άνδρας της είναι ένοχος. Και μην […]

Ο Κουρουμπλής μάς μάρανε. Λες κι έτσι και παραιτηθεί, το λύσαμε το πρόβλημα. Αυτός είναι το μάτι το κακό και δεν προχωράει το τεράστιο έργο της (ας πούμε) κυβέρνησης. Ο άλλος δεν κουνάει όχι υπουργό, ούτε πουκάμισο, μπας και γυρίσει το φύλλο και του σταματήσει η ρέντα. Αλτ! Ακίνητοι όλοι! Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα κι αγέλαστα. […]

Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, τα χλωρά, τα έζησα στη Σαλαμίνα. Εκεί έμαθα να συλλαβίζω τον κόσμο. Σ’ ένα απόμερο χωριό σχεδόν κρυμμένο από τον κόσμο, το Αμπελάκι, ποιος ξέρει από ποιον πρώτο καλλιεργητή του Βάκχου να πήρε τ’ όνομά του. Ο κεντρικός του δρόμος έβγαζε στη θάλασσα. Εκεί, ανάμεσα στις αρχαίες πέτρες που […]

Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει για την επιτυχία της επίσκεψης Μακρόν στη χώρα μας. Και όλη αυτή την επιτυχία βέβαια την εισπράττει ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση. Μαλλον όχι όλη η κυβέρνηση, ένα μέρος αυτής και περισσότερο απ’ όλους ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας. Γιατί μπορεί όλοι να χαρήκαμε που επιτέλους μίλησε […]

Δεν είναι και πολύ νόστιμο να φοντάρει το Αιγαίο πίσω απ’ το laptop, αλλά τελευταίες ημέρες διακοπών και δεν μου πάει να κλειστώ στο δωμάτιο με τα παντζούρια να τα τραντάζει ο βοριάς. Το νησί σιγά σιγά αδειάζει, μείνανε περισσότερο Γάλλοι. Παράξενα που αντηχούν στα ασβεστωμένα στενά του Αρτεμώνα οι ένρινες καταλήξεις, όλες στη λήγουσα, […]

Οσο καιγόταν ο τόπος και λαμπάδιαζαν τα δάση, ουδείς εκ της λαοπροβλήτου κυβερνήσεως εθεάθη. Μούγγα στη στρούγκα. Μόνο ο Κύριος (κατ’ ευφημισμόν) Πολ@κης (στις άσκημες λέξεις επιβάλλεται να αντικαθιστούμε τα γράμματα με το περιώνυμο «@»), ο κύριος Πολ@κης επαναλαμβάνω ανέβασε στον λογαριασμό του μια προσωπική άποψη, ότι τις φωτιές της άναψε ο Σκάι. Ο Αλαφούζος […]

«Μεγάλην εξέφρασεν έκπληξιν η γειτόνισσα, το Ζερμπινιώ, ιδούσα» στο καντράν της εγχρώμου τηλεοπτικής συσκευής της τον σεβάσμιον γέροντα, ου μην αλλά και σοφόν, υπουργόν να αναγγέλλει τα εξής: «Στα πανεπιστήμια αυτά τα θέματα λύνονται από μέσα, αν υπάρχει ένα ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα και σύλλογος καθηγητών. Αν κάποιοι καλοθελητές θέλουν να το παρουσιάσουν ως κανόνα τι […]

Ακρως εντυπωσιακό το εικαστικό σχόλιο για το κλείσιμο της αξιολόγησης, του υπουργού Εθνικής Αμύνης Πάνου Καμμένου με τ’ όνομα, στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter. Το εν λόγω απεικονίζει μια γραβάτα εκ πρώτης όψεως εμπριμέ σε φόντο κόκκινο μιας μεταμοντέρνας ασυναρτησίας, αλλά μια πιο προσεκτική παρατήρηση θα αποκαλύψει στον θεατή ένα λιβάδι όπου ανθίζουν λογής […]

Ηταν ωραία τα νιάτα μας κάτω απ’ τα πεύκα, μπροστά σε μια ροζ φτηνή γυαλιστερή αυλαία. Αρχίζαμε να συλλαβίζουμε το αλφαβητάρι του θεάτρου άτσαλα, ίσως και ψευδά, μα με τόσο κέφι, δύναμη κι ορμή, που όλα δείχνανε σαν να συμβαίνουν μια πιθαμή πάνω απ’ τη γη. Μια παράγκα ελενίτ, ριχτό τσιμέντο στην πλατεία κι έξω […]

