Κραυγές και ψίθυροι

Δεκατρία. Αριθμός χωρίς συμμετρία. Χωρίς «στρογγυλή» επετειακή αναφορά. Φορτωμένος μόνο με τον μύθο της γρουσουζιάς. Δεκατρία χρόνια. Ούτε δέκα ούτε δεκαπέντε. Ούτε λίγα ούτε πολλά. Ασήκωτα όμως. Κι ας το σηκώσαμε τότε το τιμημένο. Δεκατρία χρόνια, την περασμένη εβδομάδα, από εκείνη την 4η Ιουλίου του 2004, τη μέρα που κερδίσαμε το Euro. Με μια μισοανομολόγητη, […]

Πώς το τραγουδούσε ο Φρέντι Μέρκιουρι; «The show must go on». Η παράσταση του παραλόγου και της αυθαίρετης ερμηνείας της πραγματικότητας, η επιχείρηση «Ηρωες με το στανιό» που ξεκίνησε με το μνημείο των πεσόντων της ΕΡΤ, αν νομίζουμε ότι κορυφώθηκε με το ξεκατίνιασμα ανάμεσα στην έξαλλη Ραχήλ και στον τσαμπουκαλεμένο πρόεδρο Τσακνή, κορόιδα πιαστήκαμε. Στη […]

Η υπουργός Πολιτισμού είχε φουρτούνες τις τελευταίες μέρες. Στάση εργασίας των υπαλλήλων του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου που θα το τίναζε στον αέρα αν δεν αναστελλόταν μετά τη διαβεβαίωση από το ΔΣ ότι θα τους καταβληθούν αμοιβές για υπερωρίες και εργασία σε αργίες και εξαιρέσιμες ημέρες. Κλειστά και σήμερα μέχρι τις 11 π.μ. (στην κορύφωση […]

«Στις αρχές του χειμώνα του 1976 όταν ο Καζαντζίδης παρουσίασε ζωντανά ένα βράδυ δευτεριάτικο το “Υπάρχω” στην κρατική τηλεόραση, άδειασαν οι δρόμοι της Αθήνας και των μεγαλουπόλεων της επαρχίας. Νέκρωσαν τα πάντα και όλη η Ελλάδα είχε στηθεί μπροστά στις οθόνες». Αυτά έγραφε ο Πάνος Γεραμάνης πριν από χρόνια και το θυμήθηκα με αφορμή τον […]

Υπερβολής δοθείσης γελοιότητες έπονται. Και η λέξη «υπερβολή» είναι η πιο ήπια που μπορώ να χρησιμοποιήσω για την ανέγερση του μνημείου αγωνιστών της ΕΡΤ που φιλοτέχνησε ο Κυριάκος Ρόκος. Ετσι άλλωστε το χαρακτηρίζουν σε ιδιωτικές συζητήσεις πολλοί πρώην ή νυν εργαζόμενοι στην κρατική ραδιοτηλεόραση. Δεν βλέπουν όλοι εκεί μέσα τον Παπαφλέσσα όταν κοιτάζονται στον καθρέφτη. […]

Μοιάζει με επιδημία που αν έπρεπε να της δώσω όνομα, θα ήταν «εγωκεντρισμού σε απόγνωση». Μιλάω για τους καλλιτέχνες που διακηρύσσουν το λάθος τους να στηρίξουν τον Αλέξη Τσίπρα ή ότι ουδέποτε τον στήριξαν και δεν ήταν αυτό που νομίζαμε. Γιατί το κάνουν; Προφανώς, κάποιος δημοσιογράφος τους ρωτάει. Αλλά εκείνοι γιατί απαντούν; Η αυτοκριτική είναι […]

Συνέβη πριν από λίγες μέρες. Σε μία από αυτές τις εκκαθαρίσεις του γραφείου που, ενώ τις κάνω συχνά, σπάνια τις ολοκληρώνω. Γι’ αυτό πάντα κάτι μένει. «ΤΑ ΝΕΑ» μιας ημέρας του Νοεμβρίου 2014, μια πρόσκληση για τον Φεβρουάριο του 2015, ένα πρόγραμμα παράστασης που είχα δει πριν από τρία χρόνια, όλα αυτά που τα λέωsuperfoodsτων […]

