ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Το πιο απλό θα ήταν να εκλέγουμε εμείς τους ξένους ηγέτες με τους οποίους κατά καιρούς διαπραγματευόμαστε. Ετσι θα εξασφαλίζαμε ότι υπηρετούν τα δικά μας συμφέροντα και εκπληρώνουν τις δικές μας ανάγκες. Κι άμα τους βαριόμασταν ή έκαναν καμιά γκέλα, θα τους διώχναμε και θα τοποθετούσαμε άλλους στη θέση τους. Αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν […]

Οχι, κύριε πρωθυπουργέ. Το κυρίαρχο στοιχείο εκείνων που επιτέθηκαν στον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης δεν είναι το τι ψηφίζουν. Ούτε έχει νόημα η διάκριση ανάμεσα στους «αγανακτισμένους» και τους «ακροδεξιούς τραμπούκους». Και ασφαλώς δεν είναι πρέπον να μιλάτε εσείς για «πολιτικές δυνάμεις που επιτρέπουν σε ακροδεξιά περιθωριακά στοιχεία να κρύβονται πίσω από ένα δήθεν αίσθημα πατριωτισμού». […]

«Τη στιγμή αυτή η σκέψις μου στρέφεται στους απλούς πολίτες, που είναι τα θύματα των Μνημονίων και της κλιμακούμενης επικυριαρχίας του οικονομικού παράγοντος επί του θεσμικού». (Νίκος Σακελλαρίου) «Πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τις οικονομικές υποχρεώσεις και ότι δεν είναι δυνατόν να φτωχαίνουν οι πολίτες προκειμένου να γίνονται σεβαστοί κάποιοι περιορισμοί που επιβάλλονται […]

Ο υπουργός Οικονομικών είναι κάτι σαν «ΣΥΡΙΖΑ με ανθρώπινο πρόσωπο». Χάνει βέβαια την ψυχραιμία του καμιά φορά στη Βουλή, αλλά γενικά είναι ήπιος, τα ελληνικά του προσελκύουν πάντα το ενδιαφέρον και το χιούμορ του είναι σίγουρα καλύτερο από εκείνο του αρχηγού του. Το αστείο με τη φυματική σαρανταποδαρούσα είναι all time classic, κι ας είναι […]

Είναι όπως τα χρόνια τα παλιά. Η μία υπερδύναμη υποστηρίζει τον έναν σφαγέα, που βομβαρδίζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα με χημικά όπλα αμάχους για να ανακαταλαμβάνει εδάφη και να ανακτήσει σταδιακά τον έλεγχο της χώρας του. Η άλλη υπερδύναμη υποστηρίζει τον άλλο σφαγέα, που δίνει εντολή στους στρατιώτες του να πυροβολούν εν ψυχρώ αμάχους οι […]

Ως γνωστόν, για όλα φταίει η Μαρέβα. Κάθε φορά που η κυβέρνηση θέλει να ειρωνευτεί τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσθέτει με τη γνωστή της κομψότητα τη σύζυγό του στην κατακλείδα των ανακοινώσεών της. Η μία εκδοχή λοιπόν είναι ότι τρολάρει τον ΣΥΡΙΖΑ ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη χθεσινή του ανάρτηση από το Τελωνείο Κήπων, […]

Η πρόταση διατυπώνεται κάπως έτσι: εμείς κατά βάθος είμαστε αριστεροί, μην κοιτάτε που συμμαχήσαμε με τους ανελίτες, από ανάγκη το κάναμε, για να σώσουμε τη χώρα, αλλά αυτό μετά τις εκλογές θα τελειώσει, για να μην επιστρέψει λοιπόν η Δεξιά ελάτε να τα βρούμε και να κυβερνήσουμε μαζί, να ασκήσουμε μια προοδευτική και αυτόνομη οικονομική […]