Δεν βλέπω να πέτυχαν τα μεγαλοφυή όσο και, γιατί όχι, σταλινικής εμπνεύσεως σχέδια της κυβέρνησης όσον αφορά στον ΔΟΛ. Μάλλον τους έμεινε ο μουντζούρης στο χέρι. Κρίμα κι είχαν βασίσει τόσα σχέδια σ’ αυτό το όνειρο. Γιατί ο έλεγχος του Τύπου και των μέσων είναι το πιο ακριβό τους όνειρο. Και δεν τους πάει το […]

Οχι. Χιούμορ κάνω. Μαύρο βέβαια και λίγο σοβάζ, για να πάει ασορτί με το ύφος και το ήθος του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κύριο κυρίου Παύλου Πολάκη με τ’ όνομα. Ονομαστική «ο Σοϊμπλές», γενική του «Σοϊμπλέ», όπως «ο Σκερβελές» δεν κάνει «του Σκερβελέδος» κάνει απλώς «του Σκερβελέ». Και μην το παίρνετε αψήφιστα, η λέξη έχει γαλλική […]

Ακούγοντας τον κύριο Τσίπρα να ομιλεί στο Υπουργικό του, αισθάνθηκα τόσο υπερήφανος που τα καταφέραμε να ευτυχούμε σύσσωμοι οι Ελληνες αγεληδόν, τόσο ανακουφισμένος που τέλειωσαν τα βάσανά μας, που ήρθε σημαιοστόλιστη η ανάπτυξη και που δεν θα έχουμε εκλογές μέχρι το ’19 οπότε και θα έχει ολοκληρώσει η Πρωτηφορααριστεροδεξιά Κυβέρνηση το θεάρεστό της έργο. Αλλο […]

Δεν έχω λογαριασμούς στο facebook, στο Ιnstagram ή στο twitter, όμως αυτό δεν με γλιτώνει από τον όλεθρο. Ολοι, φίλοι, εχθροί, γνωστοί και συνεργάτες είναι βαθιά χωμένοι στην κοινωνική δικτύωση. Και σε κάθε συνάντηση απ’ όποιο θέμα κι αν αρχίσουμε, σύσσωμη η ομήγυρις θα καταλήξει στο Survivor. Κι αυτό με ζέση, με ορμή, με πάθος, […]

Αστεία, αστεία, πάνε είκοσι τρία χρόνια που γράφεται αυτή η στήλη. Συνήθως την έγραφα μόνος. Αλλά μερικές φορές κατά την ώρα της γραφής έμπαινε με το έτσι θέλω η φίλη μου η Μαργιέτα κι άρχιζε τα δικά της. Κι είχε μια γλώσσα, ροδάνι. Και πάντα μες στην αντίρρηση και την αντιλογία. Την άφηνα να λέει, […]

Την αλφαβήτα της ζωής την πρωτοσυλλάβισα σ’ ένα μικρό χωριό στη Σαλαμίνα. Καμιά πενηνταριά οικογένειες το πολύ, αλλά για μένα τότε ήταν η σύνοψις του κόσμου. Θυμάμαι, τέτοιες μέρες, όλο το σπίτι ανάστατο. Φέρναμε μια γυναίκα για την αυλή, να την ασπρίσει. Δεν έτυχε να το δω αλλού, αλλά σε όλα τα σπίτια στο Αμπελάκι […]

Είχα να πάω χρόνια. Μη σου πω και 10. Οχι. Λιγότερα. Πάντως προ κρίσεως. Αλλά μια και βρέθηκα δίπλα, κι απ’ την άλλη για να γλυκάνω τη στιγμή σ’ έναν πολύ δικό μου άνθρωπο που περνάει δύσκολες ώρες, είπα να μπω σ’ αυτό το ζαχαροπλαστείο με τις εκλεκτές γεύσεις και τις τιμές κοσμηματοπωλείου. Σαν να […]