Αρχικά νόμιζα ότι ήταν αστείο. Δεν ήταν. Μάλιστα ήδη έχουν δοθεί τέσσερις performance και θα δοθούν άλλες δύο. Οπου performance όχι ακριβώς παράσταση, εκ της αγγλικής μετάφρασης. Αλλά κάτι σαν δρώμενο. Το είδος θεάματος που αποτυπώνει και επικοινωνεί κάποιες νέες μορφές τέχνης, καθώς όμως είναι ακόμα αχαρτογράφητο εύκολα μπορεί να εκπέσει στην μπαλαφάρα. Εδώ πρόκειται […]

Γόνιμη μέρα η προχθεσινή, η αντιπροχθεσινή –δεν έχει σημασία. Ολες είναι γόνιμες ως προς την αναπαραγωγή και τη συγκομιδή των κυβερνητικών εμμονών. Είναι που εξέλιπαν πλέον τα προσχήματα τα οποία, άλλωστε, ουδέποτε ήταν έγνοια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ετσι, περισσότερο και από τη δυσωδία, αναδύθηκε μέσα από τους σωρούς των σκουπιδιών η αποστροφή τους για την επιχειρηματικότητα […]

Τρύπωσε η πολύχρωμη είδηση στη δυσώδη δική μας επικαιρότητα. Και ανατροφοδότησε τη λατρεία για τον Πρωθυπουργό του Καναδά Τζάστιν Τριντό, τον πιο cool εν ενεργεία πολιτικό. Και λατρεμένο του ελληνικού διαδικτυακού κοινού. Που τώρα τον λάτρεψε ακόμη περισσότερο γιατί πήγε οικογενειακώς στο Gay Pride του Τορόντο και έδειξε, πάλι, τις πολύχρωμες κάλτσες του. Αλλη μια […]

Οι άνθρωποι λένε τα μεγαλύτερα ψέματα μετά το κυνήγι, κατά τη διάρκεια του πολέμου και πριν από τις εκλογές. Κατά κανόνα και μετά… Για να καθυστερήσουν τις επόμενες ή να καβατζώσουν υψηλά ποσοστά. Στη σχέση μεταξύ εξουσίας και ψηφοφόρων η αλήθεια έχει μικρή αγοραστική αξία. Και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, καμία. Σε αντίθεση με την ψευδαίσθηση […]

Ηταν εκείνο το σύνθημα – διακύβευμα, εκ της Αριστεράς εκπορευόμενο, που τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης τάιζε με ληγμένες εμμονές την εθνική μας αξιοπρέπεια. «Δεν θα γίνουμε γκαρσόνια των ξένων» λέγαμε θεωρώντας τον τουρισμό μια κακοφορμισμένη απόφυση του εξωτισμού και τον τουρίστα μεταλλαγμένο αποικιοκράτη. Βέβαια, από τότε πέρασαν σαράντα χρόνια, ο τουρισμός μοιάζει να είναι […]

Βρέθηκα την περασμένη εβδομάδα σε δημοφιλές τουριστικό θέρετρο. Σε ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία του νησιού το οποίο μάλιστα έχει ανακαινισθεί πρόσφατα. Καινούργια ρεσεψιόν, καινούργιοι καναπέδες, καινούργια ασανσέρ, καινούργια μπάνια. Και πολύ «παλιά» σχέση των υπαλλήλων με αυτό που λέγεται επαγγελματική ευσυνειδησία. Επί τρεις σχεδόν ημέρες, η συνεννόηση με τη ρεσεψιόν για το ωράριο λειτουργίας […]

«Συγκίνησε ο τάδε», «Συγκινημένο το κοινό υποδέχθηκε τον δείνα καλλιτέχνη», «Ενα ρεπορτάζ που θα συγκινήσει». Το ακούμε ολούθε. Ξεκίνησε από την εικονική ζωή στα σόσιαλ μίντια και επεκτάθηκε στην πραγματική. Στον ιδιωτικό αλλά και δημόσιο λόγο. Ως εισαγωγή αλλά και ζητούμενο. Για την τέχνη, την πολιτική, την ενημέρωση. Και καλά, η τέχνη αφήνει ένα περιθώριο […]