Μόνο τα ονόματα θα αλλάξουν, όλα τα άλλα θα μείνουν τα ίδια. Η επιστολή της ανεξαρτητοποίησης θα λέει μεταξύ άλλων τα εξής: «Αγαπητέ Κυριάκο. Ασφυκτιώ πλέον, και το λέω με κάθε ειλικρίνεια, μέσα στη Νέα Δημοκρατία, σε έναν χώρο που ξεκίνησε πραγματικά (επί της ηγεσίας σου) με προοπτική και ελπίδα, με ταλαντούχους ανθρώπους με ιδέες […]

«Αγαπώ την Αμερική για το σαφές όραμα που κρύβεται πίσω από τη νεφελώδη πραγματικότητα. Χωρίς το όραμα, οι χαρές της Αμερικής θα ήταν ένα τυχαίο περιστατικό, κάτι εφήμερο, πεταγμένο ψηλά στον αέρα από το χέρι της μοίρας, για να εξαφανιστεί στον άνεμο. Και ποιο είναι αυτό το όραμα; Είναι το όραμα της ελπίδας, το μεγαλειώδες […]

Τώρα μπερδεύτηκαν τα πράγματα. Και πρέπει να πάρουμε θέση άμεσα και κατηγορηματικά. Εχουμε κοινά συμφέροντα και κοινές αξίες, όπως είπε ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, με μια χώρα που φυλακίζει κάθε χρόνο 1.500 παιδάκια από την Παλαιστίνη; Ή μήπως πρέπει να αναζητήσουμε συμμαχίες με τους ισλαμιστές, οι οποίοι στο κάτω κάτω δεν στέλνουν παιδιά στους θαλάμους αερίων […]

Στην πραγματικότητα δεν είχε ποτέ ελπίδες να εκλεγεί αρχηγός της Κεντροαριστεράς. Αυτό δεν τον εμπόδισε όμως να ξεχωρίσει και στα δύο ντιμπέιτ του περασμένου Οκτωβρίου. Στο πρώτο, επειδή αρνήθηκε να θέσει ερώτηση σε κάποιον άλλο υποψήφιο, όπως του ζήτησαν οι συντονιστές. Στο δεύτερο, επειδή ήταν ο μόνος που τάχθηκε κατηγορηματικά εναντίον της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης […]

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στο χθεσινό φύλλο τηςΕλ Παΐς, και απαντώντας στην αιώνια ερώτηση για την παρακμή της εικόνας του στρατευμένου διανοούμενου, ο Γιούργκεν Χάμπερμας υπενθύμισε ότι για διανοούμενους όπως ο Ζολά, ο Σαρτρ ή ο Μπουρντιέ ήταν καθοριστική μια δημόσια σφαίρα που οι εύθραυστες δομές της γνωρίζουν σήμερα μια όλο […]

Κι ενώ εμείς ασχολούμασταν με τους χουλιγκαναίους και τους νεοαυριανιστές, που νομίζουν ότι από τις καρέκλες στις οποίες τους τοποθέτησε ο ελληνικός λαός και από τα υπόγεια στα οποία τους εγκατέστησε ο πολιτικός τους προϊστάμενος θα μας τρομάξουν και θα μας φιμώσουν, η πραγματική μάχη επιβίωσης συνεχιζόταν αλλού, δίπλα μας, στη μεγαλύτερη φυλακή δημοσιογράφων στον […]

Δεν είναι η πρώτη φορά. Ο ταλαντούχος συνάδελφος έχει ασχοληθεί και στο παρελθόν με αυτή την εφημερίδα. Της έχει επιτεθεί, την έχει ειρωνευτεί, την έχει λοιδορήσει, την έχει κατηγορήσει ότι «αναζητεί πελάτες ανάμεσα στα πιο καθυστερημένα, αγριεμένα από την κρίση στρώματα της ελληνικής κοινωνίας». Εχει προαναγγείλει με άγριο ενθουσιασμό το τέλος της. Δεν του βγήκε. […]

Υπάρχουν πολλές σχολές δημοσιογραφίας. Ολες όμως κινούνται βασικά ανάμεσα σε δύο πόλους. Τον έναν τον εκπροσωπούσε, μεταξύ πολλών άλλων, ο Σαχ Μαράι, επικεφαλής φωτογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου στην Καμπούλ και ένα από τα θύματα της προχθεσινής βομβιστικής επίθεσης του Ισλαμικού Κράτους. Ο αφγανός φωτορεπόρτερ δεν εγκατέλειψε ποτέ τη χώρα του, ούτε όταν την κυβερνούσαν οι […]

