Ορέστεια

Η «Ορέστεια» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου, που παρακολουθήσαμε προχθές στο «Σχολείον», ήταν ήδη μια φορτισμένη παράσταση. Πρωτίστως από τον φόρο τιμής που οι θεατές αποδίδουν προς τον σκηνοθέτη για τον «απολογισμό ζωής» που καταθέτει στο ανέβασμα του αρχαίου δράματος. Αλλά και από την επιτυχία της γεμάτης Επιδαύρου και του Ηρωδείου. «Πρωταγωνιστής» ήταν ο […]

Η διαμαρτυρία είναι πολύ εύκολο πράγμα, ιδίως σε μια δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα. Αυτοί που επωφελήθηκαν από τη μεγάλη απήχηση της Ορέστειας σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου, αλλά κι από τη μεγάλη μιντιακή της απήχηση, δεν πίστευαν ότι διακινδυνεύουν κάτι, ανοίγοντας μια παλαιστινιακή σημαία που παραπέμπει στη Χαμάς. Ομοϊδεάτες τους ή, έστω, συγγενείς, έχουν επαναλάβει […]

Στο προηγούμενο άρθρο προσπάθησα να προσεγγίσω το περιεχόμενο, τις ιδέες, τους θεσμούς της «Ορέστειας» του Αισχύλου, αφού έχουμε την τύχη η γραπτή παράδοση να διασώζει μια ολόκληρη τετραλογία (τριλογία και σατυρικό δράμα). Σήμερα συνεχίζω με τα προβλήματα της μορφής στην «Ορέστεια», όπως τα διατύπωσα στην κριτική μου στο «ΒΗΜΑ» το 1972, με αφορμή την παράσταση […]

Με αυτόν τον τίτλο πριν από 52 χρόνια (1972) διατύπωνα τις απόψεις μου στην κριτική μου στο «ΒΗΜΑ» για το μείζον δράμα του διεθνούς δραματολογίου, την «Ορέστεια» του Αισχύλου, ένα όριο αξεπέραστο της δραματουργικής παράδοσης, και με αφορμή εκείνο το καλοκαίρι την παράσταση της αισχύλειας τραγωδίας από το Εθνικό Θέατρο, με σκηνοθεσία του Τάκη Μουζενίδη […]