Θυμόσαστε τότε που ο Βαρουφάκης είχε εκπονήσει το μεγαλοφυές σχέδιο με τους καλωδιωμένους τουρίστες που θα λειτουργούσαν ως φοροελεγκτές για όσους δεν κόβουν αποδείξεις; Ε, ήταν ένα από τα πρώτα δείγματα της βαθιάς και αταβιστικής (λόγω κομματικής καταγωγής) απαξίωσης που έχει αυτή η κυβέρνηση για τους θεσμούς και τις δομές της αστικής δημοκρατίας. Προς τι […]

Αυτογκόλ. Δύο στα δύο. Δύο φορές αποπειράθηκε ο Πρωθυπουργός στις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς να διαχειριστεί την αμηχανία του με χιούμορ και στις δύο έσπασε τα μούτρα του στο τείχος των πρωτογενών του ελλειμμάτων. Την πρώτη όταν είπε στον Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος πριν από πέντε μέρες είχε χειρουργηθεί για αφαίρεση όγκου και […]

Οι συριζαίοι εκνευρίζονται όταν αναφέρεται κάποιος σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Επιμένουν στον διαχωρισμό των δύο λέξεων που θεωρούν ότι επισημαίνει και τις διαφορές των δύο κομμάτων ως προς τουλάχιστον την κοινωνική ατζέντα. Και είναι αλήθεια ότι οι ανελίτες έχουν πει Οχι για το σύμφωνο συμβίωσης ατόμων ιδίου φύλου, για το τζαμί στην Αθήνα, για την καύση […]

Καθώς κλείνουν δύο χρόνια από εκείνες τις μέρες του καλοκαιριού του 2015, μου έρχονται στον νου κομμάτια κι αποσπάσματα από τον πολιτικό σουρεαλισμό της τρύπιας πλέον «πρώτη φορά Αριστεράς». Τα ελικοειδή μονοπάτια των συνειρμών όμως με έφτασαν μέχρι τον Φελίνι. Και τη «Ρόμα» του. Συγκεκριμένα, στην περίφημη σκηνή της επίδειξης μόδας, που υποτίθεται ότι γίνεται […]

Λίγοι τη θυμούνται πλέον. Δεν είχε κανένα από τα χαρακτηριστικά που συντηρούν τη μνήμη ενός προσώπου. Δεν ήταν ωραία, δεν είχε ζήσει μεγάλους έρωτες, δεν υπερέβη τον μέσο όρο της τέχνης της. Η φήμη της ήταν τόσο συγκυριακή που δεν κατόρθωσε να σπάσει το φράγμα του χρόνου. Εγινε γνωστή τις δεκαετίες του 1950 και 1960. […]

Μεθαύριο, 18 Ιουνίου, είναι η επέτειος της Μάχης του Βατερλώ. Της «μητέρας των μαχών» για την σύγχρονη Ιστορία της Ευρώπης, αφού το 1815 έβαλε τέλος σε μια καθοριστική και πυκνή σε γεγονότα περίοδο που άρχισε με την Γαλλική Επανάσταση. «Μητέρα των μαχών» όμως και για την τέχνη του πολέμου καθώς αναπτύχθηκαν ιδιοφυείς στρατηγικές που (δεν […]

Ο τίτλος δεν αναφέρεται στην ταινία του Βίντερμπεργκ («Festen»), αν και οι οικογενειακές γιορτές έχουν κοινά χαρακτηριστικά που αποδεικνύονται πιο ισχυρά από τοπικές κουλτούρες. Ξεκινούν σε κλίμα ευωχίας και καταλήγουν σε αλληλοφάγωμα. Ή (στα νεοελληνικά ήθη) ξεκατίνιασμα. Και όσο πιο μεγάλη η ευωχία τόσο πιο μεγάλο το αλληλοφάγωμα. Σε ένα τέτοιο κλίμα «οικογενειακής» γιορτής αναδείχθηκε […]