Καταρχάς, Χριστός Ανέστη. Βαράτε τις καμπάνες, ανάφτε τις λαμπάδες, τσουγκρίστε τα αβγά, καύτε το σκιάχτρο του Ιούδα στην αυλή της εκκλησιάς. Τι κοιτάτε σαν παλαιοημερολογίτες; Ο Χριστός Ανέστη αναίσθητοι, το είπαν οι ιερομόναχοι της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου. Πάει ο Κύριος, ουκ έστιν ώδε αλλά ηγέρθη. Και δεν ηγέρθη μόνο ο Κύριος σηκωθήκανε από μόνες τους […]

Είναι τουλάχιστον περίεργο να έχουν κάτι κοινό ο κύριος Ταΐπ Ερντογάν ο Δόναλντ Τραμπ (τοιούτως ανεγράφετο στας παλαιάς εφημερίδας ο Ντόλαντ όπως και η Ουάσιγκτον Ουασιγκτώνα. Στην αείμνηστο δε δοτική ”Εν Ουασιγκτώνι”) να έχουν κάτι κοινό λέγω, ο Τραμπ ο Ερντογάν και ο Αλέξης Τσίπρας. Κι όμως έχουν και παραέχουν κάτι που τους ενώνει. Κατά […]

Πέρασε πολύς καιρός για να διαβάσω αυτό που σε γαλάζιο φόντο έγραφε μετά το τέλος κάποιας εκπομπής στην οθόνη. «Η εκπομπή περιέχει τοποθέτηση προϊόντων». Τι θέλει να πει το ποιητή; Οτι οι παρουσιαστές είναι προϊόντα και τοποθετούνται αναλόγως; Ελπίζω όχι. Δεν τους τό ‘χω τόσο χιούμορ. Οπως πολύ σωστά έχετε καταλάβει κι εγώ άργησα, εννοούν […]

Λέω να μην ασχοληθώ και πάλι όπως όλο το Διαδίκτυο, ο τύπος και ο υπογραμμός με την αξιολόγηση, που όλο κλείνει κι όλο ανοικτή προς όλους και όλα είναι, αλλά με κάτι πιο αλέγρο, πιο χαριτωμένο, πιο χαζοχαρούμενο, να το πω, αλλά εξίσου επικίνδυνο. Πρόκειται για αποφθέγματα, απορίες αλλά και μικρά διαμαντάκια του λόγου και […]

Ξέρω δεν είμαι ο μόνος, αλλά κουράστηκα τόσα χρόνια τώρα να τρέχω να προλάβω την επικαιρότητα με τη γλώσσα έξω. Φτάνει πια. Νισάφι. Είπα λοιπόν για να ξεφύγω απ’ το καθημερινό μου άλγος να ρίξω μια ματιά και στον αθλητισμό που όσο νά ‘ναι κάπου σε εκτονώνει, κάπου σε κάνει να φεύγεις. Πού να φύγεις; […]

Μάλιστα. Οπως τ’ ακούς. Για όλα φταιν’ τα μίντια. Δυο χρόνια τώρα γκούρου-γκούρου το πίστεψα κι εγώ και πήγα στο πιο κοντινό μου έντυπο να ζητήσω τα ρέστα. Πλην δεν υπήρχε τσεντέζιμο. Οπότε γύρισα άπρακτος σπίτι και στην τσέπη άδειος. Αύριο τώρα. Αρκετά το πολέμησα σήμερα το μίντιο, και αύριο μέρα είναι. Ισως, τώρα, σας […]

Παρά το ναυάγιο του Γιούρογκρουπ οι γιορτές για το πρώτη φορά Αριστερά με άκρα Δεξιά θα γίνουν και θα παραγίνουν. Δεν ξέρω πού; αλλά θα γίνουν.Τώρα τι θα γιορτάσουμε; άγνωστον. Εκπληξούλα. Ισως την πάταξη της διαπλοκής, κατ’ άλλους ότι σκίσαμε το μνημόνιο σε μια μέρα, ή οτι ο Καμένος πίνει τον καφέ του το πρωί, […]