Ετοιμαστείτε. Από αύριο, και για όλο τον μήνα, όλος ο πλανήτης θα μιλάει για τον Μάη του ’68 και τον φυσικό του ηγέτη. Ακόμη κι ο ίδιος, που δηλώνει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ότι μισεί αυτά τα αφιερώματα, πείστηκε από το New York Review of Books και τον γερμανό φιλόσοφο Κλάους Λέγκεβι να κάνει φέτος […]

Τον μύθο του Αισώπου με τον γεωργό και το φίδι προφανώς τον γνωρίζετε. Στον ίδιο μύθο στηρίχθηκε και το τραγούδι «Το φίδι» που πρωτοερμήνευσε υπέροχα το 1968 ο Αλ Ουίλσον. «Σε έσωσα, γιατί με δάγκωσες, είσαι δηλητηριώδες, τώρα θα πεθάνω», λέει η απελπισμένη γυναίκα στο φίδι. «Σκάσε, ηλίθια γυναίκα», απαντά εκείνο, «ήξερες πολύ καλά ότι […]

Το επιχείρημα της υπουργού είναι σωστό και πειστικό. Τόσες ευρωπαϊκές χώρες έχουν θεσπίσει πλήρη υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, κι εδώ ξεσπάει τόσος θόρυβος για την αναδοχή; Υπάρχει όμως ένα άλλο ερώτημα στο οποίο δεν συμφέρει ούτε την ίδια ούτε τους συναδέλφους της να απαντήσουν. Σε κάποια από αυτές τις χώρες, ή σε οποιαδήποτε άλλη, […]

Το σημείο καμπής ήταν εκείνη η ημέρα του Φεβρουαρίου του 1989 που ο Σαλμάν Ρούσντι ζήτησε καταφύγιο στο σπίτι του. Οι αγιατολάδες του Ιράν είχαν μόλις εκδώσει φετφά εναντίον του. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ το επόμενο πρωί που ξυπνήσαμε», θα έλεγε είκοσι χρόνια αργότερα ο Ιαν ΜακΓιούαν στο New Yorker. «Ηταν τρομερές στιγμές γι’ αυτόν. […]

Ξεχάστε την εικόνα που έχετε για το ελληνικό Πανεπιστήμιο. Η πεντακάθαρη αίθουσα Σαριπόλων της Νομικής Σχολής ήταν χθες το μεσημέρι κατάμεστη, αλλά στη διάρκεια του μαθήματος δεν ακουγόταν άχνα. Ο κεντρικός ομιλητής ήταν συναρπαστικός και οι ερωτήσεις σύντομες και περιεκτικές. Δεν υπήρχε μια αυθεντία που μιλούσε από την έδρα, αλλά ένας ειλικρινής διάλογος κι ένας […]

Δύο θάνατοι άγγιξαν ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό την ελληνική κοινωνία. Το ξαφνικό τέλος του Στέλιου Σκλαβενίτη μας μαλάκωσε όχι μόνο λόγω των ικανοτήτων του και της σεμνότητάς του, αλλά κυρίως λόγω της ιδιαίτερης εταιρικής κουλτούρας που είχε εισαγάγει στις επιχειρήσεις του. Ο χαμός του Αλέξανδρου Σταματιάδη μας εξόργισε όχι μόνο λόγω των συνθηκών στις οποίες […]

«Αλλού»: μία και μόνη λέξη από το τηλεοπτικό διάγγελμα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αναφέρεται εμμέσως στην Ελλάδα. Είναι το απόσπασμα που λέει ότι «οι εξελίξεις στη Συρία και αλλού κατέστησαν επιτακτική τη στροφή σε ένα νέο εκτελεστικό σύστημα, ώστε να κάνουμε πιο ισχυροί τα αναγκαία βήματα προς το μέλλον της […]