Ηταν Ιούνιος. Με ζέστη. Τα περισσότερα σπίτια δεν είχαν κλιματιστικά. Δεν υπήρχαν κινητά. Ούτε ιδιωτική τηλεόραση. Ο Αθήνα 9,84, ο πρώτος δημοτικός ραδιοφωνικός σταθμός, εξέπεμπε μόλις 15 μέρες. Δεν χρησιμοποιούσαμε κομπιούτερ. Δεν είχαμε Ιντερνετ. Δεν επικοινωνούσαμε με μέιλ. Δεν ξεχαρμανιάζαμε στο facebook. Δεν ξέραμε τι είναι το ΑΤΜ. Δεν υπήρχε Αττική Οδός ούτε εμπορικά κέντρα […]

Τον Γιώργο Κυρίτση τον γνώρισε το πανελλήνιο, ως βουλευτή, από τα τσισάκια του. Ο ίδιος το ομολόγησε τον Ιούλιο του 2015, τότε που έκανε ντεμπούτο, λόγω αποχώρησης του Νίκου Χουντή, στο Κοινοβούλιο ψηφίζοντας το τρίτο Mνημόνιο. Κατά δήλωσή του, ντράπηκε τόσο για εκείνο το «Ναι σε όλα» όσο και όταν, μαθητής του Δημοτικού, είχε βρέξει […]

Από τα πεζοδρόμια, όπου μέχρι πριν από μερικά χρόνια διακινούνταν ψιθυριστά τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, έως τις λεωφόρους του προχθεσινού Athens Pride, έχουν γίνει πολλά. Πάρα πολλά σε σχέση με τα χρόνια που μεσολάβησαν. Και κάτι που εξελίσσεται τόσο γρήγορα είναι φυσικό να αναπτύξει παθογένειες. Πολύ περισσότερο όταν έχει τη γεύση της ρεβάνς αυτού που […]

Η είδηση μικρή, επουσιώδης, παρακατιανή θα έλεγα, ανάμεσα στη, λιγότερο ή περισσότερο, σημαντική αλλά ωστόσο πομπώδη ειδησεογραφία. Είδηση που δεν ευτύχησε καν να γίνει viral στα σόσιαλ μίντια. Παρότι είναι άμεσα εμπλεκόμενη με την καθημερινότητά μας. Μαθαίνω λοιπόν ότι τέσσερις μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ, υπακούοντας στην αντίστοιχη κοινοτική οδηγία, θα χρεώνουν τις πλαστικές σακούλες. Με τέσσερα […]

Ο οδηγός του ταξί, γύρω στα πενήντα, ευπρεπής, με πεντακάθαρο αυτοκίνητο. Και, κυρίως, χωρίς διάθεση να αναλύσει τι θα γίνει στο Eurogroup. Εως ότου χτύπησε το τηλέφωνό του. Η συνομιλία σύντομη, με λάιτ μοτίβ ένα αγωνιώδες «καλά» που η επανάληψή του προσπαθούσε να το κάνει καθησυχαστικό. «Καλά, καλά είμαι εγώ. Εσύ καλά; Ολα καλά; Καλά. […]

Οι υποψήφιοι στις Πανελλαδικές έπρεπε χθες στο μάθημα της Εκθεσης να αναπτύξουν το θέμα που αναφερόταν «στον ρόλο της επιστήμης στην αντιμετώπιση των σημαντικότερων, κατά τη γνώμη σας, σύγχρονων προβλημάτων και στα ηθικά εφόδια του επιστήμονα που θα του επιτρέψουν να υπηρετήσει αυτό τον στόχο». Εμπνευσμένο από παλαιότερη ομιλία του καθηγητή Γρηγόρη Σκαλκέα στην Ακαδημία […]

Ηταν το καλλιτεχνικό σχήμα του τριημέρου του Αγίου Πνεύματος. Σαν να είχαν βγει σε περιοδεία. «Κώστας Καζάκος – Ελένη Βιτάλη. Μαζί τους η Αφροδίτη Μάνου». Η τριπλέτα των καλλιτεχνών που αυτές τις ημέρες έδωσαν ρεσιτάλ αμετροέπειας με σπέσιαλ εφέ παλαιοκαθεστωτικής ιδεοληψίας ή βορβορώδη παραληρήματα μίσους. Ηθελημένα ή αφηρημένα τα λόγια τους, εξ αυτών κρίνονται και, […]