Θα ‘ταν Φλεβάρης του ’16, κοντά ένας χρόνος τώρα που διάβασα στο «Βήμα» το περίφημο εκείνο άρθρο με τη γάτα των Ιμαλαΐων, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, αλλά είδε τα πάντα και τα εξομολογήθηκε με τον τρόπο της στην εφημερίδα. Ηταν ένα χαριτωμένο άρθρο που έκανε θραύση στην εποχή του και έδωσε τροφή […]

Τώρα είναι φωτογραφία αυτό με τον ΓΑΠ και τη Φώφη; Πιο κατεψυγμένο χαμόγελο δεν έχω δει. Τα χέρια τους μαζί, τα βλέμματά τους χώρια. Ο ένας κοιτάει τον λαγό κι η άλλη το πιλάφι. Οτι είναι επανένωση αυτό τώρα. Πιο χαρά κάνει το φυτό στη γλάστρα από πίσω παρά οι φάτσα κάρτα. Είναι κι αυτό […]

Η είδηση απλή, λιτή και περιεκτική. «Εισαγγελέας διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας σε βάρος επικεφαλής μεγάλου ασφαλιστικού ταμείου, επειδή ο τελευταίος αρνήθηκε να δεχτεί τις αιτήσεις ασφαλισμένων που ζητούσαν συμψηφισμό των οφειλών τους με ομόλογα του Aρτέμη Σώρρα». Δεν θα τη σχολιάσω. Ο όρκος των Φίλων του Σώρρα είναι αρκετά περίπλοκος για τον απλό ανθρώπινο […]

Εν μέρει την ώρα να περάσω, κι εν μέρη ταξίδια που δεν πρόκειται να κάνω να σχεδιάσω, άνοιξα το google earth. Αφού έριξα μια ματιά σε πόλεις που έχω πάει, έτρεξε το μάτι μου σε μέρη εξωτικά Καζαμπλάνκα, Κανάρια Νησιά επίσης στο Μαρόκο στάθηκα πολύ γιατί κάποτε «μια νύχτα στο Μαρόκο λαχτάρισα να ζήσω μετάξι […]

Εχω κουραστεί, και φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος, με τη φράση που πάει από στόμα σε στόμα, από γραφίδα σε γραφίδα, από ανάρτηση σε ανάρτηση. Τη φοβερή φράση: «Αρωμα εκλογών». Δεν ξέρω ποιος την πρωτοείπε, αλλά τώρα ανήκει σε όλους τους Ελληνες. Από τα λίγα, ελάχιστα, που μας ανήκουν πια. Αν και αυτό το «Eaux […]

Είναι εκεί πάντα στη γωνία με την Πανεπιστημίου. Πήγαινα κάθε μέρα για την πρόβα και πέρναγα για καφέ, με περίμενε. Ντυμένος άθλια, μαλλιά κόκαλο απ’ την απλυσιά, κάτι παπούτσια ξεσκισμένα, πληγές παντού, ακόμα και το βλέμμα πληγωμένο. Ελεγε κάθε μέρα τα ίδια λόγια με τον ίδιο τονισμό, σαν ρόλος καλά παιγμένος. –Σας παρακαλώ, κύριε, ό,τι […]

Οσο περισσότερο ενημερώνομαι για χρέος, ελάφρυνση, ελληνοτουρκικά, δικαστικό συνδικαλισμό, τριτοτέταρτα Μνημόνια, θέσεις της συμπολίτευσης, αντιθέσεις της αντιπολίτευσης, Προσφυγικό, ευρωπαϊκή προοπτική, μεγιστάνες – εκατομμυριούχοι – υπουργοί στην Αμερική του Τραμπ, τόσο λιγότερο καταλαβαίνω. Θα πρέπει κάτι να συμβαίνει με το πέρασμα του χρόνου κι έχω καταντήσει ο ηλίθιος της παρέας. Γιατί δεν μπορώ να πω, οι […]

Σ’ αυτό το χάσμα που ανοίγεται ανάμεσα σε απερχόμενες και τις ερχόμενες κυβερνήσεις σε Αμερική, Γαλλία, Μπρέξιτ και Γερμανία, σ’ αυτή τη χαραμάδα του χρόνου βρήκε μέρος να βγάλει ρίζες και να ρίξει μπόι το άγριο δέντρο της αβεβαιότητας και του θράσους. Εμείς δε, που πιστεύαμε εκ γενετής ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου, βρεθήκαμε […]