Είναι γνωστό ως σύνδρομο «στήλη άλατος». Μερικοί κακεντρεχείς, για άγνωστο λόγο, το αποκαλούν «έμεινα Παυλόπουλος». Είναι η τάση μερικών ανθρώπων να παραμένουν ακούνητοι, αμίλητοι, αγέλαστοι μπροστά σε ένα μεγάλο γεγονός που ξεσηκώνει όλους τους άλλους γύρω τους. Ο λόγος συνήθως δεν είναι ιατρικός, δεν πονάει ας πούμε η μέση τους, αλλά ιδεολογικός. Σε μερικές σπάνιες […]

Είκοσι δύο χρόνια είναι πολλά. Μια ολόκληρη γενιά. Δεν έχει αλλάξει μόνο ο αιώνας, έχει αλλάξει ριζικά όλος ο πλανήτης. Σκεφτείτε το λίγο: το 1996, ο Πούτιν δεν ήταν ούτε πρωθυπουργός ούτε πρόεδρος της Ρωσίας! Ο Ερντογάν ήταν ένας απλός δήμαρχος!! Και ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν 18 ετών!!! Υπάρχουν όμως και πράγματα που έχουν μείνει […]

Πρέπει να άνοιξε σαμπάνια χθες το βράδυ. Ή, έστω, ένα καλό τσίπουρο, χωρίς γλυκάνισο. Εκατόν είκοσι οκτώ λέξεις για πάρτη του στην εγκυρότερη εφημερίδα της Γερμανίας δεν είναι απλό πράγμα. Εστω κι αν δεν είναι κολακευτικές. Εστω κι αν ο δημοσιογράφος αναφέρει ως βασική του ασχολία ότι τουιτάρει, τρυπάει χαρτιά και σχολιάζει τα ψηλοτάκουνα παπούτσια […]

Μια εικόνα. Διαδηλωτές του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον γραμματέα, έκαψαν αμερικανικές, βρετανικές και γαλλικές σημαίες μπροστά στα κτίρια των αντίστοιχων πρεσβειών και έγραψαν με κόκκινη μπογιά το σύνθημα «Φονιάδες». Υστερα επέστρεψαν στα σπίτια τους με υψηλό το επαναστατικό φρόνημα και ήσυχη τη συνείδησή τους. Τους κακούς φονιάδες, με τους δολοφονικούς πυραύλους, τους κατήγγειλαν. Οι καλοί […]

Aς διαγράψουμε για μια στιγμή το βαλκανικό παρελθόν. Κι ας παγώσουμε τον χρόνο. Οι υπουργοί Εξωτερικών δύο χωρών με παραδοσιακούς φιλικούς δεσμούς ερμηνεύουν μαζί, στα ελληνικά, το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» του Σταύρου Κουγιουμτζή. Ο νταλκάς είναι πρόδηλος, το πάθος περισσεύει. Ο έλληνας υπουργός έχει μερακλώσει τόσο πολύ, ώστε στο τέλος προτρέπει τον σέρβο […]

Δύσκολα συναντά κανείς τέτοιου είδους καταστάσεις σε άλλο πολιτισμένο δυτικό κράτος. Ο υπουργός Αμυνας διακινεί πληροφορίες για προκλητική πτήση τουρκικού ελικοπτέρου με σβηστά φώτα πάνω από τη Ρω και συγχαίρει τον επικεφαλής της φρουράς που αντέδρασε με τροχιοδεικτικές βολές. Η κυβέρνηση, αλλά και ο ίδιος ο αναπληρωτής του, τον αδειάζουν, τονίζουν ότι το ελικόπτερο δεν […]

Ο «Πάντσο» πρέπει να στριφογυρίζει στον τάφο του. Οθρυλικός παίκτης της Ρεάλ και της Εθνικής Ουγγαρίας, και μετέπειτα λατρεμένος προπονητής, βλέπει την ομάδα που οδήγησε το 1971 στο Γουέμπλεϊ να κινδυνεύει να υποβιβαστεί. Η εβδομάδα αυτή είναι κρίσιμη για τον Παναθηναϊκό, οι παίκτες απέχουν από τις προπονήσεις, λεφτά εδώ ΔΕΝ υπάρχουν, το μοιραίο πλησιάζει. Η […]