Ποιος μπορεί να σε ξεκάνει πιο εύκολα; Ο εχθρός σου ή ο φόβος σου γι’ αυτόν; Θεωρητικό το ερώτημα που αιωρείται αναπάντητο, ωστόσο δεν μπορεί να μην περάσει από τον νου σου καθώς βλέπεις πλάι πλάι τα πλάνα από την τρομοκρατική επίθεση στη Γέφυρα του Λονδίνου και από την Πλατεία Σαν Κάρλο στο Τορίνο. Αν, […]

Η σκηνή εκτυλίχθηκε ανάμεσα σε συνάδελφο που έχει πατήσει τα εβδομήντα και κυρία ίδιας ηλικίας. Το σκηνικό, κοινωνική εκδήλωση με προσκεκλημένους την ελίτ της μποέμ κοσμικής διανόησης. Η κυρία, με υπερηφάνεια που μπατάριζε εμφανώς προς την αυταρέσκεια, διατυμπάνιζε την εξάρτησή από την καθημερινή ειδησεογραφία και ανέφερε με λεπτομέρειες τις πηγές της ενημέρωσής της. Που ήταν, […]

«Και περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα» που λέει και ο ποιητής στο «Αξιον εστί». Εδώ, σαν να πέρασε χρόνος πολύς μέσα σε λίγες μέρες. Σήμερα συμπληρώνεται μία εβδομάδα από την τρομοκρατική επίθεση στον Λουκά Παπαδήμο. Μέσα σε αυτό το διάστημα όμως στοιβάχτηκαν τα γεγονότα και τα παρελκόμενά τους με τον τρόπο που οι […]

Ενας καλλιτέχνης δικαιούται να έχει μια χαλαρή σχέση με την πραγματικότητα. Μπορεί να ονειροπολεί, να αναπολεί, να ακροβατεί, να ζει σε δικό του κόσμο, αν αυτό διεγείρει, συντηρεί και κάνει πιο παραγωγική την έμπνευσή του. Γιατί η ουσία τής, όποιας, τέχνης του είναι να μυεί τον αποδέκτη της στον δικό του κόσμο, να τον κάνει […]

Για την εκδήλωση του φαινομένου συνηγόρησαν πολλά. Αν πίστευα στην αστρολογία, θα έλεγα ότι κάποια συμπαντική συνωμοσία έβαλε το χεράκι της ώστε να απασφαλίσουν οι κατάλληλες συνθήκες την κατάλληλη στιγμή. Η ρητορική του μίσους των Αγανακτισμένων συνέπεσε με την έξαρση των σόσιαλ μίντια και σε αγαστή συνεργασία συνετέλεσαν στη δημιουργία διαδικτυακών προσωπείων που κεφαλαιοποίησαν τη […]

Την Παρασκευή και ενώ ήδη η εικόνα γύρω και πίσω από την τρομοκρατική επίθεση εναντίον του Λουκά Παπαδήμου είχε αρχίσει να ολοκληρώνεται, σκεφτόμουν τι θα έγραφα σήμερα. Να αναφερθώ, για παράδειγμα, στον λαϊκισμό αυτών που αναρωτιόνταν αν θα είχε την ίδια αντιμετώπιση ένας απλός πολίτης που θα μεταφερόταν στα Επείγοντα. Ναι, δεν θα είχε την […]

Επέστρεφα πριν από λίγες ημέρες από την πρώτη εκδρομή της καλοκαιρινής ατζέντας. Πίσω μου, στις «αεροπορικές» θέσεις του ταχύπλοου, καθόταν μητέρα με την, κατά προσέγγιση, δεκάχρονη κόρη της. Η μαμά γύρω στα 45. Χαρακτηριστικό δείγμα γυναίκας που παραμένει «κορίτσι» σε όλες τις ηλικίες. Με σωματοδομή «σανίδα εμπρός, σανίδα πίσω», μακριά, ίσια, λιτή, σκούρα κώμη και […]

Η υπό σκέψη πρόταση του υπουργείου Υγείας να είναι υποχρεωτική για τους γονείς που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους η έγγραφη και υπεύθυνη δήλωση περί αυτού, ανακίνησε και πάλι το θέμα του αντιεμβολιαστικού κινήματος. Που έρχεται να προστεθεί, ως φαινόμενο, σε μια τάση που διογκώνεται και εκδηλώνεται όλο και πιο συχνά, όλο και πιο επικίνδυνα. […]