Στο βιβλίο του SweetDreams,που παραμένει αμετάφραστο στα ελληνικά, ο Μάικλ Φρέιν φαντάζεται έναν άνδρα που χωρίς να ξέρει ότι έχει πεθάνει φτάνει στον Παράδεισο και ξεκινά εκεί μια καινούργια καριέρα. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1973 και ο βρετανός συγγραφέας ήθελε με τον τρόπο αυτόν να απαντήσει στους αριστερούς φίλους του που οραματίζονταν μια ιδανική κοινωνία […]

Σε μια δημοκρατία πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις. Ακόμη και η πιο εξωφρενική, η πιο αυθαίρετη, η πιο ακραία. Οπως για παράδειγμα ότι όλα πάνε καλά στην εποχή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ολοι οι υπουργοί μιλούν σωστά, ο καθένας με το δικό του ύφος φυσικά. Ολοι οι χειρισμοί τους είναι επιτυχημένοι. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον […]

Είναι μια άλλη εκδοχή των κόκκινων γραμμών. Οπως κι εκείνες, εξαγγέλλονται με βαρύγδουπο τρόπο, χρησιμοποιούνται εν είδει προειδοποίησης ή απειλής, ενίοτε βγάζουν και τίτλους. Αλλά όπως κι εκείνες, είναι εύπλαστα, μετατοπίζονται μπροστά ή πίσω ανάλογα με την περίσταση, ενίοτε αλλάζουν και χρώμα. Και φυσικά δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. «Ξεπερνάει τα όρια με τους “δύο” ο […]

Αν διαβάσει κανείς τα σχόλια των δύο μετριοπαθών διανοουμένων που δημοσιεύτηκαν χθες στα «ΝΕΑ» με αφορμή την τελευταία σφαγή στη Γάζα –του Ισραηλινού Αβραάμ Γεοσούα και της Παλαιστίνιας Αμίρ Σουάντ -, θα διαπιστώσει ότι τα περιθώρια διαλόγου έχουν στενέψει απελπιστικά. Κανείς δεν πιστεύει πλέον στην ειρηνική συνύπαρξη δύο ανεξάρτητων κρατών. Καμιά ελπίδα, καμιά γέφυρα, μόνο […]

Λοιπόν, αν ήμουν πρωθυπουργός, θα ξεκινούσα τη σημερινή ημέρα ανακοινώνοντας μια σημαντική στρατηγική απόφαση: την αλλαγή θέσεων ανάμεσα στον Πάνο Καμμένο και την Κατερίνα Νοτοπούλου. Μια τέτοια κίνηση θα είχε τεράστια προσωπικά, πολιτικά, εθνικά, κοινωνικά και επικοινωνιακά οφέλη. Πρώτα απ’ όλα, η προαγωγή του Καμμένου σε επικεφαλής του Γραφείου Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη θα αποκαθιστούσε τις […]

Οι Ελληνες είναι κακομαθημένος λαός. Και θεωρούν πως όποτε διεκδικούν κάτι, δικαιούνται να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να το πετύχουν. Προχθές σημειώθηκαν επεισόδια σε δύο πόλεις. Στη Θεσσαλονίκη, αγρότες, συνδικαλιστές και συμβασιούχοι του ΟΤΑ επιχείρησαν να προσεγγίσουν το ξενοδοχείο όπου θα μιλούσε ο Πρωθυπουργός, αλλά απωθήθηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις. Και στον Πειραιά, οπαδοί […]

Ηταν όλοι χθες το βράδυ στη μεγάλη πορεία στο Παρίσι στη μνήμη της Μιρέιγ Νολ. Και έτσι έπρεπε να γίνει, γιατί η άγρια δολοφονία της 85χρονης επιζήσασας του Ολοκαυτώματος δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τους Εβραίους. Ο αντισημιτισμός είναι ένα ευρύτερο πρόβλημα, αφορά ολόκληρη την κοινωνία και από ολόκληρη την κοινωνία πρέπει να […]